အာရွနုိင္ငံမ်ားတြင္ သခ်ႋဳင္းေျမရွားပါးသည့္ ျပႆနာကို ထူးထူးျခားျခား ေျဖရွင္းလ်က္ရွိ

 ေဟာင္ေကာင္ ရဲ႕ ေရေပၚသခ်ႋဳင္း Floating Eternity 

၂၀၅၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ အာရွ-ပစိဖိတ္ ေဒသက လူေလးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ႏႈန္းက အသက္ ၆၀ ေက်ာ္အရြယ္ကို ေရာက္ေန ပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ ျမိဳ  ့ျပေဒသ ေတြကို ေျပာင္းေရႊ႕ ၀င္ေရာက္လာသူ ဦးေရကလည္း ေန႔စဥ္ ၁၈၈၀၀၀ ထက္မနည္း ရွိမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ အိုးအိမ္က႑ သည္လည္း အေတာ္ေလး အက်ပ္ရိုက္ ေနပါလိမ့္မယ္။ ဘာကိုဆိုလုိ တာလဲ ဆိုရင္  ၂၀၅၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ေသဆံုးသူ ဦးေရ တျဖည္းျဖည္း ပိုမ်ား လာမွာျဖစ္ျပီး ျမိဳ႕ျပေဒသ ထဲကို ၀င္ေရာက္လာသူ ဦးေရကလည္း ပိုမ်ားလာမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီျမိဳ႕ျပ ေဒသေတြ မွာ ေသသူကို သျဂိဳဟ္ဖို ့ပဲ ေျမေနရာ ေပးရမလား၊ ေျပာင္းေရႊ႕ ၀င္ေရာက္လာသူ ေတြအတြက္ အိုးအိမ္ တည္ေဆာက္ ဖို ့ပဲ ေနရာေပး ရမလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္း ေသခ်ာေပါက္ ထြက္လာမွာပါ။ အေျဖကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ေသသူထက္ ရွင္သူကို ဦးစားေပး ရမွာပါပဲ။ အခုေတာင္ နိုင္ငံျမိဳ  ့ရြာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေျမျမဳပ္သျဂိဳဟ္ တာကို ခြင့္မျပဳေတာ့ဘဲ မီးရွိဳ  ့သျဂိဳဟ္ တာကိုပဲ ခြင့္ျပဳ ပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ေသတဲ့သူနဲ ့ေနမယ့္သူ အားျပိဳင္ပြဲမွာ ေသတဲ့သူက ရွံဳးနိမ့္သြားတဲ့ အေကာင္းဆံုး ဥပမာပါပဲ။ 

ဒါေပမယ့္ ျမိဳ႕ျပ တည္ေဆာက္ေရး စီမံကိန္း ပညာရွင္ေတြက ေသသူေတြကို လက္လြတ္စပယ္ မလုပ္ၾကပါဘူး။ ေခတ္မီဆန္းက်ယ္ တဲ့နည္းေတြနဲ ့ သခ်ႋဳင္းေျမေတြ ေဖာ္ထုတ္ဖို ့စီစဥ္ေနၾက ပါတယ္။ အဲဒါေတြထဲမွာ ဆံုလည္စနစ္နဲ႕ ျမင္ေတြ ့ရမယ့္ အရိုးအိုးစင္ေတြ၊ ေရေပၚသခ်ႋဳင္း ေတြကေန အာကာသ သခ်ႋဳင္းအထိ ပါပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ လူဦးေရ အထူထပ္ဆံုး၊ အသိပ္သည္းဆံုး နိုင္ငံေတြဟာ အာရွမွာပဲမို ့ အာရွတိုက္ရဲ  ့ နည္းပညာ ျမင့္မားလွတဲ့ အနာဂတ္ သခ်ႋဳင္းမ်ား လို ့ ေျပာရင္ မွားမယ္မထင္ပါဘူး။ 

ထံုးစံအတိုင္း အာရွမွာ နည္းပညာပိုင္း ဆိုင္ရာ ထိပ္ေျပးေနျပီး ကၽြန္းကေလး တစ္ကၽြန္းေပၚမွာ မရမက အေျခတည္ထား ရတဲ့ ဂ်ပန္နုိင္ငံက ေရွ႕ဆံုးကပဲေပါ့။ သူတို ့ဆီမွာက ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ အေမြဆက္ခံ လာတဲ့ မိသားစုပိုင္ သခ်ႋဳင္းေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒါ ၁၆၀၃-၁၈၆၈ အီဒိုေခတ္ ကတည္းက စလာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ သခ်ႋဳင္းေျမ ေတြကို ထိန္းသိမ္းထားရွိ ဖို ့ ဆိုတာ အကုန္အက် အလြန္မ်ားလာ ပါတယ္။ ဥပမာ ဂ်ပန္နုိင္ငံရဲ  ့နာမည္ၾကီး အိုယားမား သခ်ႋဳင္းမွာ အရိုးအိုး တစ္အိုးထားဖို ့ Locker အခန္းငယ္ေလး တစ္ခုကိုေတာင္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ တစ္သိန္း ေပး၀ယ္ရျပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေလာက္မွာ သြားထားမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အိုးေလးတစ္လံုး ခ်ဖို ့ကို အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၂၀၀၀ ေပးရပါ တယ္။ 

တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ  ့တစ္ထပ္အိမ္ပဲ ေဆာက္တဲ့ဓေလ့ ကလည္း အစကတည္းက က်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ့ နုိင္ငံရဲ႕ေျမကို မေလာက္ငွေအာင္ တမင္တကာ လုပ္ေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေျမျမဳပ္သျဂိဳဟ္ ခဲ့တဲ့ သခ်ႋဳင္းေျမေတြကို သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ျပီး အိမ္ေဆာက္ ေနထိုင္ၾက ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီက အရိုးအိုးေတြ အားလံုး ဘယ္ကိုေရာက္သြား သလဲဆိုရင္ တိုက်ိဳ ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ ရွင္ဂ်ဴကူ လမ္းေလွ်ာက္ ေစ်းနားမွာပဲ ရူရီဒင္ဘယာ ကူရင္ဂီဒို ဆံုလည္ အရိုးအိုးျပခန္း တည္ေဆာက္ ထားပါတယ္။ အဲဒီမွာ အရိုးအိုးေတြ ရာေထာင္ခ်ီရွိျပီး ကိုယ့္ဘိုးဘြား ဘီဘင္ ေတြကို ေအာက္ေမ့ရင္ သြားၾကည့္လို ့ရပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ ဆံုလည္ခါးပတ္ ေပၚမွာ ပါလာမွာပါ။ အျပင္ကေန ၾကည့္ကတည္းက ရူရီဒင္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တို ့ရဲ  ့ သခ်ႋဳင္းျဖစ္တာ သိသာထင္ရွာ းေစတဲ့ ကနုတ္ပန္း အျပည့္နဲ ့တံခါးေတြ၊ တံစက္ျမိတ္ ေတြကို ျမင္ေတြ ့ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒါေပမယ့္ ရိုးရာတံခါး အတိုင္း တစ္ေဒါက္ေဒါက္ နဲ ့ ေခါက္ရမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အီလက္ထရြန္းနစ္ ကတ္နဲ ့ ပြတ္ဆြဲျပီး ဖြင့္ရတာပါ။ တံခါးၾကီး ရွဴးခနဲပြင့္သြား တာနဲ ့ တျပိဳင္နဲ ့ LED မီးေရာင္ေတြ ထိန္ထိန္ လင္းေအာင္ ထြန္းညွိပူေဇာ္ ထားတဲ့ ဆင္းတုေတာ္ေပါင္း ၂၀၄၅ ဆူ ကို ဖူးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳး သားခ်င္းရဲ  ့အရိုးအိုးရွိတဲ့ ေနရာကို သြားရပါတယ္။ အရိုးအိုး တစ္အိုးအတြက္ နွစ္ ၃၀ စာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၇၃၇၉ ေပးသြင္း ရပါတယ္။ ႏွစ္ ၃၀  ျပည့္ရင္ အဲဒီ အေဆာက္အအံု ထဲက အမ်ားသံုး အရိုးအိုးခန္း ထဲကို ေျပာင္းထားပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေနရာ ရွိပါေသးတယ္။ တိုက်ိဳျမိဳ  ့မွာ ပါပဲ။ ရူရီကိုအင္ ဆိုတဲ့ေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရူရီကိုအင္ ကို အျပင္က ၾကည့္လိုက္ရင္ အာကာသယာဥ္ ၾကီးနဲ ့တူပါတယ္။ အထဲမွာေတာ့ အရိုးတိုက္ၾကီးေပါ့။ ကိုယ္နဲ ့သက္ဆိုင္တဲ့ အရိုး အိုးကို ၾကည့္ခ်င္ရင္ ကိုယ့္ကို ေပးထားတဲ့ member card ကို သက္ဆိုင္ရာ အံထဲ ထည့္ျပီး ပြတ္ဆြဲလိုက္ရုံပဲ။ 

အဲဒီ ကဒ္နံပါတ္နဲ႕ ကိုက္ညီတဲ့ အရိုးအိုးက ေျမေအာက္ခန္း ကေန သင့္ေရွ  ့ကို ၀ွစ္ခနဲ ေရာက္လာ ပါလိမ့္မယ္။ ဒီ အေဆာက္အအံု ကေလးမွာ အရိုးအိုးေပါင္း ေသာင္းေပါင္း မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ ကဲ။ ေနာက္တစ္နုိင္ငံ၊ ေ ဟာင္ေကာင္ ေပါ့။ လူေတြေနဖို႕ေတာင္ ေျမမေလာက္ေတာ့ ေသသူအတြက္ ေျမေပးဖို ့ေတာ့ ေ၀းေသးေပါ့။ ေသဆံုးသူရဲ  ့ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို မီးရွိဳ  ့သျဂိဳဟ္ ပါတယ္။ အရိုးအိုးကိုေတာ့ ဆံုလည္ခါးပတ္ စနစ္နဲ ့ သိုေလွာင္ ေပးမယ့္ အရိုးတိုက္ ကိုပို ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအရိုးတိုက္မွာ ေနရာ မရေသးလို ့ အရိုးအိုးကို ပိုက္ျပီး အိမ္မွာ ေစာင့္ေနၾကသူ ေတြကလည္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။ အျပင္မွာ ပုဂၢလိက အရိုးတိုက္ ေတြလည္းရွိျပီး အရိုးအိုး တစ္ေနရာစာကို အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁ သိန္း ေပးရပါတယ္။ 

ေဟာင္ေကာင္မွာ တစ္ႏွစ္ကို လူ ၅၀၀၀၀ ဦးထက္မနည္း ေသဆံုးပါတယ္။ ျမိဳ႕ေနလူဦးေရ ၈ သန္း ရွိပါတယ္။ ဒီအခ်ိဳးအစား အတိုင္းဆုိရင္ ၂၀၂၃ ခုနွစ္မွာ ေနရာမရေသးတဲ့ အရိုးအိုးေပါင္း ၄ သိန္း ထက္မနည္း ရွိေနမွာပါ။ ဒီေတာ့ ေဟာင္ေကာင္ အာဏာပိုင္ေတြက ေရေပၚသခ်ႋဳင္း ေလွတစ္စီးကို တည္ေဆာက္ဖုိ ့ စီစဥ္ၾကပါတယ္။ Floating Eternity လို ့ အမည္ေပး ထားျပီး ထာ၀ရ စီးေမ်ာျခင္းလို ့ အဓိပၸာယ္ ရပါတယ္။ အဲဒီ သခ်ႋဳင္းေလွၾကီး ေပၚမွာ လူေပါင္း ၃၇၀၀၀၀ ရဲ  ့အရိုးအိုးေတြကို ေကာင္းမြန္စြာ သျဂိဳဟ္ထား နိုင္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေဟာင္ေကာင္က လူေတြက တစ္နွစ္ ကို ႏွစ္ခါပဲ သခ်ႋဳင္းကိုသြားျပီး ဂါရ၀ ျပဳပါတယ္။ တစ္နွစ္ကို နွစ္ေခါက္ ကေလးလာဖို ့အေရး ဒီေလာက္ ၾကီးမားတဲ့ ေရေပၚ သခ်ႋဳင္းၾကီးကို တည္ေဆာက္တာ တန္ပါ ့မလားလို ့ အာဏာပိုင္မ်ား ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ေနဆဲပါ။ 

The company also offers a Shooting Star memorial service in which the capsule of ashes is launched into orbit and will return as a 'shooting star.

ဒါေၾကာင့္ Floating Eternity ကို အေကာင္အထည္ မေဖာ္ရေသးပါဘူး။ ဂ်ပန္ကပဲ ေနာက္တစ္မ်ိဳး အဆန္းထြင္ျပန္ ပါတယ္။ ကမၻာပတ္ လမ္းေၾကာင္းထဲမွာ အရိုးျပာေတြကို ျဖန္ ့က်ဲလိုက္ဖို ့ပါ။ Elysium Space Services လို ့အမည္ေပးထားျပီး အရိုးအိုး တစ္အိုးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အရိုးအိုး ေဆးတစ္ေတာင့္စာ ကို  အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၉၉၀ ႏႈန္းနဲ ့ အရိုးအိုး ေပါင္း (၁၀၀) ျပည့္ရင္ တစ္ၾကိမ္ အာကာထဲကို ဒံုးက်ည္နဲ ့ လႊတ္တင္ျပီး ကမၻာပတ္ လမ္းေၾကာင္းမွာ အဲဒီအရိုးျပာေတြ ကို က်ဲေပးလိုက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အရိုးေတာင့္ေတြက ကမၻာကို လေပါင္းမ်ားစြာ ပတ္ေနမွာျဖစ္ျပီး ကမၻာ့ေလထုထဲကို ၾကယ္ေၾကြ သလိုပဲ ေၾကြဆင္း လာမွာျဖစ္လို ့ လူေတြ ေျပာၾကတဲ့ မိုးေကာင္းကင္ကို ေရာက္သြားျပီ ဆိုတာနဲ ့ ညီသြားတာေပါ့။ ဒီအစီအစဥ္ကေတာ့ အထေျမာက္ ခဲ့ျပီးပါျပီ။ ၂၀၁၅ ခုနွစ္မွာ ပထမဆံုး ဒံုးက်ည္ကို ဟာ၀ိုင္အီ ကေန လႊတ္တင္ခဲ့ ပါတယ္။ ၂၀၁၆ မွာ ဒုတိယဒံုးက်ည္ကို လႊတ္တင္ဖို႕ ရွိပါတယ္။ မိသားစုေတြက အဲဒီအရိုးေတာင့္ ေတြကို တင္ေဆာင္ သြားတဲ့ အာကာသယာဥ္ကို ေျခရာခံၾကည့္ရွဳ နိုင္ဖို ့ ဖုန္းအပလီေကးရွင္း ေတြ ရွိပါတယ္။ အားေကာင္းတဲ့ မွန္ဘီလူး နဲ ့ ဒီတိုင္း ၾကည့္ရင္ေတာင္ ျမင္နုိင္မွာပါတဲ့။ 

ဒီအစီအစဥ္ ကိုေတာ့ နာဆာကလည္း သေဘာတူ လက္ခံထားတဲ့ အတြက္ ေနာင္မွာ လူေတြ ကြယ္လြန္သြားရင္ မိုးေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြ အမွန္တစ္ကယ္ ျဖစ္သြားၾက ေလမလား လို ့ ေတြးမိပါေၾကာင္း ေလ့လာေရးသား လိုက္ရပါတယ္။

ျမ၀တီေန႔စဥ္