လူငယ္ႏွင့္ အခ်ိန္၏ တန္ဖိုး

ေဆာင္းပါး ၁၉-၉-၂ဝ၁၇

လူ႔ေလာကႀကီးမွာ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ ခဲယဥ္းလြန္းပါတယ္။ လူျဖစ္ထိုက္တဲ့ ကံအေၾကာင္းတရားရွိမွသာ လူရယ္လို႔ေမြးဖြား လာခြင့္ရတာပါ။ လူျဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ''ဘဝ''ဆိုတာ ျဖစ္တည္လာတာပါပဲ။ ဘဝကိုပိုင္ဆိုင္ လာတာနဲ႔အမွ် ဘဝအတြက္ ႐ုန္းကန္ရမယ့္ ကိစၥေတြကမ်ားလာၿပီ။ ျပည့္စံုတဲ့ ဘဝတစ္ခုပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ဆိုတာလည္း စိတ္ကူးတာေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္တာေတြကို ပံုေဖာ္ရလိမ့္မယ္။ ဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ၾကမလဲ။ ဘယ္လိုပန္းတိုင္မ်ဳိးကို ရည္မွန္းၾကမလဲ။

ဒါေတြေတြးရေတာ့မယ္။ ''ကေလး၊ လူငယ္၊ လူရြယ္၊ လူႀကီး''ဆိုၿပီး ခြဲျခားထားတဲ့အတြက္ အရြယ္နဲ႔ဆိုင္ရာ ဆိုင္ရာအလုပ္ေတြကို လုပ္ေဆာင္ရမွာပါ။ ကေလးအရြယ္လြန္ ေျမာက္ၿပီးရင္ အဆင့္ဆင့္ထားရမယ့္ ပန္းတိုင္ေတြ ရွိေနတယ္။

လူငယ္အရြယ္မွာ အတန္းပညာကိုဆံုး ေအာင္သင္ယူရမယ္။ လူလတ္အရြယ္မွာေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့စီးပြားေရး သမားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရမယ္။ လူႀကီးပိုင္းေတြေရာက္ တဲ့အခါမွာေတာ့ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာစတဲ့ ဓမၼေရးမွာ သိနားလည္သူ ျဖစ္ေနရမွာပါ။ ဒါမွအရြယ္သံုးပါးအတြက္ တာဝန္ေက်လိမ့္မယ္။ လူသားမ်ားအေနနဲ႔ တာဝန္ေက်ဖို႔ဆိုရင္ လူသားေတြက တန္ဖိုးထားရမယ့္ အရာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲ့ထဲမွာ''အခ်ိန္''ဟာအေရးႀကီး ဆံုးပါပဲ။

''အခ်ိန္''ကို ေလာကႀကီးကေန အလကားရထားတာပါ။ လူ႔သဘာဝအရ အလကားရထားတာကို တန္ဖိုးမထားခ်င္ၾကဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ား အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၾကတာေတြ႕ရတယ္။ အခ်ိန္ကို စနစ္တက်မသံုးေတာ့ အခ်ိန္ေတြသာကုန္လြန္သြားတယ္။ အက်ဳိးရွိတာတစ္ခုမွ ျဖစ္မလာဘူး။ အပါးခိုတာ၊ အခ်ိန္ဆြဲတာ၊ ပ်င္းရိတာ၊ ဝီရိယ နည္းတာေတြအားလံုးဟာ တိုးတက္မႈအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ ေတြခ်ည္းပါပဲ။

ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အခ်ိန္နဲ႔ အခြင့္အလမ္းကို အသံုးခ်ႏိုင္ရင္ ပန္းတိုင္ဆိုတာ မေဝးပါဘူး။ ''အခ်ိန္ရိွခုိက္လ႔ုံလစုိက္'' အခ်ိန္သည္လူကုိမေစာင့္" ဆုိတ့ဲစကားရပ္ကုိ တိတိက်က်လိုက္နာသူ နည္းေနပါေသးတယ္။ မိန္း

ကေလးေတြနဲ႔ ေယာက်္ားေလးေတြ အခ်ိန္ျဖဳန္းတာ အရင္ကေတာ့မတူဘူး။ အရင္ကေတာ့ မိန္းကေလးေတြစုၿပီး စကားေျပာမယ္။ အတင္း၊ အဖ်င္း၊ ခ်စ္သူသတင္း၊ ကိုယ့္ေကာင္းေၾကာင္း၊ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း

စုၿပီးေျပာမယ္။ စုၿပီးမုန္႔လုပ္စားၾကမယ္။ ဒါကိုအခ်ိန္ျဖဳန္းတယ္ လို႔သူတို႔က မထင္ဘူး။ ေယာက်္ားေလးေတြက်ေတာ့ တီဗီြဂိမ္းဆိုင္ ေတြသြားၿပီး အခ်ိန္ျပည့္ဂိမ္းကစားတာ၊ ပိုက္ဆံပြတ္တာ၊ ဖဲကစားတာ၊ အခ်ိန္ျပည့္ဗီဒီယိုကားေတြၾကည့္တာ၊ ခ်ဲတြက္၊ ႏွလံုးထီတြက္တာ ဒါေတြနဲ႔အခ်ိန္ကုန္ ေနေရာ။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္မွာေတာ့ အားလံုးတူသြားၿပီ။ အခ်ိန္ျဖဳန္းနည္း တူသြားတာမွ မိသားစုအခ်င္းခ်င္းေတာင္ စကားမေျပာ အားေတာ့ဘူး။ 

တစ္ဦးကို အနည္းဆံုးေတာ့ ဖုန္းတစ္လံုးစီနဲ႔ ေဖ့ဘြတ္သံုးေနၾကတာပဲ။ လိုင္းေပၚေရာက္ၿပီဆိုရင္ ''သတင္းဖတ္တာ'' လို႔ ဆင္ေျခေပးေပမယ့္ သတင္းဖတ္ၿပီးျပန္ခ် တာမဟုတ္ဘူးေလ။ အခ်ိန္ေတြကုန္မွန္း မသိကုန္ေနတာပါပဲ။

''အဲဒီလိုအခ်ိန္ျဖဳန္းတာဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မထိခိုက္ပါဘူး''လို႔ ဆင္ေျခေပးတဲ့ လူငယ္အခ်ဳိ႕ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ သူေျပာတာမွားတယ္လို႔ ေျပာရလိမ့္မယ္။ အမ်ားႀကီးမေတြးဘဲ နည္းနည္းေလး ေတြးၾကည့္။ သူကေက်ာင္း သားဆိုရင္ စာက်က္ခ်ိန္နည္းမယ္။ သခ်ၤာေလ့လာခ်ိန္ နည္းမယ္။ ဒီေတာ့ နစ္နာသူကသူပဲ။ ဒုတိယနစ္နာသူက သူ႔မိဘ သို႔မဟုတ္ ေငြကုန္က်ခံၿပီး ေက်ာင္းထားေပးသူေပါ့။ သူ႔အတန္း၊ သူ႔ေက်ာင္း၊ သူ႔ႏိုင္ငံ...စသည္ျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ေပါ့။ဘာဆိုင္လဲလို႔ ထမင္းရည္ပူလာ လွ်ာလႊဲလုပ္ လို႔မရပါဘူး။ အကုန္ဆိုင္ပါတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ဒီေက်ာင္းသား အတြက္ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဘ႑ာေငြထဲက ကုန္က်ထားတာ အမ်ားႀကီး၊ သူက ထိုက္ထိုက္တန္တန္ျပန္မေပးဆပ္ႏိုင္ရင္ တိုင္းျပည္ပါ နစ္နာတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။

အရင္တုန္းကေတာ့ လူငယ္ေတြ လူငယ္သစၥာ အဓိ႒ာန္ဆုိခ့ဲ ၾကရတာပဲ။ ''မိမိကုိယ္ကုိေကာင္းေအာင္ ၾကဳိးစားမည္။ မိမိ အတန္းကုိေကာင္း ေအာင္ၾကဳိးစားမည္။မိမိေက်ာင္းကုိ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားမည္။ မိမိတိုင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းေအာင္ၾကဳိးစားမည္။ '' ဒီလုိအဓိ႒ာန္ေတြဆိုၿပီး လူငယ္ေတြကတာဝန္ မေက်ဘူး။ လူငယ္ဘဝမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနတယ္ဆိုရင္ အက်ဳိးမရွိျဖစ္မွာပါပဲ။ လူငယ္ဘဝမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းတဲ့အတြက္ အခြင့္အလမ္း မ်ားစြာကိုလက္လႊတ္ ရတာေတြရွိတယ္။ အခုလိုအိုင္တီေခတ္ႀကီးမွာ ေျပာင္းလဲမႈ ေတြကအမ်ားႀကီးပါ။ ေကာင္းမြန္တိုးတက္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈရွိသလို ဆုတ္ယုတ္ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈေတြလည္း ရွိေနတယ္။ သဘာဝတရားက အလကားေပးထားတဲ့'' အခ်ိန္''ကို ေကာင္းတဲ့ဘက္မွာအသံုးခ်ရင္ အခ်ိန္ကုန္တာနဲ႔အမွ် အက်ဳိးရွိမွာပါ။

လူငယ္ဘဝမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းတာ အဆိုးဆံုးပါ။ ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ကို ျပန္မရႏိုင္ဘူးဆိုေတာ့ ဆံုး႐ံႈးမႈက မေရတြက္ႏိုင္ ေအာင္ပါပဲ။ ပညာေရးမွာလည္း ေႏွာင့္ေႏွးမယ္။ စီးပြားေရးမွာလည္း သူမ်ားနဲ႔တန္းတူ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ကုသိုလ္ေရး မွာလည္း ေဝးစြပါပဲ။ အရြယ္လြန္သြားတဲ့အခါမွ ေနာင္တရပူပန္ေနတာမ်ဳိးေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ဳိးကို ''လူမိုက္'' လို႔ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ ဆိုးသြမ္းတိုက္ခိုက္ၿပီး ဒုစ႐ိုက္မႈက်ဴးလြန္ေနမွ လူဆိုးမဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္ကိုအက်ဳိးမဲ့ ကုန္လြန္ေစတာလည္း လူမိုက္ပါပဲ။

''အခ်ိန္ကိုျဖဳန္း၊ လူ႔သစ္တံုး၊ ေနာက္ဆံုး ေရာက္လိမ့္မည္။ အခ်ိန္ကိုသံုး၊ လူ႔ေရႊတံုး၊ ေရွ႕ဆံုးေရာက္လိမ့္မည္''တဲ့။ အဲ့ဒါ မင္းလွၿမိဳ႕ ပထမေဝဠဳဝန္ ဆရာေတာ္ကေရးခဲ့တာပါ။ လူငယ္ေတြဘယ္လို ေရြးခ်ယ္မလဲ။ လူ႔သစ္တံုး အျဖစ္ခံမလား၊ လူ႔ေရႊတံုးျဖစ္ခ်င္လား၊ ကိုယ္ပိုင္အသိနဲ႔ဆံုး ျဖတ္ရမွာပါ။ မွန္ကန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရွိဖို႔၊ ဆင္ျခင္တံုတရားရွိဖို႔ဆိုရင္ လူငယ္တိုင္းစာဖတ္ဖို႔လိုတယ္။ စာဖတ္ေတာ့ အခ်ိန္မျဖဳန္းတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုအက်ဳိးရွိမလဲ ဆိုတာသိလာၿပီ။

အခ်ိန္မတိက်တဲ့လူ၊ အခ်ိန္မမွန္တဲ့လူ အေတာ္မ်ားမ်ားကို လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းက႐ႈတ္ခ် ျပစ္တင္ေလ့ရွိတယ္။ အခ်ိန္ကိုၾကည့္ၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကသူတိုင္း ေအာင္ျမင္တာခ်ည္းပါပဲ။ လူအျပင္ တိရစၧာန္ေတြမွာေတာင္ အခ်ိန္ရွိခိုက္လံု႔လ စိုက္ဆိုတာကို နားလည္တယ္။ ပုရြက္ဆိတ္ေလးေတြနဲ႔ ႏွံေကာင္ေတြ ပံုျပင္ကိုၾကည့္ရင္ အေပ်ာ္ၾကဴးတဲ့ႏွံေကာင္က ဒုကၡေရာက္တာဖတ္ဖူးၾကမွာပါ။ ဝီရိယစိုက္တဲ့ ပုရြက္ဆိတ္က စားစရာေတြအခ်ိန္မီ သိုေလွာင္ႏိုင္လို႔ ဘဝအတြက္ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရ တဲ့သာဓကပါပဲ။

''ပ်ား''ေလးေတြအေၾကာင္း ဖတ္ဖူးသူဆိုရင္ ပ်ားရဲ႕ တစ္စတစ္စပန္း ဝတ္ရည္စုေဆာင္း ပံုကိုသိမွာပါ။ ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး၊ ပ်ားအုပ္စု ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ပန္းပြင့္ေတြ႕ၿပီ ဆိုရင္ဝိုင္းစုၿပီး ဝတ္ရည္လုစုပ္ယူ ၾကတယ္။ပ်ားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သီခ်င္းကိုရြတ္ဆိုၾကည့္။ ''ပန္းရည္ဘဏ္တိုက္''သီခ်င္းထဲက စာသားေလး။ ''မိုးေလသာခိုက္x x x သယ္ယူလိုက္ပါ့x x x ပန္းရည္ဘဏ္တိုက္x x x ေဆာက္ၾကပါေလကုန္x x x'' အဲဒီစာသားေလးလိုေပါ့။မိုးေလသာခိုက္မွာ ပန္းဝတ္ရည္စုပ္ၿပီး ပ်ားလပို႔ထဲစုေဆာင္း သိုမွီးၾကတာပါ။ ျမန္မာစကားပံုထဲက ''မိုးရြာတုန္းေရခံ'' ''လသာတုန္းဗိုင္းငင္'' ဆိုတဲ့စကားနဲ႔အတူတူပါပဲ။ တန္ဖိုးရွိတဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ အခ်ိန္ရဲ႕တန္ဖိုး ကိုသိရပါမယ္။

အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုး ထားတဲ့လူေတြ ေအာင္ျမင္မႈရတဲ့ သာဓကကိုျပရရင္ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ မပ်င္းမရိ၊ ဝီရိယရွိရွိ အလုပ္လုပ္တဲ့သူတိုင္း အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားၾကပါတယ္။ ေတာ္တဲ့လူေတြအခ်ိန္ကို တန္ဖိုးမထားဘူးဆိုရင္ အဲဒီေတာ္ထားသမွ်ေတြ အလဟႆျဖစ္မွာပါပဲ။

အဂၤလိပ္လက္ထက္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁ဝဝ ေလာက္က မြန္ဘုရားဒါယကာႀကီး ဦးနာေအာက္ဆိုတာ ရွိခဲ့တယ္။ သူက ''ဥာဏ္နဲ႔ဝီရိယဆိုတာ ကံတရားရဲ႕အေျခခံအုတ္ျမစ္ပဲ''လို႔သူခံယူထားတယ္။ အဂၤလိပ္ပိုင္ဧရာဝတီသေဘၤာကုမၸဏီနဲ႔အၿပိဳင္ သေဘၤာေတြေျပး ဆြဲခဲ့တာပါ။ သူ႔အလုပ္သမားေတြကို အၿမဲမွာ တဲ့စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း လိုက္နာက်င့္သံုးတယ္။ အဲဒီစကားကေတာ့...''႐ုိး႐ုိးက်င့္၊ ျမင့္ျမင့္ၾကံ၊ မွန္မွန္ေျပာ၊ ေစာေစာထ၊ လွလွေန''တဲ့။

လူငယ္ေတြအခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထား႐ံုမက ႐ိုးသားဖို႔၊ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေနဖို႔၊ မလိမ္မညာဖို႔၊ ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ အႀကံအစည္ေတြနဲ႔ ေတြးဆႀကံစည္ဖို႔ တိုက္တြန္းတဲ့စကားပါပဲ။ နားစြဲၿပီး ႏွလံုးသားထဲ သိမ္းဆည္းထား သင့္တဲ့စကား တစ္ခြန္းျဖစ္လို႔ လူငယ္ေတြ မွတ္သားေစခ်င္ပါတယ္။

တန္ဖိုးသိမွအက်ဳိးရွိရွိ သံုးႏိုင္မယ္။ အခ်ိန္ဆိုတာကို လူငယ္တိုင္း တန္ဖိုးထားတတ္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳရင္း ''အခ်ိန္ႏွင့္ ဒီေရသည္လူကိုမေစာင့္''ေၾကာင္းအသိ သတိယွဥ္၍ သိျမင္ႏိုင္ပါေစ။ ။

ျမဝတီေန႔စဥ္သတင္းစာ စာ (၁၃)

#Themyawadydaily