တာ၀န္ေက်တဲ့ အံသြားတစ္ေခ်ာင္း
ၾကယ္စင္စုိး (မႏၲေလး)
ညညဆို အိပ္လို႔မရ ခဲ့တာ တစ္ပတ္ေလာက္ ရွိခဲ့ၿပီ။ မနက္ လင္းအားႀကီး ခ်ိန္ေလာက္မွ အိပ္ေပ်ာ္ သြားခဲ့တယ္။ အိပ္မရခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္ ေအာက္အံသြား တစ္ေခ်ာင္းက တစစ္စစ္နဲ႔ နာက်င္ကိုက္ခဲ ေနလို႔ ျဖစ္တယ္။ မွန္ေထာင္ၿပီး ပါးစပ္ကို ဟၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ဘယ္ဘက္ေအာက္ အံသြားေလး တစ္ေခ်ာင္း က အနက္ေရာင္ ေပါက္ေနၿပီး ပိုးစား ထားတာကို ေတြ႕ျမင္ လိုက္ရသလို အေခါင္းေပါက္ ျဖစ္ေနတာ ကိုလဲ ေတြ႕ရျပန္တယ္။ အေတာ္ေလးလဲ ယိုင္နဲ႔ေနၿပီး အံသြားေလးကို လက္နဲ႔ အသာအယာ ခ်ဳိးဖဲ့ၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့ အလြန္နာက်င္ ေနတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ အစာစား မိတိုင္း အံသြားက အံဝင္ခြင္က် မူလ အေနအထားမွာ ရွိမေန ျပန္ေတာ့ ထိခိုက္မိ ျပန္တယ္။ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ သြားကိုက္လို႔ နာက်င္တဲ့ ေဝဒနာကို တစ္ပတ္ေလာက္ ခံေနရေတာ့ အိပ္မေပ်ာ္တ့ဲ ရက္ေတြလဲ တုိးလာခဲ့တယ္။
တစ္ေန႔ကေတာ့ သြားကိုက္တာကို မခံႏိုင္ေတာ့လို႔ သြားေဆးခန္းကို သြားလိုက္ ရတယ္။ ေဆးခန္းျပတဲ့ အခါ သြားႏုတ္ပစ္ ရေလာက္ေအာင္ထိ စိတ္မကူးမိ၊ ေဆးေလး ဘာေလးထည့္ၿပီး လိုအပ္ရင္ ဖာေထးဖို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ ထားခဲ့ မိတယ္။
ေဆးခန္း ေရာက္ေတာ့ ဆရာဝန္က ပါးစပ္ထဲကို ၿဖဲၾကည့္ၿပီး စတီးေခ်ာင္းေလး တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အံသြားဆီကို ထိုးၾကည့္ လိုက္တယ္။ သြားက ပိုးစားေနၿပီမို႔ ႏုတ္ပစ္မွ ရမယ္လို႔ ဆရာဝန္ေလး က ေျပာပါတယ္။ သတိၱနည္းပါး လွတဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ႏုတ္လိုက္ရင္ နာမလားလို႔ ဆရာဝန္ေလး ကိုေမးေတာ့ ဆရာဝန္ေလး က ၿပံဳးၿပီး ထံုေဆးထိုးရင္ မနာပါဘူးလို႔ ျပန္ေျပာတယ္။
အံသြားကို ႏုတ္ပစ္လုိက္ဖို႔ သေဘာ တူညီခ်က္ ရသြားေတာ့ ဆရာဝန္ေလး က ႏုတ္မယ့္ အံသြားရဲ႕ ေဘးတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္စီကို ေဆးထိုးအပ္နဲ႔ ႏွစ္ခ်က္ ထိုးလိုက္တယ္။ သြားႏုတ္ရင္ မနာေအာင္ ထံုေဆးထိုး ပါမွ ေဆးထုိးအပ္ ေၾကာင့္ နာက်င္မႈ ဒဏ္ကို ခံလိုက္ရၿပီး ပါးစပ္ထဲ ေရာက္လာတဲ့ ေဆးရည္ေတြ ကလဲ ခါးသက္သက္ အရသာရွိတာ ကို ခံစားလိုက္ ရတယ္။
ေဆးထုိးၿပီး ဘာမွ မၾကာလိုက္၊ ခဏေနေတာ့ ဆရာဝန္ေလးရဲ႕ ကြၽမ္းက်င္မႈနဲ႔ သြားကုိ ႏုတ္ၿပီးသား ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ အတြင္းက အစိတ္အပိုင္း တစ္ခု ထုတ္ယူသြား တာကို မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ခ်င္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ခုတင္ေပၚက မထခင္ ဆရာဝန္ေလး က အံသြားေလးကို သိမ္းဆည္း ၿပီးသား ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ က်သင့္ေငြ ကိုေပး၊ ေသာက္ရမယ့္ ေဆးထုပ္ကို ယူၿပီး ဆရာဝန္ေလး နားကေန ထြက္လာ ခဲ့ေတာ့ ဆရာဝန္ေလး ဆီမွာ ကြၽန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အံသြားေလး တစ္ခု က်န္ေနရစ္ ခဲ့တယ္။ သြားေဆးခန္း က အျပန္လမ္း တစ္ေလ်ာက္ မွာေတာ့ ႏုတ္ပစ္ခဲ့ရတဲ့ အံသြားေလးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို စဥ္းစားေတြးေတာ ေနမိခဲ့တယ္။
''လူေတြမွာ သြား ဘယ္ႏွေခ်ာင္းစီ ရွိၾကသလဲ။ သြားေတြက ဘယ္အလုပ္ကို အဓိက လုပ္ေဆာင္သလဲ။ ေနာက္ၿပီး သြားေတြထဲ မွာ အေရးပါ အရာေရာက္ဆံုး သြားက ဘယ္သြားလဲ'' စတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ကိုလဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ျပန္ေမး ေနမိခဲ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူသားေတြမွာ လူတစ္ေယာက္ခ်င္း စီအတြက္ သြား အေခ်ာင္းေရ သံုးဆယ့္ႏွစ္ေခ်ာင္း ပါရွိတယ္လို႔ ၾကားဖူးနားဝ ရွိထားခဲ့ ပါတယ္။ လြဲခ်င္လဲ လြဲႏိုင္ ပါတယ္။ အရင္က တစ္ႀကိမ္ တစ္ခါမွ ေရတြက္ မၾကည့္ဖူးပါ။ သြားႏုတ္ၿပီး အျပန္မွာေတာ့ ဗီ႐ိုမွာ တပ္ထားတ့ဲ မွန္ေပၚကို ပါးစပ္ၿဖဲလို႔ ေရတြက္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ႏုတ္ပစ္ လုိက္ရတဲ့ အံသြားေလးပါ ထည့္တြက္ရင္ အမွန္တကယ္ သြားအေခ်ာင္းေရ သံုးဆယ့္ႏွစ္ေခ်ာင္း ရွိေနတာကို သိလိုက္ ရတယ္။ အခု သံုးဆယ့္ႏွစ္ ေခ်ာင္းေသာ သြားေတြ ထဲကေန ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သြားတစ္ေခ်ာင္းကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ အျဖစ္ ဆံုး႐ႈံး လိုက္ရၿပီ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေန႔စဥ္ စားေသာက္ ေနၾကရတဲ့ အစားအစာ ေတြကို ႀကိတ္ေျခဖ်က္ ႏိုင္ေအာင္၊ မာေၾကာမႈရွိတဲ့ အစားအစာ ေတြကို ႏူးညံ့ၿပီး ေရွာေရွာရွဴရွဴ နဲ႔ အစာအိမ္ အတြင္း ေရာက္ရွိႏိုင္ဖို႔ သြားေတြက အဓိက လုပ္ေဆာင္ ၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ မာေက်ာတဲ့ အစား အေသာက္ ျဖစ္ပါေစ သြားေတြက အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေက်ညက္ဖို႔ တာဝန္ ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ ၾကတာ ျဖစ္တယ္။ သံုးဆယ့္ ႏွစ္ေခ်ာင္းရွိတဲ့ သြားေတြထဲက အဓိက အေရးပါ အရာေရာက္ဆံုး သြားရယ္လို႔ မရွိဘဲ အားလံုးကေတာ့ တန္းတူညီမွ် ေဆာင္ရြက္ ၾကတာခ်ည္း ပါပဲ။
''ၾကာၾကာ ဝါးမည့္သြား အ႐ိုးၾကည့္ေရွာင္'' သြားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ၾကားဖူးေနတဲ့ စကားပံုတစ္ခု ျဖစ္တယ္။ သြားေတြမွာလဲ ေရွာင္ၾကဥ္ရမယ့္ အရာေတြ၊ အႏၲရာယ္ ျဖစ္ေစႏိုင္မယ့္ အရာေတြ ကလဲ ရွိေနတတ္တယ္။ အဲဒီအရာ ေတြကို သတိႀကီးစြာ ေရွာင္ရွားႏိုင္ပါမွ ေရရွည္တည္တံ့ ႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ နေမာ္နမဲ့ ႏုိင္မႈေၾကာင့္ လို႔ပဲ ဆိုပါရေစေတာ့။ လူ႔သက္တမ္း ခုနစ္ဆယ့္ ငါးႏွစ္တာ ကာလရွိတဲ့ အထဲကမွ ကြၽန္ေတာ္ဟာ အခု ဆယ္စုႏွစ္ သံုးစုအတြင္းမွာ တင္ပဲ အံသြား တစ္ေခ်ာင္းကို ႏုတ္ပစ္ ခဲ့ရပါၿပီ။ ႏွစ္ေပါင္း သံုးဆယ္ အတြင္းမွာ အံသြား တစ္ေခ်ာင္းက တာ၀န္ေက်စြာ လုပ္ေဆာင္သြား ခဲ့ပါတယ္။ ဖ်က္ေျခသင့္ တာေတြကို ဖ်က္ေျချပ ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေမး ေနမိတယ္။ အသက္ သံုးဆယ္ေက်ာ္ ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လို ရည္ရြယ္ခ်က္ မ်ဳိးနဲ႔ လူ႔ျပည္ လူ႔ေလာကကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ ရတာလဲ။ ေမြးဖြားတာ ကေနစလုိ႔ ဒီေန႔အခ်ိန္ထိ ကြၽန္ေတာ္ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့ၿပီးၿပီလဲ။ ဘာေတြ တာဝန္ေက် ခဲ့ၿပီလဲ။ 'လဲ' နဲ႔ဆံုးတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို တရစပ္ ေမးမိခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ သြား သံုးဆယ့္ ႏွစ္ေခ်ာင္းထဲက တစ္ေခ်ာင္း အပါအဝင္ ျဖစ္တဲ့ အံသြားေလး တစ္ေခ်ာင္း ကေတာ့ သူ႔တာဝန္သူ ေက်ပြန္စြာ ေဆာင္ရြက္ၿပီး အႏုတ္ခံလိုက္ ရၿပီ။ အံသြား တစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ ဘဝတစ္ခု အဆံုးသတ္ သြားၿပီလို႔ ေျပာခ်င္လဲ ေျပာလို႔ရတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ကေရာ အခုအခ်ိန္မွာ ဒီအံသြားေလး လိုမ်ဳိး တာဝန္ေက် ခဲ့ၿပီလား၊ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေဆာင္ ခဲ့ၿပီးၿပီလဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ အသက္ အခုသံုးဆယ္ေက်ာ္ ခဲ့ၿပီ။ ေကြးေသာလက္ မဆန္႔မီ ဆန္႔ေသာလက္ မေကြးမီ ဆိုတဲ့ စကားကလဲ ရွိေနတယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ထိ ေလာကမွာ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ ႏိုင္မယ္လို႔ ဘယ္သူကမ်ား ယတိျပတ္ ေျပာႏိုင္မွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ ကြၽန္ေတာ္လဲ အာမ မခံရဲပါဘူး။ အခု အခ်ိန္မ်ား တစ္စံုတစ္ရာ ေၾကာင့္ ေလာကထဲက ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံး သြားခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြး ကြၽန္ေတာ္မေတြး ရဲေအာင္ပါပဲ။
အံသြားေလး တစ္ေခ်ာင္းက တာဝန္ေက်ပြန္ ခဲ့သလိုမ်ဳိး ကြၽန္ေတာ္က ေလာကႀကီး အတြက္၊ အမ်ဳိးဘာသာ၊ သာသနာ အတြက္ တာဝန္မေက် ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ဒီေလာကႀကီး ထဲကို ေရာက္ရွိ လာတာဟာ အခ်ည္းအႏွီး ေရာက္ရွိလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အခု အခ်ိန္ထိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွလဲ ဟုတ္တိပတ္တိ လုပ္ေဆာင္ထားတာ မရွိသလို အားလံုးအတြက္ တာဝန္မေက် ေသးဘူး ဆိုတာကိုလဲ သိေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ပါးစပ္ထဲက အႏုတ္ခံ လုိက္ရတဲ့ အံသြားေလးလို ကြၽန္ေတာ္ တာဝန္ေတြ ေက်ခ်င္လုိက္တာ။ အံသြားေလးလို တာဝန္ေက်စြာနဲ႔ ေလာကႀကီးထဲ ကေန ကြယ္ေပ်ာက္ သြားခ်င္လုိက္တာ။ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီအံသြားေလး တာဝန္ေက် သလိုမ်ဳိး ေလာကႀကီး အတြက္ တာဝန္ေက်တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္လိုက္တာ။ ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားရအံုး မယ္ေလ။ ေနာက္မ်ား က်ေနၿပီလား...။
ရတနာပံုေန႔စဥ္ ၊ စာ(၁၃)
#Yadanarpondaily
No comments:
Post a Comment