အကြက္က်ဲက်ဲႏွင့္ လက္မည္းေတြ

အကြက္က်ဲက်ဲႏွင့္ လက္မည္းေတြ

အတြင္းသိ

အခုတစ္ေလာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈ ေတြက အေလ့အက်င့္ အေတြ႕အႀကံဳ ရွိၾကတဲ့ ေလ့လာ သူေတြ အတြက္မွာေတာ့ ပံုစံက် ေရႊ႕ကြက္ေတြပဲ ဆုိတာ သိသာ ေနပါတယ္။ ဒီ ေရႊ႕ကြက္ေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ၾကိဳးကုိင္ ေနတဲ့သူေတြ ရွိတယ္လို႔ တာဝန္ရွိတဲ့ သူေတြ ေျပာလိုက္တုိင္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ''ဒါမ်ဳိးေတြ ႐ိုးေနၿပီ၊ အစိုးရကေတာ့ တစ္ခုခုျ ဖစ္တာနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ၊ ဗကပေတြ လက္ခ်က္လုိ႔ ထိုးခ်လိုက္တာပဲ'' လို႔ ျပက္ရယ္ျပဳ ၾကေလ့ ရွိပါတယ္။ ''ဗကပတုိ႔၊ ကြန္ျမဴနစ္ တုိ႔ဆုိတာ ဘယ္မွာ ရွိေတာ့လို႔လဲ၊ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတာ ၾကာလွေပါ့'' လုိ႔လည္း ဆုိၾကပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ အဲဒီလို ေျပာၾကတဲ့ သူေတြထဲမွာ ႏွစ္မ်ဳိးပဲ ရွိပါတယ္။ တစ္မ်ဳိးကေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ အေၾကာင္း၊ ဗကပ အေၾကာင္း တကယ္ မသိရွာတဲ့ သူေတြပါ။ ေနာက္တစ္မ်ဳိး ကေတာ့ အဲဒီ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ကိုယ္တုိင္ပါပဲ။ သူတုိ႔ကေတာ့ ကိုယ္ေယာင္ ေဖ်ာက္ထားတာ ေပါ့ေလ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကိုယ္ေယာင္ ေဖ်ာက္ထားထား၊ ႐ုပ္ေျပာင္း ႐ုပ္လႊဲ လုပ္ထားထား မ်က္ေတာင္ မခတ္၊ အရိပ္ မထြက္ရင္ ဘီလူးဆုိတာ သိႏုိင္သလုိ နည္းနည္း ကေလး အရိပ္အကဲ ၾကည့္လုိက္ တာနဲ႔ ဘယ္သူဆိုတာ အတြင္းက်က် သိထားၿပီးတဲ့ သူေတြကေတာ့ သိႏုိင္ပါတယ္။

ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဆုိ႐ုိးတစ္ခု ရွိပါတယ္။ "Once a communist, forever communist" တဲ့။ ကြန္ျမဴနစ္ ဆုိတာ တစ္ခါ ကြန္ျမဴနစ္ ျဖစ္ဖူးရင္ တစ္သက္လံုး ကြန္ျမဴနစ္ ျဖစ္သြားေရာတဲ့။ မယံုရင္ မၾကာခင္ကမွ

ကြယ္လြန္ သြားတဲ့ ရဲနီေက်ာ္ဝင္း တို႔လို ပုဂိၢဳလ္မ်ဳိး ေတြကိုပဲ ၾကည့္ေပါ့။ အခု အခ်ိန္အထိ သူတို႔ အသက္ အရြယ္တုန္းက သူတုိ႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ အဘုိးႀကီး၊ အဘြားႀကီးေတြ ဟာ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႕တာနဲ႔ လက္သီးဆုပ္ကို ေျမႇာက္ၿပီး ''အေလးနီ'' ျပဳ ႏႈတ္ဆက္ ေနၾကတုန္း ဆုိတာ အတြင္းသိေတြ အားလံုးသိၾက ပါတယ္။

အခု စာေရးေနတဲ့ အတြင္းသိ ဆုိတာလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မေဖာ္ခ်င္လို႔ အမည္ကို မေျပာလို ေပမယ့္ ကြန္ျမဴနစ္လုိ႔ ေျပာမယ္ဆုိရင္ အေဖေရာ၊ အေမေရာ မူလ လက္ေဟာင္း ကြန္ျမဴနစ္ စစ္စစ္ႀကီး ေတြရဲ႕ ဗုိက္ထဲက ေမြးလာခဲ့တာမို႔ အေမ့ဗုိက္ထဲက မထြက္ခင္ ကတည္းက ကြန္ျမဴနစ္ေသြး ပါခဲ့ေတာ့ သူမ်ားေတြက ကြန္ျမဴနစ္ လုိ႔ေျပာတာ ရယ္ေတာင္ ရယ္ခ်င္ေသးလုိ႔ ဆုိလိုက္ခ်င္ ပါရဲ႕။

အခု ျဖစ္ေနတဲ့ အဆင္အကြက္ ေတြ ၾကည့္လုိက္တဲ့ အခါ ေဘာလံုးအသင္း တစ္ခု တည္ေထာင္ လႈပ္ရွား ေနတာနဲ႔ သိပ္ဆင္တူ တယ္ဗ်ာ။ ေဘာလံုး အသင္းတစ္သင္း မွာ ကစားသမားေတြ ပါတယ္။ နည္းျပ ပါတယ္။ အသင္းအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မန္ေနဂ်ာ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဘာလံုးကန္ ေနခ်ိန္မွာ ၾကည့္လိုက္ ရင္ေတာ့ ကြင္းထဲမွာ ကစားသမားေတြ ေျပးလႊား ေနတာကိုပဲ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ နည္းျပဆုိတဲ့ လူကေတာ ့ကြင္းအျပင္က ခံုတန္းမွာ ထိုင္ၾကည့္ ေနတာပဲ။ တစ္ခါတေလ ေဘးကလုိက္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ ၫႊန္ၾကားေနတာ ေတြ႕ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ မန္ေနဂ်ာ ဆိုတဲ့ သူကိုေတာ့ ေတြ႕ခ်င္မွေတာင္ ေတြ႕ရ ပါလိမ့္မယ္။ အခုလည္း ဒီလုိပဲ။ ဆႏၵျပခ်ီတက္ ေနတာကေတာ့ ေက်ာင္းသား ေတြပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ကို ေနာက္ကကပ္ၿပီး ၫႊန္ၾကား နည္းျပ အကြက္ဆင္ ေပးေနတာ ကေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ ေတြဗ်။ အသင္း မန္ေနဂ်ာ နဲ႔ အသင္းကို ပြဲသြင္းၿပီး အဝယ္အေရာင္း လုပ္ေနတဲ့ သူေတြကေတာ့ ကြင္းအျပင္ ဘက္မွာရွိတဲ့ တျခား အုပ္စုပါ။ သူတုိ႔ကေတာ့ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ တတ္ႏုိင္ ေထာက္ပံ့ႏုိင္တဲ့ သူေတြေပါ့ဗ်ာ။

အနီးကပ္ နည္းျပ ကြပ္ကဲေနတာက ကြန္ျမဴနစ္ ေတြလို႔ ဘာေၾကာင့္ ေျပာႏုိင္ သလဲဆုိတာ ကေတာ့ ၾကည့္တတ္ရင္ ျမင္ပါတယ္။ ပထမဆံုး ေၾကးသြန္း ဘုရားမွာ ပညာေရးဌာန က တာဝန္ရွိ သူေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီးတဲ့ အခါ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ဆို တဲ့အုပ္စုက အင္တာ ေနရွင္နယ္ သီခ်င္းကို ဆုိတယ္။ တူတံစဥ္ အလံကို လႊင့္တယ္။ အဲဒါ ကြန္ျမဴနစ္ အမွတ္တံဆိပ္ ဆိုတာ အသိသာႀကီးပဲ။

အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈဟာ ကြန္ျမဴနစ္တံဆိပ္ အကပ္ခံ လိုက္ရတာပဲ။ အဲဒီလိုလုပ္ဖို႔ ဘယ္ကေန၊ ဘယ္သူက ဖုန္းနဲ႔ၫႊန္ၾကား ခဲ့တယ္ ဆိုတာလည္း အတြင္းသိ ကေတာ့ သိပါတယ္။ ဒီကေန႔ အစိုးရက ေက်ာင္းသားေတြကို အကုန္လံုး ေစ်းေလွ်ာ့ေပးၿပီး ဦးကုန္းခ်ေတာ့ မတတ္ အ႐ႈံးေပး ေနတာေတာင္မွ သပိတ္ကို မရပ္ႏိုင္ဘဲ ေတာင္းသေလာက္ လႊတ္ေတာ္က မေပးရင္လည္း ရန္ကုန္ကုိ ဆႏၵျပ ခ်ီတက္မယ္၊ ေတာင္းသေလာက္ ရရင္လည္း ရန္ကုန္ကို ေအာင္ပြဲခံ ခ်ီတက္မယ္ လို႔ ေခါင္းေၾကာ မာေနတဲ့ ဗကသ ဆိုတဲ့ သူေတြရဲ႕ အရင္းအျမစ္ ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ဒုတိယ မ်ဳိးဆက္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႕ သားေတြ၊ သမီးေတြ ဆိုတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ တစ္ေယာက္မွ ေက်ာင္းသား အစစ္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တခ်ဳိ႕က တံျမက္စည္း ေရာင္းတဲ့သူ၊ တခ်ဳိ႕က လွ်ပ္စစ္မီး ျပင္တဲ့သူ စသည္ျဖင့္ အျပင္ေလာကမွာ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ ေနေပမယ့္ ေက်ာင္းသား ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ ''ငါ့ဟာ၊ ငါ့ဟာ'' လုပ္ၿပီး ဆုပ္ကိုင္ထား ေနၾကတာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ဒီလို ဆုပ္ကိုင္ထား ရတာကလည္း ေက်ာင္းသားလို႔ ဆိုမွ သမဂၢဖြဲ႕ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြ နားကပ္လို႔ ရမွာကိုး။ ေဘာလံုးအသင္း ဝတ္စံုဝတ္ထားမွ ကြင္းနားကပ္လို႔ ရတဲ့ နည္းျပေတြလုိ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က လက္ေထာက္ နည္းျပ အဆင့္ပဲ ရွိေသးတာဗ်။

သူတုိ႔ ေနာက္မွာ ပြဲကစားဖို႔ အတြက္ ၃၊ ၄၊ ၃ ပံုစံလား၊ ၄၊ ၂၊ ၄ ပံုစံလား၊ ေရွ႕ပိုင္းမွာ ပိတ္ကစားၿပီး ေနာက္ပိုင္း မွာ ဖြင့္ကစား မလား စသည္ျဖင့္ ဗ်ဴဟာ ဆင္ေပးေနတဲ့ သူေတြ ရွိေသးတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ နည္းျပမွဴး၊ နည္းျပခ်ဳပ္ ေတြေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါက ဘယ္သူေတြလည္း ဆိုေတာ့ အထက္ ျမန္မာျပည္ တစ္ဝိုက္မွာ အေျချပဳ ေနတဲ့ လက္ေဟာင္း ယူဂ်ီ ဗကပႀကီး ေတြေပါ့။ ဒါက အထင္နဲ႔ စြပ္စြဲတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ မႏၲေလး ကေန ေက်ာင္းသား သပိတ္စစ္ေၾကာင္း အထြက္မွာ စင္ေပၚတက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ ဗကပယူဂ်ီ လို႔ ထူးဆန္းလွစြာ ေျဗာင္ ေၾကညာၿပီးမွ တရားေဟာ သြားတဲ့ အမည္မွာ စေနနံနဲ႔စ တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး တစ္ေယာက္ ရွိခဲ့သလို အဲဒီပြဲမွာ မၾကာေသးခင္ ကမွ ဘဝတစ္ပါး ေၾကြလြင့္ သြားရွာတဲ့ ဗကပ ဗဟုိ ေျမေအာက္ တာဝန္ခံႀကီး ဗုိလ္ၾကင္ေမာင္ ကို စုေပါင္း အေလးျပဳခဲ့ ၾကတာ၊ အင္တာ ေနရွင္နယ္ သီခ်င္း ဟစ္ေၾကြး ခဲ့တာေတြ (မီဒီယာေတြက ဖံုးထားခဲ့ေပမယ့္) အဲ့ဒီပြဲမွာ ရွိခဲ့တဲ့သူ တိုင္း သိၾကပါတယ္။ နည္းျပခ်ဳပ္ ေတြထဲမွာ အေဝးကေန ရီမုတ္ ကြန္ထ႐ိုးနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး မဟာဗ်ဴဟာ ေတြကို အြန္လိုင္းက တင္ပို႔ေနတဲ့ မဟာပညာရွိ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တခ်ဳိ႕လည္း ရွိပါေသးတယ္။ နာမည္သံုးလံုး နဲ႔ဗ်ာ။ ဒီေလာက္ဆို သိမွာပါ။

ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း က်ေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ ဆိုတာ ပစၥည္းမဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ရဲ႕ သားေကာင္ (အဲေလ) သားေကာင္းေတြ ပီပီ ပိုက္ဆံေတာ့ မရွိၾကရွာ ဘူးဗ်ာ။ ဆႏၵျပ သပိတ္ေမွာက္တယ္ ဆုိတာကလည္း အလြန္ အကုန္အက် မ်ားတဲ့ အလုပ္ဆိုေတာ့ တျခားေငြစ ေၾကးစ ထုတ္ေပးႏုိင္ တဲ့သူ ေတြဆီ ခ်ဥ္းကပ္ ရေတာ့တာ ေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔ကေတာ့ အသင္း မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ေငြရွင္ေတြ ဆုိပါေတာ့။ ေငြရွိၿပီဆုိမွ ေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ ေတာ့ မဟုတ္ႏုိင္ေတာ့ ဘူးေပါ့ဗ်ာ။

ကြန္ျမဴနစ္ မဟုတ္ရင္ေတာ့ အရင္းရွင္၊ လစ္ဘရယ္၊ ဆိုရွယ္နယ္ခ်ဲ႕ စသည္ျဖင့္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ကင္ပြန္းတပ္ ခဲ့ရတဲ့ လက္ယာယိမ္း ေတြေပါ့။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ျပည္တြင္းမွာ အထုပ္နဲ႔ အထည္နဲ႔ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔။ ဂုဏ္ျဒပ္ ႀကီးႀကီး အင္အားစု ေတြဗ်။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပည္ေတာ္ အၿပီး မျပန္ႏိုင္ ေသးဘဲ အေဝးကေန အေရးေတာ္ပံု ၾကာပါေစလို႔ ေၾကြးေၾကာ္ ေနၾကတဲ့ အမ်ဳိးခ်စ္ အုပ္စုေတြ ေပါ့ဗ်ာ။ သူတို႔က ေတာ့ တစ္ခါတေလ လာလာ ေမႊသြားလိုက္၊ ျပန္သြား ၿပီးရင္ အကြက္ဆင္၊ ခြင္ဖန္လိုက္၊ အထဲကို လွမ္းလွမ္းၿပီး ခ်ိတ္လုပ္ ေနၾကတာေလ။

ျပန္ခ်ဳပ္ ရရင္ေတာ့ ဒီကိစၥက ပညာေရး အေၾကာင္းျပ ေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရး ေရႊ႕ကြက္ တစ္ခုပါ။ ရည္မွန္းခ်က္ ကေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ အသံုးနဲ႔ေျပာရရင္ GS ေပါ့။ GS ဆိုတာက အေထြေထြ သပိတ္ႀကီး (General Strike) ဖန္တီးဖို႔ပါ။ 

ဒီပံုစံက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တို႔ စစ္ၿပီးကာလ ဘုရင္ခံရဲ႕ အတိုင္ပင္ခံ ေကာင္စီမွာ ဥကၠ႒လုပ္ ေနရတုန္းက ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ဝန္ထမ္းေပါင္းစံု သပိတ္ ဖန္တီးၿပီး အစိုးရကို အက်ပ္ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ နည္းမ်ဳိးပါပဲ။ အဲဒီတုန္းက လြတ္လပ္ေရး ရခါနီး တိုင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီး ကာလမွာ ဖဆပလ အစိုးရကို အမွတ္ေတြ ရသြားမွာ စိုးလို႔ အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္ၿပီး ဒုကၡေပး ခဲ့တာ၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ကြန္ျမဴနစ္ အေၾကာင္း ေနာေက် ေအာင္သိတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က ကြန္ျမဴနစ္ ေတြကို ဖဆပလ ထဲက ေမာင္းထုတ္ ဖယ္ရွား ခဲ့တာေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကြန္ျမဴနစ္ေတြ အေၾကာင္း မသိဘဲ ေနမလား။ သူကိုယ္တိုင္က ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ရဲ႕ ပထမဆံုး အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ေလ။

အဲဒီတုန္းက GS နဲ႔ ဖဆပလ အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်လို႔ မရေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး သံုးလမျပည့္ခင္ မွာကိုပဲ AS လုပ္ၿပီး တိုင္းျပည္ အာဏာကို အၾကမ္းနည္းနဲ႔ ရေအာင္ ႀကိဳးစားေတာ တာပဲ။ AS ဆုိတာက သူတို႔အေခၚ (Armed Struggle) လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး ပါ။ AS နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၇ဝ ေလာက္ လံုးပန္းလိုက္တာ ပဲခူး႐ိုးမ ကေန အေရွ႕ေျမာက္ နယ္စပ္ကို ေျပးရ၊ အေရွ႕ေျမာက္ မွာလည္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူတို႔ခြစီး ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသား အုပ္စုေတြက ခါခ် လိုက္ျပန္ေတာ့ အေနာက္ႏုိင္ငံကို ေရႊ႕ၿပီး ခိုလႈံ၊ ေနာက္ဆံုးမွာ လက္က်န္ လူႀကီးေတြ လံုးပါးပါးကုန္ တဲ့အခ်ိန္ မွာေတာ့ ဒီဘက္ကလည္း တုိင္းျပည္က ျပန္ပြင့္လင္း လာၿပီး ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြ ထိုက္သင့္ သေလာက္ ရလာခ်ိန္မွာ AS ကေန GS ဘက္ကုိ ျပန္လွည့္လ ာတာပါပဲ။ GS လုပ္ဖို႔အတြက္ ကလည္း အခြင့္သာလာ တယ္ေလ။ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ေပးလိုက္ေတာ့ အခု စာေပနယ္က အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး ဂ်ာနယ္ေတြ၊ သမဂၢေတြမွာ ဆရာႀကီး လုပ္ေနၾကတဲ့ လူေတြ အေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ေတာျပန္ ကြၽန္းျပန္ အနီေရာင္ ေတြခ်ည္းပဲ။ လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႕စည္းခြင့္၊ စည္း႐ံုးခြင့္၊ ဆႏၵျပခြင့္ ေတြ ရလာေတာ့ ေနရာေပါင္းစံု မွာ သမဂၢေပါင္းစံု ေပၚလာတာမွာ သူတို႔ရဲ႕ ကြန္ရက္ကို အလႊာအသီးသီး အတြင္းထဲ အထိ ထိုးေဖာက္ စိမ့္ဝင္လာႏုိင္ ခဲ့ၿပီေလ။

ေက်ာင္းသားေတြ ကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ေရႊ႕ကြက္ထဲမွာ ဘာမွ မသိရွာတဲ့ နယ္႐ုပ္ေတြ ပါဗ်ာ။ အခုတစ္ေလာ စက္မႈဇုန္ေတြမွာ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဆႏၵျပ အံုၾကြ ေနၾကတဲ့ အလုပ္သမား ေတြလည္း ဒီလိုပါပဲ။ နယ္႐ုပ္ေတြပါ။ ဒီလုပ္ရပ္ ေတြက အခ်ိန္ကိုက္ဗံုး လို ေဖာက္ခြဲဖို႔ လံႈ႔ေဆာ္ ေသြးထိုးတဲ့ ယူဂ်ီကလာပ္စည္း ေတြရဲ႕ လက္ရာဆုိတာ အသိသာႀကီးပါ။ သူတို႔ကေတာ့ ျငင္းမွာပဲ။ မသိတဲ့ လူေတြကလည္း အဲဒါကို ယံုၾကမွာပဲ။ ေက်ာင္းသား သမဂၢကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး လုပ္ကြက္ပဲေလ။ လူထုက သားသမီးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ထိလြယ္ရွလြယ္ စည္း႐ံုးလို႔ အလြယ္ဆံုး။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားကို ေရွ႕တန္းတင္ လိုက္ရင္ အစိုးရလည္း လုပ္ရခက္သြားၿပီ။ 

ဖဆပလ အစိုးရ လက္ထက္ ကတည္းက တကသ မွာ ကြန္ျမဴနစ္ ယူဂ်ီေက်ာင္းသား ေတြက တပ္ဦးဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ အုပ္စီးခဲ့လို႔ အစိုးရနဲ႔ တၿခိမ္းၿခိမ္း ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ ေက်ာင္းေဆြးေဆြး လူေဆြးေဆြး တစ္တန္းမွာ ငါးခါေလာက္ အက်ခံၿပီး မေသမခ်င္း ေက်ာင္းသားလုပ္၊ သမဂၢကို အုပ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးမွာ ႐ႈပ္ခ်င္လို႔။ အစိုးရက သံုးခါက် ေက်ာင္းထြက္စနစ္ လုပ္လိုက္ေတာ့ အနာေပၚ တုတ္က်ၿပီး တိုက္ပြဲ လုပ္ေတာ့တာပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ ေခတ္တုန္းက ေက်ာင္းသား သမဂၢက အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ၾကတာ။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ေက်ာင္းသားသမဂၢ ကြန္ျမဴနစ္ သူပုန္ေတြရဲ႕ ၿမိဳ႕ေပၚေျခကုပ္ ျဖစ္လာတာ။ ဖဆပလ အစိုးရ လက္ထက္ ကတည္းကပဲ။ အခုျပန္ၿပီး အခြင့္သာ တာနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ နည္းေဟာင္းႀကီးကို ျပန္သံုးဖို႔ ႀကိဳးစား လာတာပါ။

ဒီအေၾကာင္း ေတြကို သိပ္မသိၾက ေသးတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ ရင္ေသြးငယ္ ေတြေရာ၊ ကိုယ့္ဝမ္းစာကို ကိုယ္တိုင္ ပင္ပင္ပန္းပန္း ရွာေဖြေနရတဲ့ အလုပ္သမား ညီငယ္၊ ညီမငယ္ ေတြေရာ၊ မလႊဲမေရွာင္သာ ပိတ္ရဆို႔ရ၊ တားဆီးရမယ့္ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖြဲ႕ဝင္ ေတြကိုေရာ ႀကိဳၿပီး သတိေပး လိုက္ခ်င္ ပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ နယ္႐ုပ္ေတြကို ထိုးေကြၽးၿပီး ပါဝါလမ္းဖြင့္ မွာပဲ၊ အဲဒါကို သူတို႔အေခၚ ကေတာ့ ''အာဇာနည္ ဖန္တီးျခင္း'' လို႔ေခၚပါတယ္။

ကြၽန္ေခတ္က ေက်ာင္းသား သပိတ္မွာ ပုလိပ္အဖြဲ႕က နံပါတ္တုတ္ နဲ႕႐ိုက္ၿပီး လူအုပ္ခြဲေတာ့ အ႐ိုက္ခံရၿပီး ေသဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသား ကိုေအာင္ေက်ာ္ ကေန ''အာဇာနည္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္'' ျဖစ္သြား သလိုပါပဲ။ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ကိုယ္ေယာင္ ေဖ်ာက္ၿပီး ေျမလွ်ဳိးကုန္ၾကမွာ အေသအခ်ာ ပါပဲ။ မယံုရင္ ေက်ာင္းသား သပိတ္ စစ္ေၾကာင္းရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာ အဲဒီ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ လူေတြကို အလံကိုင္ၿပီး တက္ခိုင္း ၾကည့္ပါလား။ အဲဒါ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာ္ျမဴလာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အခုေတာင္မွ အေရးႀကီး ပုဂၢိဳလ္ ဗြီအိုင္ပီ ေခါင္းေဆာင္က လံုၿခံဳေရး စိတ္မခ် လို႔ဆိုၿပီး ''လံုၿခံဳတဲ့ေနရာ'' မွာ ေစာင္ၿခံဳၿပီး လံုလံုၿခံဳၿခံဳ ပုန္းေနၿပီ မဟုတ္လား။

ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး ေျပာခ်င္တာက တကယ္မသိ နားမလည္ဘဲ ေဘးက ေျပာတာနဲ႔တင္ အယံုလြယ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေရႊ႕ကြက္ထဲမွာ နယ္႐ုပ္ အျဖစ္နဲ႔ ေခါင္းထိုးမခံ ခ်င္ၾကပါနဲ႔ လို႔ အျပစ္မဲ့တဲ့ လူငယ္ေတြ၊ အလုပ္သမား ေတြကို ေစတနာနဲ႔ သတိေပး လိုက္ခ်င္ ပါတယ္။ အစိုးရ ဘက္က တာဝန္ရွိတဲ့ လူႀကီးေတြ ကိုလည္း အျပစ္မရွိတဲ့ ေက်ာင္းသား ကေလးေတြ၊ အလုပ္သမား ေတြကို မထိမခိုက္ မိေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ထိန္းေပးပါ။ အေရးယူ စရာရွိရင္ ေဘးကေန တြန္းဖို႔ အကြက္ဆင္ ေပးေနတဲ့ ေက်ာင္းသားအစစ္ မဟုတ္တဲ့သူေတြ၊ အလုပ္သမား အစစ္မဟုတ္တဲ့ သူေတြကိုပဲ ေသခ်ာေရြးၿပီး ကိုင္တြယ္ အေရးယူပါ။ သေဘာ႐ိုးနဲ႔ ကေလးေတြကို လိုက္ၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ေပး တဲ့ အရပ္ထဲက သာမန္ျပည္သူ ေတြကိုလည္း မထိခိုက္ ေစခ်င္ပါဘူး လို႔ပဲ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ ပါတယ္။

#Themyawadydaily

#ျမ၀တီေန႔စဥ္