ခ်ီးက်ဴးမႈေလး တစ္ခုမွသည္ .. .. ..

ခ်ီးက်ဴးမႈေလး တစ္ခုမွသည္ .. .. .. 

သက္ႏိုင္(ျပင္ဦးလြင္)

ေအာင္ျမင္မႈကို လူတိုင္း လူတိုင္း ေတာင့္တ အလုိရိွ ၾကသည္။ ေအာင္ျမင္မႈ ရရိွလာလွ်င္ ဝမ္းသာ ဂုဏ္ယူမဆုံး ႏွင့္ ေပ်ာ္တၿပဳံးၿပဳံး ျဖစ္ၾကသည္မွာ ေလာက၏ ဓမၼတာပင္ ျဖစ္သည္။ အသက္အရြယ္ ႀကီးေသာသူ ျဖစ္ေစ၊ ငယ္ေသာသူ ျဖစ္ေစ၊ လုပ္ကိုင္ ေနၾကရေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား ႀကီးမားသည္ ျဖစ္ေစ၊ ေသးငယ္သည္  ျဖစ္ေစ၊ အခ်ိန္တိုင္း၊ ေနရာတိုင္းတြင္ ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္ၾကား လုိၾကသည္။

လြန္ခ့ဲေသာ ရက္က အေျခခံပညာ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းတြင္းစစ္ အတန္းတင္ စာေမးပဲြ ေအာင္စာရင္းမ်ား ထြက္ရိွခ့ဲသည္။ ထုိ ေအာင္စာရင္းမွာ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တက္ေရာက္ ပညာ သင္ၾကားလ်က္ ရိွေနေသာ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ မ်ားအတြက္ ေနာက္ထပ္ အဆင့္တက္ အတန္းျမႇင့္တင္ ေပးသည့္အတြက္ အမွတ္သညာ ကမၸည္း တစ္ခုပင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကညာ ေနသည္ ဆိုေသာ္လည္း ေပါ့ေပါ့ဆဆ ႏွင့္ အမႈမဲ့ အမွတ္မ့ဲ မျပဳမူသင့္ေပ။

ထုိရက္က ေအာင္စာရင္း ထြက္သည္ ဆိုေသာ္လည္း ေက်ာင္းတိုင္းတြင္ ေျဖဆို ထားၾကေသာ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ အားလုံး သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈၾက သည္ကုိ မေတြ႕ျမင္ ရေပ။ မိဘ အုပ္ထိန္းသူမ်ား ကုိယ္တိုင္ပင္ မိမိတို႔ သားသမီးမ်ား အတြက္ အလြန္ အေရးႀကီး အေရးပါေသာ လုပ္ငန္း ေဆာင္တာ တစ္ခုအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ ၾကည့္႐ႈေပးရန္ သတိထားမိပုံ မေပၚ ျဖစ္ခ့ဲရသည္။ ''ေက်ာင္းစစ္ စာေမးပဲြပဲ မေအာင္မရိွ ေအာင္မွာမုိ႔ သြားၾကည့္ရန္ မလုိ '' ဟု စိတ္ထဲ ထင္ထားပုံလည္း ရသည္။

တစ္ခါက ကုိယ္တိုင္ ေတြ႕ႀကံဳ ခ့ဲရေသာ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုတြင္ နဝမတန္း စာေမးပဲြ ေျဖဆိုၿပီးေသာ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ကုိ မိဘမ်ားက တကၠသုိလ္ ဝင္တန္း ၁ဝ တန္းစာ သင္ရန္ ေဘာ္ဒါေဆာင္ တစ္ခုသုိ႔ ေႏြရာသီ ကတည္းက ပုိ႔လႊတ္ အပ္ႏွံခ့ဲသည္။ ေအာင္စာရင္း ထြက္ေသာ အခါတြင္လည္း သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈရန္ ပ်က္ကြက္ခ့ဲ ၾကသည္။ ေက်ာင္းဖြင့္၍ ထုိ ေဘာ္ဒါေဆာင္မွ ေက်ာင္းေျပာင္း လက္မွတ္ ေတာင္းယူ ေသာအခါမွ ေက်ာင္းသား မိဘမ်ား မ်က္လုံးျပဴး၊ မ်က္ဆန္ျပဴး ျဖစ္ၾက ရေတာ့သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ေက်ာင္းသုိ႔ ေက်ာင္းေျပာင္း လက္မွတ္ သြားေရာက္ ထုတ္ယူသည့္ အခါ ထုိေက်ာင္းသားမွာ နဝမတန္း စာေမးပဲြ က်႐ႈံး ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။

ထုိျဖစ္စဥ္တြင္ အဓိက အမွန္တကယ္ နစ္နာသူ မ်ားမွာ ေက်ာင္းသား ႏွင့္ ေက်ာင္းသား မိဘမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားသည္ ေဘာ္ဒါေဆာင္ တြင္ အျခား ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား ႏွင့္ ၁ဝ တန္းစာကုိ သုံးလေက်ာ္ အတူတကြ သင္ယူ ထားၿပီးၿပီ။ ယခုက့ဲသုိ႔ စာေမးပဲြ က်႐ႈံး ေနေၾကာင္း သိရေသာအခါ နဝမတန္းတြင္ ဆက္လက္ ပညာ သင္ၾကားရန္ မည္သူမွ ေျပာဆို ေဖ်ာင္းဖ်၍ မရေတာ့ေပ။ ပညာတစ္ပိုင္း တစ္စႏွင့္ ေက်ာင္းထြက္ သြားခ့ဲသည္။ အစကတည္းက က်႐ႈံးေၾကာင္း သိရိွခ့ဲရလွ်င္ အေျခအေန တစ္မ်ဳိး ေျပာင္း၍ ဆက္လက္ ပညာသင္ၾကား ႏိုင္ေသးသည္။ ယခုျဖင့္ ေက်ာင္းသားမွာ ရွက္ျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္း တို႔ႏွင့္ ေက်ာင္းစာ သင္ယူျခင္းကုိ ႏႈတ္ဆက္ ေက်ာခိုင္း သြားခ့ဲ ေလၿပီ။ မိမိ၏ အသက္ကုိပင္ အႏၲရာယ္ျပဳ မသြားျခင္းက ကံေကာင္း သည္ဟု ဆိုရေပမည္။

တစ္ေန႔က ေက်ာင္းစစ္ စာေမးပဲြ ေအာင္စာရင္း ထြက္ေသာ ေန႔တြင္ မိတ္ေဆြ တစ္ဦး၏ အိမ္သုိ႔ အလုပ္ကိစၥ တစ္ခုျဖင့္ ေရာက္ရိွ သြားခ့ဲသည္။ မိတ္ေဆြႏွင့္ စကားေျပာ ေနစဥ္ အိမ္ထဲသုိ႔ ပဥၥမတန္း ေျဖဆို ေအာင္ျမင္ ေသာ ေက်ာင္းသူေလး တစ္ဦး အေျပးဝင္ လာၿပီး ဝမ္းသာ အားရျဖင့္ အနီးရိွ အေဒၚျဖစ္သူကုိ ''တီတီ သမီး စာေမးပဲြ ေအာင္တယ္'' ဟု ဂုဏ္ယူ ဝ့ံၾကြားစြာ ေျပာရွာသည္။ ထုိအခါ အေဒၚ ျဖစ္သူက ''အဲဒါ ငါက ဘာလုပ္ ရမွာတုန္း'' ဟူေသာ စကားေၾကာင့္ ကေလးမွာ ဘာလုပ္ ဘာကိုင္၍ ဘာဆက္ ေျပာရမွန္း မသိ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ အမ္းတမ္းတမ္း ျဖစ္သြားရသည္။

အမွန္မွာ ကေလးသည္ မိမိ၏ ေအာင္ျမင္မႈ အတြက္ အသိ အမွတ္ျပဳ ခံခ်င္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ တစ္စုံ တစ္ေယာက္က ''သမီးက ဉာဏ္ေကာင္း လိုက္တာ'' ''ေတာ္လိုက္တာ'' ဟု ခ်ီးက်ဴး ေျပာဆို လိုက္လွ်င္ ထုိကေလး သည္ သည္ထက္ မကေသာ ေအာင္ျမင္မႈ မ်ားကုိ အေရာက္ လွမ္း၍ ဆြတ္ခူးရန္ ခက္ခဲ၊ ခဲယဥ္း ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ယခုကေလး စိတ္ထဲတြင္ တစ္ခုခု ျဖစ္သြား ႏိုင္သည္။ ''ငါ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလဲ အလကား ပါပဲ'' ဟု ထင္မွတ္ သြားလွ်င္ ထုိကေလး၏ ဘဝ သာမက တိုင္းျပည္၏ အနာဂတ္ပါ နစ္နာ ဆုံး႐ႈံးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚ လာႏိုင္ ေပသည္။

မိမိသည္ ဆိုင္ကယ္ ျပဳျပင္ေရး ဆိုင္တစ္ဆိုင္ ႏွင့္ ရင္းႏွီး ေနသည္။ ထုိဆိုင္တြင္ ပိုင္ရွင္ ဝပ္ေရွာ့ဆရာ ႏွင့္အတူ အလုပ္သင္ ကေလး ေလး၊ ငါးေယာက္လည္း ရိွသည္။ ဆိုင္သုိ႔ ဆိုင္ကယ္ ျပဳျပင္ရန္ လာေရာက္လွ်င္ ဝပ္ေရွာ့ ဆရာသည္ အလုပ္သင္ ကေလးငယ္ မ်ားကုိ အရင္ၾကည့္ ခိုင္းသည္။ ''ဘာျဖစ္တာလဲ'' ေမးသည္။ ၿပီးမွ သူကုိယ္တိုင္ စစ္ေဆး ၾကည့္႐ႈသည္။ ျပဳျပင္ ရန္လည္း ကေလးငယ္ ကုိသာ ျပင္ခိုင္းသည္။ ျပဳျပင္ၿပီးလွ်င္ ထပ္မံ စစ္ေဆး ေပးသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိက ကုိယ္တိုင္ ဘာလုိ႔ လုပ္မေပး တာလည္း ကေလးငယ္ မ်ားႏွင့္ စိတ္ခ်ရပါ မည္လားဟု ဝပ္ေရွာ့ဆရာ ကုိ ေမးေသာအခါ စိတ္ခ် ရေၾကာင္းႏွင့္ ထုိသုိ႔ မလုပ္ပါက ထုိကေလး မ်ားသည္ ဆိုင္ကယ္ ျပဳျပင္ေရး ပညာကုိ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ တတ္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္း ေျပာျပသည္။ အမွန္ တကယ္လည္း ထုိကေလးမ်ား ျပဳျပင္ ေပးလိုက္ေသာ ဆိုင္ကယ္ အစိတ္အပိုင္း မ်ားမွာလည္း ေကာင္းမြန္ ခ့ဲသည္။

ထုိ႔ျပင္ ဝပ္ေရွာ့ဆရာ ၏ ထူးျခားခ်က္ တစ္ခုမွာ ကေလးတစ္ဦး ဆိုင္ကယ္ ျပဳျပင္ၿပီးတိုင္း ေသခ်ာစြာ ျပန္လည္ စစ္ေဆး၍ ''မင္းေတာ္ေတာ္ ရလာၿပီပဲ''၊ ''ေတာ္ေတာ္ တတ္လာၿပီ'' စသည္ျဖင့္ အၿမဲခ်ီးက်ဴး စကား ေျပာဆို ေပးသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ျပဳျပင္ရာတြင္ အဆင္မေျပမႈ၊ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈမ်ား ရိွခ့ဲလွ်င္လည္း ထုိကေလးကုိ ဘယ္ေသာ အခါမွ အျပစ္ မေျပာေပ။ ''မင္းလုပ္တာ ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမ့ဲ ဒါေလးကုိ ဒီလုိလုပ္ လိုက္ရင္ ပုိေကာင္းမယ္'' ဟု ေျပာဆိုၿပီး သူကုိယ္တိုင္ ျပန္လည္ ျပဳျပင္ သင္ၾကား ျပသေပးသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ထုိကေလး မ်ားသည္ ဆိုင္ကယ္ ပညာကုိ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ႏွင့္ ကြၽမ္းကြၽမ္း က်င္က်င္ တတ္ေျမာက္ သြားခ့ဲ ေလသည္။

ဆိုလုိသည္မွာ ငယ္ရြယ္ေသာ ကေလးမ်ားသည္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ ႏွင့္ ဗဟုသုတ ပိုင္းဆိုင္ရာမ်ား အေၾကာင္း အက်ဳိး၊ အေကာင္း၊ အဆိုး၊ အမွား၊ အမွန္ကုိ ေသခ်ာ ေဝဖန္ပိုင္းျခား သိျမင္ ႏိုင္ေသာ အေတြးအေခၚ အေျမာ္အျမင္မ်ား အားနည္း ေနေသးသည္ ျဖစ္ရာ တတ္သိ ကြၽမ္းက်င္သည့္ မိဘ အုပ္ထိန္းသူမ်ား ႏွင့္ ဆရာ၊ ဆရာမ မ်ားက ပ့ဲျပင္ ထိန္းေက်ာင္း သြန္သင္ ဆုံးမျပသမႈ မွန္မွသာလွ်င္ လမ္းမွန္ေပၚသုိ႔ အလြယ္တကူ ေအာင္ျမင္စြာ ေရာက္ရိွ ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ငယ္ရြယ္ေသာ ကေလးငယ္မ်ား လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မိမိထံ ေျပာဆို ျပသလာလွ်င္ ထုိကေလးငယ္ ေလးမ်ားကုိ အမႈမ့ဲ အမွတ္မ့ဲ ေျပာဆိုျပစ္တင္ မည့္အစား အသိအမွတ္ ျပဳသင့္သည္ကုိ လုိလုိလားလား ခ်ီးက်ဴး အသိအမွတ္ ျပဳကာ ျပဳျပင္ ထိန္းေက်ာင္း ေပးလွ်င္ ထုိကေလးငယ္ မ်ား၏ ဘဝေရွ႕ေရး တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ ေအာင္ျမင္ လာမည္ သာမက မိမိတို႔၏ အမိတိုင္းျပည္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ႀကီးပင္ အနာဂတ္ အေရး သာယာ လွပ လာမည္မွာ ဧကန္မလြဲ ပင္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။