ေနျပည္ေတာ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၅
-
ဒီကေန႔ဟာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရနဲ႔ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအၾကား ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္(NCA) ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ (၃)ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မွာ အစိုးရနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထုိးထားတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား သီးသန္႔အစည္းအေ၀းသို႔ တက္ေရာက္လာၾကတဲ့ တာ၀န္ရွိသူမ်ား အားလံုး ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္း၍ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ ရွိၾကပါေစေၾကာင္း ဦးစြာဆုေတာင္း ဆႏၵျပဳ ႏႈတ္ခြန္းဆက္လိုက္ပါတယ္။
-
ဒီတစ္ခါျပဳလုပ္တဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ဟာ က်န္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ထက္ အသြင္သ႑ာန္အားျဖင့္ေကာ၊ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ပါ ထူးျခားမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း တိုင္းရင္းသား ျပည္သူလူထုက သိရွိၾကပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားျပည္သူလူထု တစ္ရပ္လံုးက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ခါတိုင္းေမွ်ာ္လင့္သည္ထက္ ပိုမိုေမွ်ာ္လင့္လာတာေတြ၊ ပိုမိုစိတ္ပါ၀င္စားလာတာေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔သိရွိပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေစလုိတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီေနရာမွာ ဒီအခ်ိန္မွာ စုစည္းၿပီး သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသမိုင္းေပးတာ၀န္ကို တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရး၊ တဒဂၤၿငိမ္းခ်မ္းေရး မဟုတ္တဲ့ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီခိုင္မာေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ေရး ကိုယ္စြမ္း၊ ဉာဏ္စြမ္းရွိသေရြ႕ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ ေနတာျဖစ္ပါတယ္။
-
ယခင္(NCA)စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုျခင္း အခမ္းအနား ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ေတြမွာ မိန္႕ခြန္းေတြေျပာ၊ ညစာစားပြဲေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားထက္ေတာ့ နည္းနည္းထူးျခားပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြပါ ဆက္ၿပီး က်င္းပသြားမွာျဖစ္လို႔ ထူးျခားပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အရွိန္အဟုန္ျမႇင့္တင္ သြားႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔လည္း ၂၀၂၀ျပည့္ႏွစ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ၿပီးေျမာက္ေစေရး သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားေၾကာင္းကိုလည္း ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ၿပီးခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းမွာ ေျပာၾကားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ဒီသႏၷိ႒ာန္အတိုင္းပဲ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ၿပီး တိုင္းရင္းသားျပည္သူလူထု လိုလားေတာင့္တေနတဲ့ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျပည္သူ႔လက္သို႔ အေရာက္အပ္ႏွင္းမွာျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္။
-
ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ ၂၀၁၈ ခုႏွစ္နဲ႔ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္အတြင္း ညီလာခံ ၃ ႀကိမ္က်င္းပၿပီး အေျခခံမူေတြ ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ ရည္မွန္းခ်က္ထား ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံေတြမွာ ႏိုင္ငံေရးက႑၊ စီးပြားေရးက႑၊ လူမႈေရးက႑နဲ႔ ေျမယာႏွင့္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ က႑ေတြအတြက္ အေျခခံမူ ၅၁ ခ်က္ရၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု သေဘာတူစာခ်ဳပ္ အစိတ္အပိုင္းမ်ားအျဖစ္ စုစည္းထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေျခခံမူေတြ ခ်မွတ္ႏိုင္တာဟာ NCA ရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးေၾကာင့္၊ NCA ပါ ႏိုင္ငံေရး လမ္းျပေျမပံုအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က စစ္ေျမျပင္မွာ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ လက္နက္ကိုင္ၿပီး တိုက္ခိုက္ေနရာကေန တစ္စားပြဲတည္းထုိင္ၿပီး စကားေျပာ၊ သေဘာတူညီခ်က္ေတြ ထုတ္ႏိုင္တာဟာ လြယ္ကူတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္မဟုတ္ပါဘူး။ NCA က ေပးတဲ့ စုေပါင္းစိတ္ဓာတ္၊ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးျခင္း ရလဒ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေျခခံမူေတြကို ခ်မွတ္ရာမွာလည္း NCA ရဲ႕ အခန္း(၁)၊ အေျခခံမူ(၁၁) ခ်က္အတိုင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္သြားၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ဂဃနဏ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔ လိုအပ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း အႀကံျပဳလိုပါတယ္။ အေျခခံမူ(၁၁)ခ်က္ထဲက ပထမအခ်က္မွာ ဒီေန႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အုတ္ျမစ္ျဖစ္တဲ့ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖက္ဒရယ္စနစ္တို႔ကို အေျခခံသည့္ ျပည္ေထာင္စုကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္မလဲ ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေရးသား သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။ မလြဲမေသြလိုက္နာဖို႔ လိုအပ္တဲ့ေရွး႐ႈခ်က္ သို႔မဟုတ္ ရည္မွန္းခ်က္ ၃ ခု၊ အေျခခံအခ်က္ ၃ ခုနဲ႔ အာမခံခ်က္ ၃ခုတို႔ ပါ၀င္တာေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
-
ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖက္ဒရယ္စနစ္တို႔ကို အေျခခံတဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ ရလဒ္ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္သြားမယ္လို႔ သေဘာတူညီ ထားပါတယ္။ ဒီလိုတည္ေဆာက္ရာမွာ ေရွး႐ႈရာမွာ၊ ရည္မွန္းခ်က္ထားရမွာက ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး၊ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီၫြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရးနဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးဆိုတဲ့ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေျခခံရမွာက ေလာကပါလတရား(၃)ပါးျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္မႈ၊ တန္းတူညီမွ်မႈနဲ႔ တရားမွ်တမႈတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အာမခံထားတာက ဒီမိုကေရစီေရး၊ အမ်ဳိးသားတန္းတူေရးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အခြင့္အေရးတို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအာမခံခ်က္ေတြရရွိဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လိုက္နာရမွာက ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါး ျဖစ္ေၾကာင္း သတိျပဳၾကေစလိုပါတယ္။ ဒီေန႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံမွာ ေဆြးေႏြးရခက္ေနတယ္လို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ "ခြဲမထြက္ရ"ဆိုတဲ့ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာလိုပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ကိုစြန္႔ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျပဳလုပ္ရာမွာ အၿမဲဦးတည္ထားရမွာက ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါး ျဖစ္ပါတယ္။ဒါ႔ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုၿပိဳကြဲေရး၊ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုး ညီၫြတ္မႈၿပိဳကြဲေရးကို ဦးတည္တဲ့ ကိစၥေတြကို မူလေဆြးေႏြးမႈမွာကတည္းက ေရွာင္ရွားဖို႔ လိုမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ မည္သည့္အစိတ္အပိုင္းကိုမဆို ျပည္ေထာင္စုမွ ခြဲထြက္ျခင္း မျပဳရလုိ႔လည္း ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ (၂၀၀၈ ခုႏွစ္)၊ ပုဒ္မ ၁၀ မွာ အတိအလင္း ျပ႒ာန္းထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ "ခြဲမထြက္ရ"ဆိုတဲ့ စကားရပ္ဟာ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အမွန္တကယ္လိုအပ္တဲ့ စကားရပ္တစ္ခု၊ အာမခံခ်က္တစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ယေန႔ က်င္းပျပဳလုပ္ေနတဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔အပါအ၀င္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံမ်ားဟာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္လက္ထက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖိတ္ေခၚခ်က္က အစပ်ဳိးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့တဲ့ "ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရန္ ဖိတ္ေခၚျခင္း"ဆိုတဲ့ ဖိတ္ေခၚခ်က္အရ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားနဲ႔ ေဆြးေႏြးရာမွာ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါးကို လိုက္နာလက္ခံဖို႔၊ ခြဲထြက္ေရးကိစၥမေျပာဖို႔ ကနဦးသေဘာတူၿပီးမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ တိုးတက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို အမွတ္ရၾကဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ "ခြဲမထြက္ရ"ဆိုတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ကို ထည့္သင့္/မထည့္သင့္ အျငင္းပြားေနစရာမလိုပါဘူး။ NCA ရဲ႕ အေျခခံမူ၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒရဲ႕ အေျခခံမူေတြအရ ထည့္ကိုထည့္ရမယ့္သေဘာ တူညီခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။ ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း၊ စည္းကမ္းဆိုတာ"တိုက္တြန္းခ်က္၊ တားျမစ္ခ်က္" လို႔လည္း အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုၾကပါတယ္။ ဥပေဒကဲ့သို႔ သေဘာသက္ေရာက္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုသေဘာတူ စာခ်ဳပ္မွာလည္း တိုက္တြန္းခ်က္၊ လုပ္ေဆာင္ရမွာေတြကို ေဖာ္ျပသလို တားျမစ္ခ်က္ေတြ၊ မလုပ္ေဆာင္ရမွာေတြကိုလည္း ေဖာ္ျပထားမွ ျပည့္စံုမွာျဖစ္ပါတယ္။ "ခြဲမထြက္ရ" ဆိုတဲ့ တားျမစ္ခ်က္ကို ထည့္သြင္းရျခင္းဟာ အခ်ဳိ႕အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ေျပာေနသလို တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား အေပၚ မယံုၾကည္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ေရရွည္အတြက္ အာမခံခ်က္ အျပည့္ရွိေစဖို႔၊ ယံုၾကည္ခ်င္လို႔၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး သံသယကင္းကင္းနဲ႔ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းေပၚမွာ အတူတကြ လက္တြဲခ်င္လို႔သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါ တယ္။
-
ျပည္ေထာင္စုစနစ္၊ သို႔မဟုတ္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ဆိုတာ မတူကြဲျပားတဲ့ တိုင္းေဒသႀကီးေတြ၊ ျပည္နယ္ေတြ၊ လူမ်ဳိးေတြ၊ လူမ်ဳိးစုေတြကို စုစည္းထားရာမွာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ခြဲေ၀က်င့္သံုးတဲ့ အယူအဆ သေဘာတရား တစ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို တစ္သမတ္တည္း ပံုေသမွတ္ယူလို႔ မရသလို ႏိုင္ငံအလိုက္က်င့္သံုးမႈကလည္း တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံ မတူႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု စနစ္အတြက္ ေပါင္းစည္းၾကရာမွာလည္း အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္သည့္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ (Coming together Federalism)၊ သိမ္းသြင္း ေနထိုင္သည့္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ (Putting together Federalism)၊ အတူေပါင္းစည္းေနထိုင္သည့္ ဖက္ဒရယ္စနစ္ (Holding together Federalism) ဆိုၿပီး ရွိၾကရာမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသည္ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီမျဖစ္ခင္ ကိုယ့္မင္း၊ ကိုယ့္ခ်င္းဘ၀ကည္းက တုိင္းရင္းသားအားလံုး အတူေပါင္းစည္းေနထိုင္ တဲ့ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ (Holding together Federalism)ကို က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ မိသားစု ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာရဲ႕ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ျဖစ္တဲ့ သီေပါမင္းကို အဂၤလိပ္တို႔ ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားစဥ္မွာ အဂၤလိပ္ လက္ထဲက သီေပါမင္းကို ျပန္လုမယ္ဆိုၿပီး ေနာက္လိုက္ ေနာက္ပါ ၅၀၀ နဲ႔ မႏၲေလးဘုရားႀကီးကေစာင့္ခဲ့တဲ့သူဟာ ရွမ္းေစာ္ဘြားတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားႀကီး ဦးေစာေမာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ေတြက ဗမာနဲ႔ တိုင္းရင္းသား ေတြ ပူးေပါင္းသြားမွာကို စိုးရိမ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မပူးေပါင္းမိေအာင္လည္း တုိင္းရင္းသားေဒသေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းေဒသကို ေသြးခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ေရး ရွမ္းျပည္နယ္မ်ား အက္ဥပေဒ (Shan States Act of 1888)၊ ကခ်င္ေတာင္တန္းလူမ်ဳိးစုမ်ား စည္းမ်ဥ္းဥပေဒ (Khachi Hill Tribes Regulation-1895)၊ ခ်င္းေတာင္တန္း စည္းမ်ဥ္းဥပေဒ (Chin Hill Regulation-1896)ဆိုၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စနစ္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ဥပေဒ အမ်ဳိးမ်ဳိးက်င့္သံုး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၃၇ ခုႏွစ္အထိ က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ဒိုင္အာခီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာလည္း တိုင္းရင္းသား ေဒသေတြကို ပါ၀င္ခြင့္မရေစဘဲ ခြဲျခားအုပ္ခ်ဳပ္႐ံုတင္မက ဥပေဒျပဳ ေကာင္စီမွာလည္း လူမ်ဳိးေရး ကြဲျပားမႈျဖစ္ေစလိုသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အေထြေထြ မဲဆႏၵနယ္မွ ေရြးခ်ယ္သူမ်ား၊ အိႏၵိယလူမ်ဳိးမ်ားမွ ေရြးခ်ယ္သူမ်ား၊ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ားမွ ေရြးခ်ယ္သူမ်ား၊ အဂၤလိပ္ကျပားမ်ားမွ ေရြးခ်ယ္သူမ်ား၊ ၿဗိတိသွ်လူမ်ဳိးမ်ားမွ ေရြးခ်ယ္သူမ်ားဆိုၿပီး အခ်ဳိးခြဲျခားသတ္မွတ္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ေတာင္တန္း၊ ေျမျပန္႔ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္႐ံုနဲ႔ အားမရဘဲ ျမန္မာျပည္မမွာပင္ ထပ္မံေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္တာကို ေတြ႕ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ၉၁ ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို က်င့္သံုး ခဲ့ရာမွာလည္း အေထြေထြ မဲဆႏၵနယ္၊ ကရင္လူမ်ဳိး မဲဆႏၵနယ္၊ အိႏိၵယလူမ်ဳိးမဲဆႏၵနယ္၊ အဂၤလိပ္ကျပားလူမ်ဳိးမဲဆႏၵနယ္၊ ဥေရာပလူမ်ဳိးမဲဆႏၵနယ္နဲ႔ ခ်စ္တီးအသင္းဆိုၿပီး ခြဲျခားသတ္မွတ္ကာ ဥပေဒျပဳေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ ပါ၀င္ေစခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။ အျခားတုိင္းရင္းသားမ်ား သီးျခား မပါခဲ့ပါဘူး။
-
ဒီလို ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ေတြေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသားခ်င္း၊ လူမ်ဳိးစုခ်င္းအၾကား ေသြးကြဲခဲ့ရၿပီး တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡမ်ားအထိ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္တြင္းလက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡအဆိုးရြားဆံုး အခ်ိန္ဟာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္အတြင္း ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ႏိုင္ငံေရးကြဲျပားမႈ၊ လူမ်ဳိးေရးကြဲျပားမႈ၊ တုိင္းရင္းသားေရး ကြဲျပားမႈ၊ အယူ၀ါဒေရး ကြဲျပားမႈမွတစ္ဆင့္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အစိုးရ အဆက္ဆက္ကို လက္နက္စြဲကိုင္ ဆန္႔က်င္ျခင္းမွ ပဋိပကၡစတင္ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံတကာက "ရန္ကုန္အစိုးရ"လို႔ ေခၚရတဲ့အထိ ႏွိမ့္ခ်ေခၚေ၀ၚခံခဲ့ရတာကို သတိျပဳမိ ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီေန႔ထိ ေတာက္ေလာင္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္နဲ႔ စတင္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကာလအရ ျပည္တြင္း လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡသည္ တပ္မေတာ္နဲ႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားအၾကား စတင္ျဖစ္ပြားခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရနဲ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားအၾကား ျဖစ္ပြားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ အစိုးရရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ကာကြယ္ဖုိ႔ တာ၀န္ရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း ပီသစြာ ကာကြယ္ရျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔အခ်ိန္အခါမွာ ျပည္တြင္းလက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡသည္ တပ္မေတာ္ႏွင့္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ မ်ားအၾကား ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡသာျဖစ္တယ္လို႔ တစ္ဖက္သတ္ ေကာက္ခ်က္ခ်ေနျခင္းဟာ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ၊ ယုတၱိမတန္ေသာ ေကာက္ခ်က္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္။
-
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ ကိုလိုနီလက္ထက္မွာ အစိတ္စိတ္ အႁမႊာႁမႊာ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ လြတ္လပ္ေရးမရခင္မွာ ေပါင္းစည္းၿပီး အတူတကြ လြတ္လပ္ေရးရယူႏိုင္ေရး ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ပင္လံုသမိုင္းကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဟာ လြယ္လြယ္ကူကူျဖစ္ေပၚလာတဲ့ စာခ်ဳပ္မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးထိုးလႈံ႕ေဆာ္မႈေတြ၊ တစ္ဖက္သတ္ လိုလားခ်က္နဲ႔ ေတာင္းဆိုမႈေတြေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ပင္လံုညီလာခံက ျပန္ဖို႔နဲ႔ ျပည္မခ်ည္း သက္သက္ လြတ္လပ္ေရးရယူဖို႔ အႀကံျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အပါးေတာ္ၿမဲျဖစ္တဲ့ ဗုိလ္ထြန္းလွကို ျပန္ဖို႔အတြက္ ေလယာဥ္ေခၚယူခိုင္းတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျပန္မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားရေတာ့ ပင္လံုတစ္၀ိုက္မွာ စုစည္းေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူလူထုနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြက "ရွမ္း-ဗမာ ပူးေပါင္းပါ"၊ "နယ္ခ်ဲ႕ အလိုမရွိ"စတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔ လွည့္လည္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့လို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔မွာေတာ့ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ ပင္လံုသေဘာတူညီခ်က္ကို လိုက္နာရန္ ဆိုၿပီး ေျပာလာၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ဆိုတာဘာလဲ။ ဘယ္ေလာက္အခက္ အခဲေတြ႕ရွိေနပါေစ အတူတကြ ေပါင္းစည္းေနထုိင္ျခင္းလို႔ပဲ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူတကြ ေပါင္းစည္းေနထိုင္ျခင္း (Holding-together) ရွိခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအတြက္ စည္းလံုးမႈ ပိုမိုက်စ္လ်စ္ခိုင္မာေစေရး အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ မိမိသေဘာ ဆႏၵအေလ်ာက္ ထပ္မံေပါင္းစည္းေနထုိင္ျခင္း (Agreement Holding- together) စာခ်ဳပ္တစ္ခုလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွာ အပိုဒ္ ၉ ပိုဒ္သာ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီစာခ်ဳပ္ရဲ႕ အပိုဒ္တိုင္း၊ စာေၾကာင္းတိုင္းမွာ ခြဲထြက္ျခင္းလို႔ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္တဲ့ စကားလံုးတစ္ခုမွ မပါပါဘူး။ ဘယ္လို ေပါင္းစည္းၿပီး လြတ္လပ္ေရးရယူမယ္ဆိုတာသာ ပါပါတယ္။ ဒီေန႔ အေျပာ အမ်ားဆံုး၊ ရည္ၫႊန္းအခံရဆံုး စာပိုဒ္ကေတာ့ စာပိုဒ္ ၅ ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းပါပဲ။ အဲဒီစာေၾကာင္းမွာ "Full autonomy in internal administration for the Frontier Areas is accepted in principle" "နယ္စပ္ေဒသမ်ားအတြက္ နယ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရာႏႈန္းအျပည့္ ရွိေစရမည္ဟူေသာမူကို သေဘာတူညီၾကသည္"လို႔ ပညာရွင္အခ်ဳိ႕က ဘာသာျပန္ထားပါတယ္။ စာခ်ဳပ္ပါ "Internal administration""နယ္တြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရး"ဆိုတဲ့ စကားကို သတိျပဳမိၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္"ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး" ျဖစ္ပါတယ္။ NCA မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔သေဘာတူထားတာ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ NCA သည္ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရးဆိုတာထက္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခဲ့တာျဖစ္တဲ့ အျပင္ NCA သည္သာ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡမ်ား ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရန္အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ ထြက္ရပ္လမ္းလို႔ တင္စား ေျပာဆိုခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အခြင့္အေရး၊ အာမခံခ်က္ကို ရယူတဲ့အခါ ဒို႔တာ၀န္အေရးသံုးပါး လမ္းေၾကာင္း၊ ခြဲမထြက္ေရး အာမခံခ်က္တို႔က ေသြဖည္မသြားဖို႔ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။
-
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ေဆာင္ရြက္ ၾကရာမွာ NCA စာခ်ဳပ္ရဲ႕ အပိုဒ္ ၂၂၊ အပိုဒ္ခြဲ(ဃ)အရ "ျပည္ေထာင္စု ညီလာခံမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအပါအ၀င္ ဥပေဒမ်ားကို လိုသလိုျပင္ဆင္ျခင္း၊ ျဖည့္စြက္ျခင္းႏွင့္ ပယ္ဖ်က္ျခင္းမ်ားကို လုပ္ထံုးလုပ္နည္းနဲ႔အညီ ျပဳလုပ္ရန္" လို႔ သေဘာတူညီထားပါတယ္။ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းနဲ႔အညီ ျပဳလုပ္ရန္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အခန္း ၁၂၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒျပင္ဆင္ျခင္းအတုိင္း ျပဳလုပ္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ျဖည့္စြက္ျခင္း ျပဳလုပ္ႏိုင္ေပမယ့္ အသစ္ျပန္လည္ေရးဆြဲျခင္းကိုေတာ့ ခြင့္ျပဳမထားေၾကာင္း ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာဟာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရးကေနတစ္ဆင့္ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီသို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရာမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးထက္အေရးႀကီးတာ ဘာမွမရွိဘူးလို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေဆြးေႏြးေနၾကတာေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အဓိကဦးတည္ၿပီး လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အထုပ္ျဖည္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲကို အေၾကာင္းျပၿပီး မိမိတို႔ရဲ႕ တစ္ဖက္သတ္ လိုလားခ်က္ေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ကို အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစပါတယ္။ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္အတြက္ တကယ္လိုအပ္တဲ့ အေျခခံဥပေဒပါျပ႒ာန္း ခ်က္ေတြကို ျပင္ဆင္တာ၊ ျဖည့္စြက္တာကို မူအားျဖင့္ သေဘာတူပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔မဆိုင္ဘဲ မိမိတိုရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး လိုဘကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ NCA လမ္းေၾကာင္းကို တလြဲအသံုးခ်ၿပီး အေျခခံဥပေဒနဲ႔ အျခားဥပေဒမ်ားကို ျပင္ဆင္တာ၊ ျဖည့္စြက္တာကိုေတာ့ သေဘာတူညီဖို႔ ခက္ခဲမွာျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူလူထုရဲ႕ အက်ဳိးကိုေရွး႐ႈၿပီး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈ ခုႏွစ္)ရဲ႕ ဇယား-၂ မွ တိုင္းေဒသႀကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္ဥပေဒျပဳစာရင္းမွာ အခ်က္ ၃၄ ခ်က္၊ ဇယား-၅ မွ တိုင္းေဒသႀကီးသို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္မ်ားက ေကာက္ခံရမည့္ အခြန္အခ မ်ားမွာ အခ်က္ ၂၀ တို႔ကို ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ၿပီး လုပ္ကိုင္ခြင့္ေတြ ထပ္မံ တိုးခ်ဲ႕ေပးထားတာဟာ လက္ေတြ႕မ်က္ျမင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ ထပ္မံေဆြးေႏြးတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ေရး ေဆာင္ရြက္ သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ထြက္ေပၚ လာခဲ့တဲ့ အခ်ဳိ႕တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားအရ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ေတြမွာ မဲအမ်ားစုရရွိတဲ့ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ မဲနဲ႕ပဲ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကို ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ႏိုင္ခြင့္ဟာလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ ခန္႔အပ္ခံရတဲ့ ၀န္ႀကီးမ်ားရဲ႕ေနာက္မွာ အတြင္း၀န္မ်ား ခန္႔ထားၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၲရားကို ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္တိုင္း ေႏွာင့္ေႏွးရပ္တန္႔မႈမျဖစ္ေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္ထားတာ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ေတြမွာလည္း ႏိုင္ငံေရးအရ ခန္႔အပ္ခံထားရတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ၀န္ႀကီးေတြနဲ႔ သီးျခားျဖစ္တဲ့ တိုင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး (Governor)ေတြကို တာ၀န္ေပးႏိုင္ဖို႔ စဥ္းစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစနစ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္း ဖက္ဒရယ္ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးျဖစ္တဲ့ အိႏိၵယမွာ ေအာင္ျမင္စြာ က်င့္သံုးေနတာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
-
ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈ ခုႏွစ္)နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္တာ၀န္ကို ရယူရတာဟာ အခက္အခဲရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသံေတြ ပိုမိုၾကားလာရပါတယ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဟာ ႏိုင္ငံကို အာမခံခ်က္ေပးထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ျခင္းဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးပါတီနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက မဲဆႏၵရွင္မ်ားကို အာမခံခ်က္ ေပးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေျခခံဥပေဒပါ ကိစၥရပ္မ်ား ေအာင္ျမင္စြာ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္နဲ႔အစိုးရက ေဆာင္ရြက္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ လက္ထက္မွာလည္း ဒီႏိုင္ငံကို ဒီအေျခခံဥပေဒနဲ႔ စီမံေဆာင္ရြက္သြားတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီအသြင္ ကူးေျပာင္းေရးကို ေအာင္ျမင္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သလို တိုင္းျပည္ရဲ႕စီးပြားေရးကိုလည္း အေျခအေနတစ္ခုအထိ တြန္းတင္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္နဲ႔ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး နယ္ပယ္ေတြမွာလည္း ေအာင္ျမင္မႈမွတ္တိုင္မ်ားကို စိုက္ထူႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ လက္ရွိႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရဟာလည္း ဒီဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအရ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္၊ အစိုးရဖြဲ႕စည္းၿပီး တုိင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈ ခုႏွစ္)ဟာ ဒီမိုကေရစီ စံခ်ိန္စံၫႊန္းေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံၫႊန္းေတြနဲ႔ မကိုက္ညီဘူးဆိုရင္၊ အဓိကတာ၀န္ရွိတဲ့ (Institution) ေတြကလည္း လုိက္နာမႈ မရွိဘူးဆုိရင္ လက္ရွိအစုိးရဟာ အတုိက္အခံပါတီဘ၀ကေန အာဏာရပါတီအျဖစ္ ျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးလုိ႔ ယူဆပါတယ္။အေျခခံဥပေဒမွာ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ အႏွစ္သာရေတြျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို ပိတ္ပင္ထားတာ၊ အတုိက္အခံေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ထားတာ၊ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးေတြကို ခ်ဳိးႏွိမ္ထားတာ၊ ဖက္ဒရယ္စနစ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရေတြျဖစ္တဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြကို ခြဲျခားဆက္ဆံတာ ေတြရွိရင္ ေထာက္ျပၾကဖုိ႔၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးၾကဖုိ႔ ေျပာလုိပါတယ္။ ဒီလုိမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေရး လက္စားေခ်လုိမႈ (Political Revenge) ဒီမုိကေရစီ အႏိုင္က်င့္မႈမ်ဳိးေတြ ျပဳလုပ္မယ္ဆုိရင္ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးဟာ ဆုတ္ယုတ္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ကမၻာ႔ႏိုင္ငံမ်ားမွာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး လက္စားေခ်မႈေတြဟာ သင္ခန္းစာ ယူစရာေတြျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူ ႏိုင္ငံေရးလက္စားေခ်လုိမႈနဲ႔ တည္ဆဲဥပေဒေတြကို စိတ္ခ်ရတဲ့ အေျခအေနတစ္ခု မေရာက္မီဖ်က္သိမ္းပစ္တာ၊ အသစ္ျပ႒ာန္းတာေတြကိုလည္း ဆင္ျခင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီအစပ်ဳိးကာလမွာ လံုျခံဳေရးနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရးဟာ အဓိကအေရးႀကီးပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားအေရး၊ အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြား အေရးထက္ ပုိအေရးႀကီးတာ မရွိပါဘူး။ စစ္ေရးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးမွာ မတရားတာမရွိဘူးလုိ႔ ဆုိ႐ုိးစကားရွိေပမယ့္၊ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ႐ုိးသားတဲ့ႏိုင္ငံေရး၊ တရားမွ်တတဲ့ ႏိုင္ငံေရးကိုသာ လုိခ်င္ပါတယ္။
-
ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္အတြက္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္၊ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္တုိ႔ကို ေတာင္းဆုိၾကရာမွာ ျပည္ေထာင္စုအတြင္းရွိ မည္သည့္တုိင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္မွာမဆုိ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုတစ္စုတည္း သီးသန္႔ေနထုိင္တာမဟုတ္ဘဲ လူမ်ဳိးေပါင္းစံု ေပါင္းစည္းေနထုိင္လ်က္ရွိတာကို သတိျပဳရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သာဓကအားျဖင့္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ လူဦးေရစာရင္းအရ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ဆုိရင္ လူဦးေရ ၁၆ သိန္းေက်ာ္ရွိၿပီး၊ လူဦးေရအခ်ဳိးမွာ ဗမာ ၂၉.၂ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ရွမ္း ၂၃.၆ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ဂ်ိမ္းေဖာ ၁၈.၉၇ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ လီဆူး ၇ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ရ၀မ္ ၅.၅ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ေလာ္ေ၀ၚ ၃.၃၃ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ လာခ်ိတ္ ၂.၈၉ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ဇုိက္၀ါး ၁.၅၇ ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ က်န္တုိင္းရင္းသားမ်ား ၈ ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ ေရာေႏွာေနထုိင္ၾကတာကို ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကတုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးႀကီး ၈ မ်ဳိးလုိ႔ ဆုိေပမယ့္ တုိင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စု ၁၃၀ ေက်ာ္ရွိပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီဆုိရာမွာ လူအမ်ားစုရဲ႕ဆႏၵကို ဥပေဒနဲ႔အညီ လုိက္နာ ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္သလုိ လူနည္းစုရဲ႕ဆႏၵကိုလည္း ေလးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္၊ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ တုိင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္အလုိက္ လူနည္းစု တုိင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ဆႏၵ၊ သေဘာထားနဲ႔ အခြင့္အေရး ေတြကိုလည္း ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
-
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ အားလံုးဟာ NCA ကို လက္မွတ္ေရးထုိးဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ NCA ဟာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္အရ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က NCA ကို လက္နက္သဖြယ္ စြဲကိုင္ ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ NCA ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားအေပၚ အက်ပ္ကိုင္ေနျခင္း လံုး၀မရွိပါေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒနဲ႔အညီ သြားေနရာမွာ "တစ္ေက်ာင္း တစ္ဂါထာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္း" လုပ္ေနလုိ႔ မရဘူး။ အားလံုးက တစ္ေျပးညီ ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပစ္ခတ္တုိက္ခုိက္မႈ မရပ္စဲဘဲ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ေနျခင္းဟာ အျငင္းပြားမႈကို ပုိမုိျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ စစ္ေရးဆုိင္ရာစစ္မ်က္ႏွာအျပင္ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ စစ္မ်က္ႏွာအသစ္ တစ္ခုကိုပါ ထပ္မံဖြင့္လွစ္လုိက္သလုိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ားရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ၿပီး အစုိးရအဆက္ဆက္ကို ေတာင္းဆုိခဲ့တာဟာ အမ်ဳိးသား တန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္း ခြင့္နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြကို NCA မွာ မူအားျဖင့္ သေဘာတူထားၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အာဏာရယူလုိရင္ တရား၀င္ႏုိင္ငံေရး ထူေထာင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္၊ စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္ရင္ ကုမၸဏီေထာင္၊ ကိုယ္ႏိုင္ငံကို ကာကြယ္မယ့္ စစ္မႈထမ္းလုပ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ တရား၀င္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တဲ့ တပ္မေတာ္ထဲကို ၀င္ေရာက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး တစ္ဖက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အေၾကာင္းျပကာ လက္နက္စြဲကိုင္လ်က္ ႏိုင္ငံေရး တည္ေဆာက္ေနတာေတြ၊ လက္နက္အင္အား၊ လူအင္အား တည္ေဆာက္ေနတာေတြ၊ နယ္ေျမ တည္ေဆာက္ေနတာေတြ၊ တုိင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း အႏိုင္က်င့္ တာေတြဟာ ျပည္သူလုိလားတဲ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို ဆန္႔က်င္ျခင္း၊ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို ဆန္႔က်င္ျခင္း၊ လက္နက္ကိုင္ၿပီး "သူတစ္လူ၊ ငါတစ္မင္း"၊ "နယ္တစ္နယ္၊ ဓားတစ္စင္း"စနစ္ကို တည္ေထာင္ လုိျခင္းသာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆရမွာျဖစ္ၿပီး ျပည္သူ႕ဆႏၵနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနမႈ မွန္သမွ်ကို နည္းလမ္းေပါင္းစံုသံုးၿပီး တားဆီး သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးစဥ္မွာ လက္နက္ကိုင္ၿပီး စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနတာဟာ အခြင့္အေရးတစ္ခုကို ဖိအားေပး ဖန္တီးယူေနသလုိျဖစ္ေနၿပီး သင့္ေလ်ာ္မႈမရွိပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးဆဲအခ်ိန္မွာ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗဟုိဌာန (NRPC) က ေဆာင္ရြက္ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ လက္နက္ကိုင္ၿပီး လုပ္လုိ႔ရတယ္ဆုိတဲ့ အယူအဆကို ဆင္ျခင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရနဲ႔ တပ္မေတာ္ အေနနဲ႔ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ အေပၚမွာ တန္းတူရည္တူ သေဘာထားခဲ့ပါတယ္။ အင္အားေကာင္းၿပီး ထိေတြ႕တုိက္ပြဲမ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ရတဲ့ KNU အဖြဲ႕အေပၚမွာလည္း တစ္သေဘာတည္း၊ အင္အားနည္းၿပီး ထိေတြ႕တုိက္ပြဲမရွိ သေလာက္ျဖစ္တဲ့ CNF နဲ႔ ANP တုိ႔လုိ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြ အေပၚမွာလည္း တစ္သေဘာ တည္းထားၿပီး NCA စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထုိးေစခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ NCA လက္မွတ္ထုိးၿပီးမွ NCA အေရျခံဳၿပီး ႏိုင္ငံေရး၊ လက္နက္၊ လူအင္အား၊ နယ္ေျမတုိးခ်ဲ႕တည္ ေဆာက္ေနတာေတြဟာ တည္ၿငိမ္မႈရွိၿပီးျဖစ္တဲ့ နယ္ေျမေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေတြအေပၚ အက်ဳိးယုတ္ေစမွာျဖစ္လုိ႔ ေရွာင္ရွားဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ RCSS (SSA) အဖြဲ႕ဟာဆုိရင္ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔လံုျခံဳေရး အေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းလာတဲ့ ဦးခြန္ဆာ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ (MTA) အဖြဲ႕က ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၅ ရက္ေန႔မွာ အစုိးရထံ လက္နက္အပ္ႏွံၿပီး ဥပေဒေဘာင္အတြင္း ၀င္ေရာက္လာရာကေန ဇန္န၀ါရီလအကုန္မွာ ျပန္လည္ခြဲထြက္ ေတာခုိခဲ့တဲ့ အဖြဲ႕ျဖစ္ပါတယ္။ NCA စာခ်ဳပ္ကို သေဘာတူလက္မွတ္ ေရးထုိးထားၿပီး ႏုိင္ငံေရး၊ လက္နက္အင္အား၊ လူအင္အားတည္ေဆာက္မႈ၊ သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ နယ္ေျမထက္ အဆမ်ားစြာေက်ာ္လြန္ၿပီး နယ္ေျမတည္ေဆာက္မႈေတြ ျပဳလုပ္ေနလုိ႔ အျခားတုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ပြားလ်က္ရွိတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ NCA ကို တစ္လြဲအသံုးမခ်ဖုိ႔ ေျပာလုိပါတယ္။ တစ္လြဲအသံုးခ်ရင္ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူလူထုရဲ႕ အသက္၊ အုိးအိမ္ စည္းစိမ္ကို အကာအကြယ္ေပးဖုိ႔ တာ၀န္ရွိတဲ့ တပ္မေတာ္အေနနဲ႕ လက္ပိုက္ၾကည့္ ေနႏုိင္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း အသိေပးလုိပါတယ္။
-
NCA လက္မွတ္ေရးထုိးထားတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္မ်ား လႈပ္ရွား သြားလာခြင့္ျပဳထားတဲ့ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈ မရွိတာ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ဘာျဖစ္လို႔ပါလဲ။ ႏွစ္ဖက္တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ထိန္းသိမ္းလိုက္နာ ၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ေအးခ်မ္းတဲ့ အက်ဳိးမ်ား ေဒသခံေတြ ခံစားရၿပီး သူတို႔ဘ၀တိုးတက္မႈ ရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္ရၾကလို႔ ဒီနယ္ေျမ ေတြဟာ ယခင္ကထက္ ပိုမိုတိုးတက္လာတယ္ဆိုတာ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ သို႔ျဖစ္တဲ့အတြက္ ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အျမန္ဆံုး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ ေလေလ ျပည္သူတုိ႔ဘ၀ တိုးတက္လာေစေလျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခ်ိန္မဆြဲဘဲ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚ အျမန္ ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔ ေျပာလိုပါတယ္။ ျပည္သူေတြကလည္း ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အျမန္ရရွိေရး ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။
-
လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းၿပီး ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိဖုိ႔အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔မျဖစ္မေန ျဖတ္သန္းရမယ့္ အဆင့္တစ္ခုကေတာ့ လံုျခံဳေရးဆုိင္ရာ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ မည္သည့္ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို က်င့္သံုးတဲ့ႏုိင္ငံပဲျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးအတြက္ အဓိကလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္၊ တပ္မေတာ္တစ္ခု (Single Army)သာ ထားရွိပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေနနဲ႔ ကိုယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ၊ ျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္းေဒသႀကီးမ်ားအလုိက္ ဥပေဒႏွင့္အညီခြင့္ျပဳတဲ့ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္၊ ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ေတြရရွိရင္ လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ကို သံေယာဇဥ္ျဖတ္ေတာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကာကြယ္ေရး တာ၀န္ကို ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ခ်င္ရင္ တပ္မေတာ္အတြင္း ၀င္ေရာက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ အေနနဲ႔လည္း သတ္မွတ္စစ္မႈထမ္းစည္းမ်ဥ္းနဲ႔ အရည္အခ်င္းအလုိက္ ရာထူး၊ ေနရာေတြ ေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဟာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈႏွင့္အတူ ေပါက္ဖြားလာတဲ့ တပ္မေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ကေန စတင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၄၁ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ (BIA)ကေန သေႏၶ တည္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္မွာ တပ္မေတာ္ကို အင္အား ေလ်ာ့ခ်ခံခဲ့ရၿပီး BDA အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ အဂၤလိပ္တုိ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္၀င္လာခ်ိန္မွာ မ်ဳိးခ်စ္ဗမာ့ တပ္မေတာ္ (PBF)ကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး ၎တုိ႔စစ္ေျပးစဥ္ အိႏၵိယမွာ ဖြဲ႕ခဲ့တဲ့ အမည္ခံ(Burma Army) နဲ႔ အစားထုိးဖုိ႔လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးက လက္မခံဘဲ ေနသူရိန္လူထု အစည္းအေ၀းႀကီးမွာ "တပ္မေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ေသာအဆုိ"ကို တင္သြင္းၿပီး တပ္မေတာ္ ဆက္လက္ ရပ္တည္ေရး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ မႏၲေလး၊ စစ္ကိုင္း၊ ျမင္းျခံ၊ ပ်ဥ္းမနား၊ ေတာင္ငူ၊ ပဲခူး၊ သာယာ၀တီ၊ ဟသၤာတစတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီး ေတြမွာလည္း ေနသူရိန္လူထု အစည္းအေ၀းႀကီးက တင္သြင္းတဲ့အဆုိ မ်ားကို ေထာက္ခံပြဲျပဳလုပ္ၿပီး တစ္ခဲနက္ေထာက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဂၤလိပ္တုိ႔က ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဖြဲ႕စည္းေရး ကႏီၵစာခ်ဳပ္ကို ၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔မွာ ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ (ေရ)၊ တပ္မေတာ္(ေလ) ဖြဲ႕စည္းေရးအတြက္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္လက်္ာႏွင့္ ဂြၽန္ဒဗလ်ဴဖရီးမင္းတုိ႔ ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့တဲ့ လက်္ာ-ဖရီးမင္း စာခ်ဳပ္ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔မွာ ခ်ဳပ္ဆုိႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီဇင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔မွာ ဗမာ့ေလတပ္မေတာ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔မွာ ဗမာ့ေရတပ္မေတာ္ဆုိၿပီး ေပၚေပါက္လာခဲ့ တာျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က တပ္အစိတ္အပုိင္း အသီးသီးနဲ႔ တပ္ရင္း၊ တပ္ဖြဲ႕ေတြဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ျပန္တမ္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းမိန္႔နဲ႔ ေပၚေပါက္ လာတဲ့ တပ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ တပ္မေတာ္သားမ်ားဟာ မိမိဆႏၵအေလ်ာက္ တပ္မေတာ္သုိ႔ ၀င္ေရာက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၾကသူ မ်ားျဖစ္ၿပီး ခြဲတမ္းအေနနဲ႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၾကသူမ်ား မဟုတ္ပါဘူး။ တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ားဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ျပန္တမ္းနဲ႔ ခန္႔အပ္ ခံထားရသူမ်ားျဖစ္သလုိ စစ္သည္မ်ားဟာလည္း သတ္မွတ္ အရည္အခ်င္း၊ စစ္မႈထမ္းစည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔ ခန္႔အပ္ခံထားရသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဆင့္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚ သစၥာခံရသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္တည္မႈေတြ၊ ျပန္တမ္းေတြ၊ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းေတြဟာ စစ္မႈထမ္းအားလံုး လုိက္နာေစာင့္ထိန္းရမယ့္ အရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္နယ္ အလုိက္ ကာကြယ္ေရးတပ္မ်ား ထားရွိေရး၊ အဆင့္ဆင့္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္မႈမရွိဘဲ စစ္မႈထမ္း စည္းမ်ဥ္းကို ေက်ာ္လြန္ခန္႔ထားေရးတုိ႔ဟာ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ကို ေနာက္ျပန္ဆြဲလုိတဲ့ အေတြးအေခၚမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလုိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ စနစ္နဲ႔ကိုက္ညီတဲ့ တပ္မေတာ္အျဖစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲသြားဖုိ႔ မူအားျဖင့္ သေဘာတူပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကနဦးေဆာင္ရြက္ရမွာက တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္း အားလံုးဟာ NCA စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ ေရးထုိးၿပီး လံုျခံဳေရးဆုိင္ရာ ေပါင္းစည္းေရးကိစၥရပ္မ်ားကို ဦးစြာ ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
-
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ေျပာၾကားလုိတာကေတာ့-
- ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အတြက္ အေျခခံမူမ်ား ခ်မွတ္ရာမွာ သေဘာတူညီၿပီးျဖစ္တဲ့ NCA ရဲ႕ အေျခခံမူမ်ား၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)ခုႏွစ္ရဲ႕ အေျခခံမူ မ်ားကို ေရွး႐ႈၿပီး ေဆာင္ရြက္သြားၾကပါ။
-
- ထာ၀ရၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၾကရာမွာ တဒဂၤၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အစုိးရ သက္တမ္းတစ္ခုအတြင္း မွာသာ ရရွိရမည့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း မဟုတ္ဘူး ဆုိတာ အထူးသတိျပဳၿပီး ေရရွည္ေမွ်ာ္မွန္း ေဆာင္ရြက္သြား ၾကပါ။
-
- NCA စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ေရးထုိးဖုိ႔ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေနနဲ႔လည္း တုိင္းရင္းသားျပည္သူလူထုရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆႏၵကို တန္ဖုိးထားၿပီး လက္မွတ္ေရးထုိးသြားၾကဖုိ႔နဲ႔ လက္မွတ္ ေရးထုိးၿပီးသား အဖြဲ႕မ်ားအေနနဲ႔လည္း စိတ္ရင္း ေစတနာ မွန္မွန္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္ကို ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္း သြားၾကဖုိ႔ အၾကံျပဳေျပာၾကားရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။
-
အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
#ျမ၀တီေန႔စဥ္သတင္းစာ
No comments:
Post a Comment