၀ိေရာဓိ ကုထံုး ေဆးခ်က္မ်ား
ၾကည္ျမင့္လြင္ (မုျဒာ)
႐ိုးရာေဆးပညာ (Traditional Medicine) တြင္ ေဆးခ်က္ခ်သည္ ဟူေသာ စကားရွိသည္။ ေရာဂါ၏ လကၡဏာကို ခန္႔မွန္း၍ အပူနာဆိုလွ်င္ အေအးေဆး ခ်က္ခ်သည္။ အေအးနာ ဆိုလွ်င္ အပူေဆးခ်က္ ခ်သည္။ ဤသည္မွာ ေဆးပညာ ဥပေဒအတုိင္း ပံုမွန္ ေဆးခ်က္ခ်ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ရံ ထူးဆန္း၍ ေဖာက္ျပန္ေသာ ေရာဂါမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ေသာအခါ ဝါရင့္ေသာ ေဆးဆရာႀကီး မ်ားသည္ အပူလည္း မဟုတ္ အေအးလည္း မဟုတ္ေသာ ေဆးခ်က္ကို ခ်ေလ့ ရွိသည္။ ဤေဆးခ်က္ကို 'ဝိေရာဓိ' ေဆးခ်က္ဟု ေခၚသည္။
အတက္ေရာဂါ ရွိေသာ ေလးႏွစ္ခြဲ အရြယ္ မိန္းကေလး တစ္ဦး ကို ေတြ႕ဖူးသည္။ ငယ္စဥ္က ဘာေရာဂါမွ မျဖစ္ဖူး။ ေလးႏွစ္ေက်ာ္မွ ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္လာေသာ ေရာဂါေၾကာင့္ မိဘမ်ားမွာ ေငြကုန္လူပန္း ျဖစ္ရသည္။ အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီး မ်ားကိုျပသည္။ ေဆးေသာက္လွ်င္ ေခတၱခဏ မွ်သာ သက္သာၿပီး ျပန္တက္ သည္။ တစ္လလွ်င္ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္ တက္ရာမွ ေလးႀကိမ္၊ ငါးႀကိမ္ အထိတက္ၿပီး ဆုိးလာသည္။ ဦးေခါင္းတြင္ အက်ိတ္ရွိ၊ မရွိ CT, MRI စက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ေရာဂါရွာေဖြ ေသာ္လည္း မေတြ႕ဟု ဆိုသည္။
ထုိကေလးကို တိုင္းရင္းေဆးျဖင့္ ေပ်ာက္ကင္း ႏိုင္မည္လားဟု အပ္ႏွံကုသ ၾကသည္။ တိုင္းရင္းေဆးခန္း သံုးေဆး (အေအး) မ်ားေပးၿပီး ကုသေသာအခါ ႏွာေစးႏွာပိတ္ ျဖစ္ၿပီး အတက္ေရာဂါ မွာလည္း မသက္သာ ျဖစ္ရသည္။ အေအး ေဆးခ်က္ျဖင့္ မသက္သာသျဖင့္ (အပူ) ေဆးခ်က္မ်ား ေပးၾကည့္ေသာ အခါတြင္လည္း ပို၍ပင္ တက္လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ တန္ဖိုး ႀကီးမားေသာ တုိင္းရင္း ျမန္မာေဆး ဆရာႀကီးမ်ား လက္သံုးေဆး ျဖစ္သည့္ 'အဘိဉာဥ္' ေဆးႀကီးတြင္ စပါးႀကီး သည္းေျခ၊ ဝက္ဝံ သည္းေျခ၊ မိေက်ာင္း သည္းေျခတို႔ ပါဝင္သည္။ ထို အစြမ္းထက္ေဆး၊ တန္ဖုိးႀကီး ေဆးကို ေပးေသာ္လည္း ထိုကေလး၏ အတက္ေရာဂါမွာ မသက္သာပါ။
ထုိကေလးကို ေဆးမ်ားျဖင့္ မသက္သာသျဖင့္ ဓာတ္စာကုထံုး ဘက္သုိ႔ လွည့္၍ကုသည္။ ဓာတ္စာမ်ား တြင္လည္း အေအးဓာတ္စာ ၊ အပူဓာတ္စာဟူ၍ ရွိသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ဓာတ္စာမ်ား ေပးရင္းေပးရင္း အဆင္ မေျပျဖစ္ရာမွ ဓာတ္စာ တစ္မ်ဳိးႏွင့္ အဆင္ေျပ သလို ျဖစ္လာသည္။ ကေလး အတက္လံုးဝ မေပ်ာက္ေသး ေသာ္လည္း ျခားလာသည္၊ အႀကိမ္ေလ်ာ့ လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထုိ ဓာတ္စာမွာ ဝိေရာဓိ ေဆးခ်က္ ဓာတ္စာ ျဖစ္သည္။
ကေလးကို ေပးေသာ ဓာတ္စာမွာ ႏြားႏို႔စစ္စစ္ကုိ ဆူပြက္ေအာင္ က်ဳိခ်က္ၿပီး အေပၚ တက္လာေသာ မလိုင္ဖတ္ မ်ားကို ဖယ္ပစ္လိုက္သည္။ ထိုႏြားႏို႔ ပူပူကို ဖန္ခြက္ တစ္ခြက္တြင္ ထည့္ၿပီးေနာက္ နႏြင္းမႈန္႔ တစ္ဇြန္း (ဟင္းစားဇြန္း) ထည့္ၿပီး သမေအာင္ ေရာေမႊသည္။ နႏြင္းမႈန္႔သည္ ဆန္မႈန္႔ မပါေသာ၊ မႈိမတက္ေသာ နႏြင္းမႈန္႔ စစ္စစ္ကို အသံုးျပဳ ရမည္။
အပူႏွင့္ အေအး ေရာေသာ ဝိေရာဓိ ေဆးခ်က္ ဓာတ္စာဟု ဆိုရျခင္းမွာ ႏြားႏုိ႔သည္ အားရိွေစေသာ ပထဝီဓာတ္ ႏွင့္ အာေပါဓာတ္ ပါဝင္ေသာ အေအးဓာတ္စာ ျဖစ္သည္။ ထိုႏြားႏုိ႔ အေအးဓာတ္စာ ထဲသုိ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ အပူဓာတ္ သက္ေရာက္သည့္ နႏြင္းကို ထည့္သည္။ နႏြင္းသည္ ဥဏွေတေဇာ ဟုေခၚေသာ အပူေတေဇာ ဓာတ္ကိန္း ေအာင္း ေနသည္။ အစာေၾက ေစေသာ သတိၱႏွင့္ ေသြးကို ပူေႏြးေစေသာ သတိၱရွိသည္။ အဝါေရာင္ အဆင္းရွိၿပီး အသားအေရကို လွပ စိုျပည္ ေစႏိုင္သည္။ မီးေနသည္ ကေလးေမြးၿပီး သူမ်ားသည္ မီးတြင္း ခုနစ္ရက္လံုး နႏြင္းစား ရသည္။ နႏြင္းမႈန္႔ကို ေရေဖ်ာ္ၿပီး လိမ္းရသည္မွာ ျမန္မာ့႐ိုးရာနည္း ျဖစ္သည္။
ႏြားႏို႔၏ ေကာင္းက်ဳိး မွာလည္း မ်ားစြာရွိသည္။ အင္အားကို ျဖစ္ေစသည္။ အ႐ိုးအဆစ္ မ်ားကို သန္မာေစသည္။ ကာယအား သာမက ဉာဏအား ကိုပါ ေကာင္းေစသည္။ ေရာဂါဒဏ္ကို ခံႏိုင္ေစသည္။ ေတေဇာဓာတ္ အေနျဖင့္၊ သီတ ေတေဇာဓာတ္ ကိန္းေအာင္းေသာ ဓာတ္စာ ျဖစ္သည္။ နႏြင္းတြင္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဥဏွ ေတေဇာဓာတ္ ပါဝင္သျဖင့္ နႏြင္းႏွင့္ ႏြားႏု႔ိ ေပါင္းစပ္ေသာ အခါ မတူေသာ အက်ဳိးေပး ႏွစ္ခုသည္ အင္အားႏွစ္မ်ဳိး ျဖစ္ကာ ေရာဂါကို တြန္းလွန္သည္ဟု ယူဆရမည္ ျဖစ္သည္။ ခ်ဥ္သီးကို ဆားႏွင့္ တို႔စားျခင္း သည္လည္း ဤနည္းတူပင္။ အပူႏွင့္ အေအးေတြ႕ၿပီး စားေကာင္းေသာ အရသ ာအျဖစ္ ဖန္တီးေပးရာ ေရာက္သည္။ အပူအေအး တု႔ိ၏ သေဘာကို တစ္ဖက္စြန္း မေရာက္ေအာင္ ထိန္းေက်ာင္း ျခင္းသည္ ေဆးဆရာ ေကာင္းတို႔၏ ပညာျဖစ္သည္။
ရတနာပံုေန႔စဥ္ ၊ စာ(၅)
#Yadanarpondaily
No comments:
Post a Comment