၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ စီးပြားေရးထပ္မံေႏွးေကြး ေနဦးမည့္ တ႐ုတ္

၂၀၁၇ ခုႏွစ္တြင္ စီးပြားေရးထပ္မံေႏွးေကြး ေနဦးမည့္ တ႐ုတ္

( ရွိန္းထက္ ဘာသာျပန္သည္။ )

၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ဝန္းက်င္ ကတည္းက စတင္က်ဆင္း လာေသာ စီးပြားေရး ေရစီးေၾကာင္းကို တ႐ုတ္တို႔ ယခုအခ်ိန္ထိ ေကာင္းမြန္စြာ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ စီးပြားေရးထပ္မံ တိုးတက္ရန္ ရည္မွန္းခ်က္ထက္ ေအာက္ဆံုး မည္မွ် အဆင့္ အထိသာ က်ဆင္းခံမည္ ဟူသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖင့္သာ ေလွ်ာက္လွမ္းလ်က္ ရွိသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခု ေလာက္က စီးပြားေရး တိုးတက္မႈႏႈန္း ၈ ရာခုိင္ႏႈန္း အထက္တြင္ရွိေသာ တ႐ုတ္သည္ ယခု ၆ ဒသမ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ ရွိေနရန္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္းေနရသည္။ ၆ ဒသမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ဆုိသည္က ေယဘုယ် ခန္႔မွန္းခ်က္ ပင္ရွိေသးသည္။ ခန္႔မွန္းထားသည့္ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈသည္ လက္ေတြ႕တြင္ အနည္းဆံုး ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ ကြာဟတတ္ ေသးသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ တ႐ုတ္တို႔ ခန္႔မွန္းထားသည့္ ၆ ဒသမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း လက္ေတြ႕ ျဖစ္လာေရးက ၆ ရာခိုင္ႏႈန္း စြန္းစြန္းသာရွိရန္ အလားအလာက ပိုမ်ားေနသည္။ တ႐ုတ္တို႔က ၄င္းတို႔စီးပြားေရး က်ဆင္းလာျခင္းမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ပိုင္းတြင္ အားနည္းျခင္း ေၾကာင့္ဟုဆိုကာ ျပည္တြင္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို အရွိန္ျမႇင့္ လုပ္ေဆာင္သည္။

တ႐ုတ္တို႔ ႀကီးပြားလာရျခင္း အဓိက အေၾကာင္းရင္း ကလည္း ထိုရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေၾကာင့္ျဖစ္သျဖင့္ ထိုအႀကံက မွန္ကန္သည္ဟု ထင္စရာ ရွိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္တြင္း ထုတ္လုပ္မႈ ပိုင္းေရာ အေျခခံ အေဆာက္အအံု က႑ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈပိုင္းကိုပါ တ႐ုတ္တို႔ ပံုေအာၿပီး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခဲ့ ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ပံုေအာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ သည့္ ႏွစ္ႏွစ္၊ သံုးႏွစ္ အတြင္းတြင္ ထင္ထားသကဲ့သို႔ ျဖစ္မလာဘဲ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈက ပိုမိုဆိုးရြား လာသည္။

ယခုေတာ့ တ႐ုတ္စီးပြားေရး ပညာရွင္ မ်ားထဲက အမွားမ်ားကို ၾကားလာရၿပီ ျဖစ္သည္။ လိုအပ္သည္ထက္ အလြန္အကြၽံ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ ေနေသာေၾကာင့္ စီးပြားေရးပိုမို က်ဆင္းလာရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း ကေတာ့ တ႐ုတ္တို႔ သန္းဆယ္ႏွင့္ခ်ီကာ ဖန္တီးေပး ႏုိင္ခဲ့သည္။

၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္တည္း တြင္ပင္ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၏ အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးေပး ႏုိင္မႈစြမ္းအားသည္ ၁၃ သန္းေက်ာ္ ရွိခဲ့သည္။ အ႐ႈံးထဲက အျမတ္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တ႐ုတ္တို႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ မ်ားက ထင္မွတ္ထား သေလာက္ ႐ုပ္လံုး ေပၚမလာေသာ အခါ ထိုအလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ားက ေရရွည္ ရပ္တည္ႏုိင္ ပါ့မလားဆိုသည့္ သံသယ ကလည္းရွိ လာျပန္သည္။

ယခုႏွစ္အတြက္ တ႐ုတ္တို႔ အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးေပးႏုိင္စြမ္း ၁ဝ သန္းေလာက္ ကိုသာ ပစ္မွတ္ထား ႏုိင္ေတာ့သည္။ ႏုိင္ငံ၏ ထုတ္ကုန္က႑ ကလည္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ျပဳ ထားသေလာက္ ေပၚထြက္မလာ၊ အေျခခံ

အေဆာက္အအံု က႑ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ မ်ားကလည္း လိုအပ္သည္ထက္ ပိုၿပီး သံုးသင့္သည့္ ေနရာမ်ားတြင္ သံုးထားသည့္ အတြက္ တ႐ုတ္တို႔ ေငြမ်ားက ထိုအထဲတြင္ ျမဳပ္ေနသည္။

ထို ထုတ္ကုန္က႑ အားနည္းသြား ျခင္းႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ကာ တ႐ုတ္၏ ျပည္ပ ပို႔ကုန္က႑ အႀကီးအက်ယ္ က်ဆင္းသြားသည္။ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ဘီလီယံႏွင့္ခ်ီိ က်ဆင္း သြားသည့္အတြက္ တ႐ုတ္တို႔ ကုန္သြယ္ေရး က႑ကို တိုးျမႇင့္ရန္ အေျခခံ အေဆာက္အအံု က႑ျဖစ္သည့္ ရထားလမ္း၊ တံတားႏွင့္ အေဝးေျပး လမ္းမမ်ား ထပ္မံေဖာက္လုပ္ ျပန္သည္။ ထိုေနရာမ်ားက တ႐ုတ္၏ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို ထပ္မံစုပ္ယူ သြားျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ားက အလြန္အကြၽံ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေၾကာင့္ တ႐ုတ္ စီးပြားေရး က်ဆင္းေနရသည္ ဟု ဆိုေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္အစိုးရက ၄င္းတို႔ GDP ၏ ၅ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းကို ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ က႑တြင္ အသံုးျပဳသည္။ စီးပြားေရး က်ဆင္း လာသည့္အခါ ပို၍ အသံုးျပဳခဲ့သည္။ က်ဆင္းလာသည့္ စီးပြားေရးကို ျပန္လည္ ေမာင္းႏွင္ရန္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အပိုင္းက အေကာင္းဆံုး အေျဖဟု တ႐ုတ္တို႔ ေတြ႕ထား ခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္လည္း ထိုရလဒ္က စီးပြားေရး တိုးတက္မႈႏႈန္းကို ၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ဝန္းက်င္တြင္သာ ရပ္တန္႔ထားသည္။ ရာစုႏွစ္တစ္စု၏ ေလးပံုတစ္ပံု ၂၅ ႏွစ္စာတြင္ တ႐ုတ္တို႔၏ အေႏွးေကြးဆံုး စီးပြားေရး တိုးတက္မႈဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။ စီးပြားေရး က်ဆင္းလာသျဖင့္ စစ္ေရး၌ ကမၻာ့ပထမ ျဖစ္ေရးဟူေသာ တ႐ုတ္တို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ကိုလည္း ထိခုိက္လာရ ေတာ့သည္။

ယခင္က စစ္ေရးကို ရာခုိင္ႏႈန္း ဆယ္ဂဏန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ျမႇင့္တင္ခဲ့ေသာ တ႐ုတ္တို႔ ယခု ၇ ရာခုိင္ႏႈန္း ဝန္းက်င္တြင္သာ ေနရာယူထားရသည္။ ၂ဝ၁၇ ခုႏွစ္အတြက္ စစ္အသံုးစရိတ္ ကိုလည္း ၇ ရာခုိင္ႏႈန္းသာ တိုးျမႇင့္မည္ဟု ဆိုထားသည္။ စီးပြားေရး က်ဆင္းလာျခင္း ႏွင့္အတူ စစ္ေရးအသံုးစရိတ္ပါ ဆက္တိုက္ ဆိုသလုိ အနည္းဆံုးသို႔ က်ဆင္းလာျခင္းျဖစ္သည္။ ထို ၇ ရာခုိင္ႏႈန္း ကိုပင္ တ႐ုတ္တို႔ အစပိုင္းကထက္ ေလွ်ာ့ခ်ရန္ စိတ္ကူးရွိႏုိင္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္၌ သမၼတ ေဒၚနယ္ထရမ့္ တက္လာသည့္ အခ်ိန္၊ စစ္ေရးကို အသားေပး လာသည့္အခ်ိန္ႏွင့္ တ႐ုတ္စီးပြားေရး က်ဆင္းလာျခင္း က တိုက္ဆိုင္ေနသည္။

၂ဝ၁၇ ခုႏွစ္ အေမရိကန္ စစ္အသံုးစရိတ္ က အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ျမင့္တက္လာသည္။ အေမရိကန္ သမၼတ ေဒၚနယ္ထရမ့္က အေမရိကန္ စစ္တပ္အတြက္ ၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း အသံုးျပဳမည္ ျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၅၃ ဘီလီယံ တိုးျမႇင့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေမရိကန္တို႔ စစ္အသံုးစရိတ္က ၂ဝ၁၇ ခုႏွစ္တြင္ ၆ဝဝ ဘီလီယံ ေက်ာ္အထိ ရွိလာမည္ ျဖစ္သည္။

တ႐ုတ္ကေတာ့ ၂ဝဝ ဘီလီယံခန္႔သာ ရွိဦးမည္ျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္၏ ယခုႏွစ္ တစ္ႏွစ္တည္း အတြက္ အသံုးစရိတ္ ျမႇင့္တင္မႈက တ႐ုတ္စစ္ဘက္၏ အသံုးစရိတ္ အားလံုးေပါင္း ေလးပံုတစ္ပံုခန္႔ ျမႇင့္တင္လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အိုဘားမား လက္ထက္တြင္ စစ္အသံုးစရိတ္ ေလွ်ာ့ခ်ရန္ အထိ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ရွိခဲ့ၿပီး ထရမ့္ကေတာ့ စစ္ဘက္ကို အသားေပးရန္ အတြက္ စစ္ဘက္ မဟုတ္သည့္ အေမရိကန္ ၏ အကူအညီ ေပးေနမႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်မည္ ဟုပင္ တရားဝင္ ေျပာထားသူ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကရက္တို႔၏ ေဝဖန္မႈမ်ားကို ထရမ့္ အျပင္းအထန္ ခံခဲ့ရကာ ထရမ့္က ေဝဖန္မႈမ်ားကို ဂ႐ုစိုက္ေလ့မရွိေပ။ သူေျပာသမွ် ေနာက္က လိုက္ရွင္းရသည္ က သူ႔ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရာထူးေပး ထားသည့္သူ မ်ားႏွင့္ သူ႔အႀကံေပး မ်ားသာ ျဖစ္သည္။

ယခုလည္း တ႐ုတ္ႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ ရန္သူတစ္ေယာက္ အျဖစ္ သေဘာထားၿပီး အျပတ္တိုက္ရန္ ထရမ့္ အစကတည္းက ေၾကညာထားသူ ျဖစ္သည္။ ေတာင္တ႐ုတ္ ပင္လယ္ျပင္ အေရးကို တ႐ုတ္တို႔ ေရွ႕ဆက္တိုး ေနေသာေၾကာင့္ တ႐ုတ္တို႔၏ One China Policy ကို ဆန္႔က်င္ၿပီး တ႐ုတ္(တိုင္ေပ) ႏွင့္ ဆက္ဆံသည္။ အိုဘားမား လက္ထက္တြင္ တ႐ုတ္ကသာ ဇာတ္လမ္းစခဲ့တာ ရွိသည္။ ထရမ့္လက္ထက္ တြင္ အေမရိကန္က အရင္ဇာတ္လမ္း မ်ားကို စေနသည္။ ထရမ့္ေၾကာင့္ လားေတာ့ မဆိုႏိုင္၊ တ႐ုတ္တို႔ စစ္ေရးအရ ၿငိမ္ခ်က္သား ေကာင္းေနသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ တ႐ုတ္စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈသည္ စစ္ေရးအရေရာ စီးပြားေရးအရ ပါ အေမရိကန္ကို အားၿပိဳင္ရန္ အေကာင္းဆံုး ေပ်ာ့ကြက္တစ္ခု ျဖစ္ေနပါေၾကာင္း တင္ျပ လိုက္ရပါသည္။

ျမ၀တီေန႔စဥ္သတင္းစာ ၊ စာ(၂၄)