စိတ္သစ္မ်ားျဖင့္ ရွင္သန္ပါ

စိတ္သစ္မ်ားျဖင့္ ရွင္သန္ပါ

သရက္တန္း စုိးေရႊ

လက္ထဲတြင္ ရိွေသာ ငါးကင္သည္ ေရထဲတြင္ ရိွေသာ ငါးစိမ္းထက္ တန္ဖုိးရိွ ေနတတ္သည္ ဟူေသာ စကားတစ္ခြန္း ရိွသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖင့္ အသက္ရွင္ ေနၾကေသာ လူ႔ဘဝတြင္ မေရရာေသာ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ထက္ ေသခ်ာေသာ လက္ေတြ႕ ဘက္သုိ႔ အေလးေပး ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း သည္ ရွင္သန္ျခင္း အတြက္ မရိွမျဖစ္ လုိအပ္ခ်က္ ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေတြ႕ မဆန္ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း သက္သက္သည္ ဘဝကုိ ဖ်က္ဆီး၍ စိတ္ဓာတ္ကုိ သတ္ျဖတ္တတ္ ၾကၿမဲပင္ ျဖစ္သည္။ လူသားတို႔ ရွင္သန္ ေနထုိင္ လာေသာ သမုိင္းေၾကာင္း ႏွင့္တကြ ဘ၀ ႐ုန္းကန္မႈ သမုိင္းတို႔တြင္ စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္စြာ လြယ္လြယ္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္ သူတို႔ကား ရွားပါးလွသည္။ ဘဝအတြက္ စိတ္ကူးျဖင့္ ၾကံဆ၍ လက္ေတြ႕ျဖင့္ ဖန္တီးပါ။ စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္စြာျဖင့္ ေလေပၚ တုိက္အိမ္ ေဆာက္ျခင္း ကုိ ေရွာင္ကြင္း ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။

အတုျမင္ အတတ္သင္ ၍ အေခ်ာင္ခုိ တတ္ေသာ စိတ္ဓာတ္ မ်ိဳးသည္ စာရိတၱ ကုိ ခ်ိဳးျပတတ္ ၾကၿမဲပင္ ျဖစ္သည္။ လြယ္လြယ္ ရသမွ် လြယ္လြယ္ ကုန္၍ ဘဝကုိ စုန္ေနသမွ် ဘဝက နိမ့္က်သြား တတ္ၿမဲပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ လွပေသာ ဘဝေက်ာင္းတြင္ ကုိယ့္စိတ္ကုိယ္ ျမႇင့္တင္ျခင္း သင္ခန္းစာကုိ ေကာင္းစြာ သင္ၾကားဖုိ႔ လုိအပ္ လွသည္။

ရခဲလွေသာ လူ႔ဘဝတြင္ မွန္ကန္ေသာ အသိရိွဖုိ႔ ကလည္း လုိအပ္ လွသည္။ တစ္ထြာေသာ ဝမ္းကေလး အတြက္ ေသာကေတြ ဖက္ကာ ေဒါသေတြ ထြက္ေနပါက ရခဲလွေသာ ကာလသည္ အသုံး မက်သလုိ ျဖစ္သြား တတ္ၿမဲပင္ ျဖစ္သည္။ အႏၲရာယ္ ေတြမ်ားစြာ လႊမ္းၿခံဳ ထားေသာ ေလာက အတြင္း၌ မိမိ အသိကုိ အဆိပ္မသင့္ သြားေရး အေလးေပး ဂ႐ုျပဳ ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။

''  လူတုိင္းတ မရ " ဆုိေသာ စကားအရ ဘ၀သည္ ကန္႔သတ္ခ်က္ ျဖင့္ စီမံ ျပ႒ာန္း ထားတတ္သည္။ ကဲြျပား ျခားနားမႈ မ်ားျဖင့္ တည္ရိွေနေသာ လူ႔ဘဝတြင္ ကုိယ့္ဘ၀ ၏ ဖန္တီးရွင္ သည္ ကုိယ္သာပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ ရွင္သန္ ေနသည့္ ဘဝအတြင္း လူျဖစ္လာျခင္း အျမတ္ရ ေရးအတြက္ စိတ္ဓာတ္ လတ္ဆတ္ဖုိ႔ လုိအပ္ လွသည္။

လူတစ္ဦး အတြက္ ေလာကသည္ တာ၀န္တစ္ရပ္ စီ ေပးထားတတ္ ၾကသည္။ တာ၀န္ ကုိယ္စီႏွင့္ လူသား အတြက္ ကုိယ္တိုင္ စီရင္အပ္ေသာ အရာမွာ ကုိယ္တုိင္ ေရးေသာ သမုိင္းသာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ သမုိင္း ကိုယ္စီ ေရးခြင့္ရေသာ လူသားမ်ား အၾကား ေရးသားျခင္း ေခါင္းစဥ္ကဲြမ်ား ရိွေနတတ္သည္။ ထုိေခါင္းစဥ္မ်ား အရ ဘဝသည္ အေရာင္ ေျပာင္းရင္းျဖင့္ အျမင္၏ ခံစားမႈမ်ားကုိ ခံစား သြားတတ္ ၾကၿမဲပင္ ျဖစ္သည္။

အလွဆုံးေသာ ပန္းမ်ားကုိ လိပ္ျပာမ်ား သတိထား တတ္ၾကသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္၏ သင္ၾကားမႈ အေထြေထြၾကား အမွားအမွန္ ခြဲျခား တတ္ဖုိ႔လည္း လုိအပ္လြန္း လွသည္။ စိတ္သည္ မေကာင္းမႈ၌ ေမြ႕ေလ်ာ္သည္ ဆိုသည့္ တိုင္ေအာင္ ေကာင္းမႈဘက္ သုိ႔လည္း ဆဲြေဆာင္ ေခၚယူ ၾကမည္ ျဖစ္သည္။

အတက္ရိွသမွ် အက်ရိွ၍ အစုန္ရိွသမွ် အဆန္ရိွျခင္း ၾကားမွာ စိတ္ထားကေတာ့ အလယ္အလတ္ ကုိသိကာ ဘဝကုိ သိသိသာသာ ျပဳျပင္ သင့္လွသည္။

ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္း ၏ေနာက္တြင္ သြားလာျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနတတ္သည္။ ေရွ႕ ၊ ေနာက္ ႏွင့္တကြ ေကာင္းျခင္း ဆီသို႔လား ၊ ဆုိးျခင္းဆီ သုိ႔လား ဆိုေသာ အဓိပၸာယ္ ကုိယ္စီျဖင့္ သြားလာ ေနတတ္ ၾကသည္။ ခံယူတတ္ျခင္း လွပေနသမွ် ယေန႔သည္ ေကာင္းတာ ျပဳလုပ္ရန္ အခ်ိန္ေကာင္း ပင္ျဖစ္သည္။ ခံယူ တတ္ျခင္း ျမင့္ျမတ္သမွ် ဒုကၡသည္ ဘဝအတြက္ ခ်ဳိၿမိန္ေသာ ဟင္းေကာင္း တစ္ခြက္ ပင္ ျဖစ္ေနသည္။

သကၠရာဇ္တို႔ ခရီးသြား ေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ကာလတို႔ စီးဆင္း သြားၿမဲပင္ ျဖစ္သည္။ လူသားတို႔ ေမြးၾက ၊ ေသၾကျဖင့္ သမုိင္းေရး ေနၾကသည္။ အရင္းစစ္ သမွ် လုပ္ေဆာင္မႈ တိုင္းသည္ စိတ္၏ ေျခရာမ်ားသာ ျဖစ္ေနသည့္ အတြက္ စိတ္ကုိ တည့္မတ္ ေပးၾက ရမည္ ျဖစ္သည္။ ၂၄ နာရီ ဆုိသည့္ ရထား အသြားမွာ အလိုက္သင့္ စီးတတ္ဖုိ႔သာ အလုိအပ္ဆုံး ျဖစ္ေန တတ္သည္။

ေန႔သစ္သည္ ေန႔စဥ္ ႀကဳံေတြ႕ခြင့္ ရိွသည္။ စိတ္သစ္ သည္လည္း ေန႔စဥ္ ျပဳျပင္ခြင့္ ရိွေနသည္။ အမုန္းသည္ အ႐ႈံးဆီ ဦးတည္၍ အၿပဳံးသည္ ေအာင္ျမင္ ေအးခ်မ္းျခင္း ဆီသုိ႔ ဦးတည္ သြားတတ္သည္။ ခႏၶာသည္ စိတ္ျခယ္ လွယ္ေသာ အေရာင္ျခယ္ခံ ကိရိယာ သာလွ်င္ ျဖစ္ေန တတ္သည္။

ေန႔စဲြတိုင္းကုိ စိတ္ေကာင္းျဖင့္ သစ္ေအာင္ ဖန္တီး ၾကရမည္။ ကာလမ်ားကုိ တက္ၾကြမႈျဖင့္ ရွင္သန္ႏိုးထ ေစၾကရမည္။ ကုိယ္မႏိုင္ေသာ ကုိယ့္စိတ္ကုိ အသိျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ ၾကရမည္။ ကုိယ္မပိုင္ေသာ အရာမ်ားစြာ တို႔၏ သက္ေရာက္မႈ အၾကား နားလည္မႈမ်ား ျဖည့္ဆည္းေပး ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ လွပေသာ စိတ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဘ၀ ရရွိေရး အတြက္ မိမိကုိယ္ မိမိ ျပဳျပင္ ထိန္းသိမ္းရင္း ေနထုိင္ သြားသင့္ လွသည္။  ။