မႏၲေလး ၊ ၁၄-၁-၂၀၁၅
မႏၲေလးၿမိဳ႕ရွိ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ား အနက္ ျဒပ္မဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ မ်ားစြာ အထင္အရွား က်န္ရွိေနေသး ေသာ္လည္း ေမွးမိွိန္ ေပ်ာက္ကြယ္ ႏိုင္သည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ား ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ေနရေၾကာင္း ေရွးေဟာင္း သုေတသန ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုင္ရာ စာတမ္းမ်ားအရ သိရသည္။
ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္တြင္ ျဒပ္ရွိ အေမြအႏွစ္မ်ား၊ ျဒပ္မဲ့ အေမြအႏွစ္မ်ား အျပင္ သဘာဝ အေမြအႏွစ္ မ်ားလည္း တြဲလ်က္ တည္ရွိၿပီး ျဒပ္မဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္မ်ား ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး ကြန္ဗင္းရွင္း အရ ျဒပ္မဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ ဆိုသည္မွာ ႐ိုးရာ အစဥ္အလာ ဓေလ့မ်ား၊ ေဖာ္ျပ ခ်က္မ်ား၊ အသိပညာ ဗဟုသုတမ်ား၊ အတတ္ပညာ ဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္မႈမ်ား၊ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ထားသည့္ ကိရိယာ တန္ဆာမ်ား၊ အရာဝတၴဳ ပစၥည္းမ်ား၊ ေရွးေဟာင္း ပစၥည္းမ်ား အုပ္စုလိုက္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဖြဲ႕အစည္း လိုက္ေသာ္ လည္းေကာင္း တစ္ဦး တစ္ေယာက္ ခ်င္းႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ ပတ္သက္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုင္ရာ ေနရာေဒသမ်ား စသည္တို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕၏ ျဒပ္မဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ တြင္ ၿမိဳ႕မ တူရိယာအသင္း၊ ျမန္မာ့သနပ္ခါး၊ ေျပာင္းဖူး ဖက္ေဆးလိပ္ လုပ္ငန္း၊ ပန္းဆယ္မ်ဳိး အတတ္ပညာ မ်ား၊ လြန္းရာေက်ာ္ ႀကိဳးႀကီးခ်ိတ္ ရက္လုပ္ျခင္း လုပ္ငန္း၊ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ဇာတာ လုပ္ငန္း၊ မႏၲေလး သားေရဖိနပ္ လုပ္ငန္း၊ ေရႊမိုက္ထုတ္ လုပ္ငန္း၊ တံျမက္စည္း လုပ္ငန္း၊ ယြန္းထည္ လုပ္ငန္း၊ ျမန္မာ့ သားေရ တူရိယာ ဗုံလုပ္ငန္း၊ ေရႊပြားစကၠဴ လုပ္ငန္း၊ ေရႊခ်ည္ထုိး လုပ္ငန္း၊ ျမန္မာ့ တိုင္းရင္းေဆး၊အိမ္ေတာ္ရာထီး၊ ႐ုပ္ေသးလုပ္ငန္း၊ သပိတ္လုပ္ငန္း၊ သံထီးလုပ္ငန္း အစရွိသည့္ ကုန္ထုတ္ လုပ္ငန္းမ်ား ပါဝင္ၿပီး အမ်ားစုမွာ ေအာင္ျမင္စြာ ရပ္တည္ ႏုိင္ေသာ္လည္း အေျခအေန ယိမ္းယိုင္ ေနသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားလည္း ပါဝင္ေၾကာင္း သိရသည္။
ထုိ႔ျပင္ ျဒပ္မဲ့ ယဥ္ေက်းမႈတြင္ တစ္ခုျဖစ္ေသာ အေမြအႏွစ္ ႐ိုးရာပြဲေတာ္ မ်ားလည္း မ်ားစြာ က်န္ရွိၿပီး မႏၲေလးၿမိဳ႕ရွိ ထင္ရွားေသာ ပြဲေတာ္ ၁၃ ခုအနက္ ေတာင္ျပဳန္း ပြဲေတာ္၊ ေရႊစာရံ ပြဲေတာ္၊ အုိးပုတ္ ပြဲေတာ္၊ ေလွဦးတိုက္ ပြဲေတာ္၊ ရွင္မာလဲ ဘုရားပြဲ၊ ရတနာ့ဂူ ဘုရားပြဲ၊ ပန္းေမြ႕ရာ ဝါခင္းကုန္း ဘုရားပြဲေတာ္ တို႔မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ တစ္နံတစ္လ်ား ေက်ာ္ၾကားေသာ ပြဲေတာ္မ်ား ျဖစ္သည္။
ျဒပ္မဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ၏ အထိမ္းအမွတ္ ျဖစ္ေသာ စားေသာက္ကုန္ လုပ္ငန္းမ်ားလည္း မႏၲေလးၿမိဳ႕ တြင္ ယေန႔ထက္တိုင္ တည္ရွိေနၿပီး ၿမိဳ႕ဂုဏ္ေဆာင္ အစားအေသာက္ မ်ား အျဖစ္ ရပ္တည္ ေနေသးေၾကာင္း သိရသည္။
မုန္႔စိမ္းေပါင္း၊ ပဲေလွာ္၊ မုန္႔တီ၊ ပုန္းရည္ႀကီး၊ ပဲစိမ္းေလွာ္၊ မုန္႔လင္မယား၊ မုန္႔ေပါင္း၊ ႀကိတ္မုန္႔၊ ထုိးမုန္႔၊ လမုန္႔၊ ထမနဲႏွင့္ မုန္႔လက္ေဆာင္း၊ ထန္းလ်က္၊ စႏုံထုပ္၊ ၿမီးေရွ ႏွင့္ သစ္သီးယို လုပ္ငန္းတို႔ သည္လည္း အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားပြဲ ေစ်းတန္း သေရစာ အျဖစ္ေသာ္ လည္းေကာင္း ယေန႔ထက္တိုင္ ျမင္ေန ေတြ႕ေနရဆဲ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ၄င္းျဒပ္မဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားသည္ Globalization ေၾကာင့္ အခ်ိန္ႏွင့္ တစ္ေျပးညီ ေရာက္ရွိလာေသာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား၊ ဝတ္စား ဆင္ယင္မႈမ်ား ေၾကာင့္ ႐ိုေသ ေလးစားမႈ ေလ်ာ့နည္းလာျခင္း၊ ဝတ္စား ဆင္ယင္ ထံုးဖြဲ႕မႈ မယဥ္ေက်းျခင္း၊ အညႇီ အေဟာက္ စာေပမ်ား ေရးသား ပံုႏွိပ္ျခင္း၊ အညီႇအေဟာက္ ဗီဒီယိုမ်ား ေရာက္ရွိလာျခင္း၊ Life Style ေျပာင္းလဲ လာျခင္း၊ အရွက္အေၾကာက္ ကင္းမဲ့ျခင္း၊ အႏုသုခုမ ဆိုင္ရာမ်ား ေျပာင္းလဲျခင္း ႏွင့္ က်င့္ဝတ္သိကၡာ မ်ား မထိန္းသိမ္းျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ေျပာင္းလဲ လာရေၾကာင္း ယဥ္ေက်းမႈကို ကာကြယ္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ၿမိဳ႕ျပ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈ ထိန္းသိမ္းေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈ စာတမ္းအရ သိရသည္။
ျဒပ္မဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားကို ထိန္းသိမ္းရာတြင္ ႐ိုးရာအဆို၊ အက၊ အေရး၊ အတီး ၿပိဳင္ပြဲမ်ား က်င္းပျခင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈ ပေဒသာကပြဲမ်ား က်င္းပျခင္း၊ ႐ိုးရာ ဝတ္စားဆင္ယင္ ထံုးဖြဲ႕မႈ ၿပိဳင္ပြဲမ်ား က်င္းပျခင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈ သင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္၍ ထိန္းသိမ္းျခင္း စသည္ျဖင့္ ျပဳလုပ္လ်က္ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။(၁၇၂)
#Yadanarpondaily
#ရတနာပံုေန႔စဥ္
No comments:
Post a Comment