တြင္က်ယ္စြာ စုိက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္ သင့္သည့္ ျမန္မာ့ေဆးဖက္၀င္ သစ္ခြ
သက္ႏုိင္ (ျပင္ဦးလြင္)
'ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္ ေဆးဖက္ဝင္' ဟူသည့္ စကားအတုိင္း ေဆးဖက္ မဝင္သည့္ အပင္ဟူ၍ ယေန႔ ကမၻာေပၚတြင္ မရွိေသးေပ။ အပင္တိုင္းသည္ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ေဆးဖက္ ဝင္ေသာ အပင္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုအထဲတြင္ သစ္ခြပင္ မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။ ကမၻာေပၚရွိ အပင္အုပ္စု အမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္ ေနရာေဒသ အႏွံ႔ ေပါက္ေရာက္ၿပီး အုပ္စု အမ်ားဆံုး အျဖစ္ တည္ရွိေသာ အပင္ အမ်ဳိးအစားတြင္ သစ္ခြပင္ အုပ္စု Orchidaceae သည္ အမ်ားဆံုး ျဖစ္သည္။
သစ္ခြကို ပန္းအျဖစ္ ႏွင့္သာ လူသိမ်ား ၾကေသာ္လည္း ေဆးဖက္ဝင္သည့္ သစ္ခြမ်ဳိးမ်ား ရွိေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ သစ္ခြမ်ဳိးမ်ား အနက္ ၅၈ မ်ဳိးသည္ ေဆးဖက္ဝင္သည့္ သစ္ခြမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ၿပီး ယခုအခါ ၂၃ မ်ဳိးကို စနစ္တက် ျပဳစုစုိက္ပ်ဳိး ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ထားႏုိင္ေၾကာင္း သိရသည္။
သစ္ခြပင္ မ်ားသည္ သဘာဝ ေတာေတာင္ ေဒသမ်ားတြင္ ေပါက္ေရာက္ေသာ အပင္အုပ္စုမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ေဆးဖက္ဝင္ သစ္ခြ အမ်ားစုမွာ Dendrobium (ဒန္ဒိုဘီယမ္) လက္တံရွည္ မ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သစ္ခြပင္ကို ပန္းပြင့္သည့္ ကာလ မတုိင္မီ ပင္စည္၏ ေအာက္ေျခ ရင္းမွ ေလးလက္မ ထားရွိၿပီး ျဖတ္ေတာက္၍ အပူေပး အေျခာက္ခံကာ တုိင္းရင္းေဆး နည္းပညာ မ်ားျဖင့္ လူသံုးေဆးဝါးမ်ား အျဖစ္ အသံုးျပဳ ႏုိင္သည္။ အိမ္သံုးေဆးဝါး အျဖစ္ သစ္ခြပန္းကို အသံုးျပဳ ျခင္းမရွိဘဲ ပန္းမပြင့္ ေသးေသာ ပင္စည္႐ိုးတံ မ်ားကိုသာ အသံုးျပဳျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့ ေဆးဖက္ဝင္ သစ္ခြမ်ား အနက္ ေဒါင္းၿမီး သစ္ခြမ်ဳိးမွ အာ႐ံု ေၾကာေဆး အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ဆင္မမ်က္ကြင္း၊ အာမဲ လက္တံတို မ်ဳိးတို႔မွာ အဖ်ားေပ်ာက္ေဆး အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ဝါဆိုသစ္ခြ၊ ေရႊတူေမာက္ ခမ္းဝါ၊ အာမဲ လက္တံရွည္၊ ခရမ္းအာမဲ၊ ေငြတု၊ ျမက္သစ္ခြ၊ သစ္ခြနီ၊ မဟာေဒဝီ၊ အာမဲ လက္တံညိဳ၊ ကိႏၷရာ သစ္ခြမ်ဳိး တို႔မွာ အားေဆးအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ဂႏုိင္နေဘး ေပါက္သစ္ခြ ႏွင့္ခ်ဳိခ်ဥ္ပန္း သစ္ခြတို႔မွာ အဆစ္အမ်က္ နာက်င္ကိုက္ခဲ ေရာဂါမ်ား အတြက္ လည္းေကာင္း၊ အဆုတ္ကင္ဆာ ေရာဂါအတြက္ ခရမ္းေရာင္ လြင္ျပင္ သစ္ခြသည္ လည္းေကာင္း၊ ျမဆစ္ႀကိဳး ႏွင့္ ေရႊတူ လက္တံရွည္ အမဲတို႔မွာ အသည္း အားေဆး အတြက္ လည္းေကာင္း စသည္ျဖင့္ အသံုး ဝင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။
ထိုအထဲတြင္ ေဒါင္းၿမီး၊ သစ္ခြနီ၊ ခေမာက္ၿဖိဳး၊ ထယ္ဖီ၊ အာမဲ လက္တံတုိ မွာ အဓိက ေဆးဖက္ဝင္ မ်ဳိးမ်ားျဖစ္ၿပီး ထယ္ဖီသစ္ခြ မ်ဳိးမွာ ယခုအခါ တ႐ုတ္ ႏိုင္ငံတြင္ ေစ်းကြက္ဝင္ သစ္ခြအျဖစ္ ထင္ရွား ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ သစ္ခြပင္ မ်ားကို ေျမေပါင္စနစ္၊ စင္စနစ္၊ တန္းစနစ္၊ ခ်ိတ္ဆြဲစနစ္၊ တုိင္ေထာင္စနစ္၊ အုိးျဖင့္စုိက္ စနစ္၊ အပင္ကပ္ စနစ္ စသည္ျဖင့္ စုိက္ပ်ဳိး ႏုိင္ေလရာ ရန္ကုန္၊ မဂၤလာဒံု ဥယ်ာဥ္ၿခံ၊ လွည္းကူး၊ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ တုိ႔တြင္ အပင္ကပ္ စနစ္ျဖင့္ အပင္ေပါင္း သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ စုိက္ပ်ဳိး ထုတ္လုပ္ ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံ တြင္ ေဆးဖက္ဝင္ သစ္ခြမ်ားကို စုိက္ပ်ဳိး မ်ဳိးပြား ေပးႏုိင္ေသာ အဆင့္သာ ရွိေနၿပီး ထြက္ရွိလာေသာ ကုန္ၾကမ္း မ်ားကိုလည္း တ႐ုတ္၊ စင္ကာပူ စသည့္ ႏုိင္ငံမ်ားသို႔ တင္ပို႔ ေရာင္းခ် ေနရ၍ အိမ္သံုး ေဆးဝါးအျဖစ္ ထုတ္လုပ္ သံုးစြဲႏိုင္သည့္ နည္းပညာ မ်ားစြာ လုိအပ္ ေနေသးေၾကာင္း သိရသည္။
ထု႔ိေၾကာင့္ ျမန္မာ့ ေဆးဖက္ဝင္ သစ္ခြမ်ားကို ႏုိင္ငံျခား ဝင္ေငြရရွိ ေစေရးအတြက္ ပုိ႔ကုန္သြယ္ အမယ္သစ္ အျဖစ္ ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ် သြားႏိုင္ရန္ အတြက္ လည္းေကာင္း၊ စိုက္ပ်ဳိး ထုတ္လုပ္ သူမ်ား ဝင္ေငြ တုိးတက္ ေစေရးတုိ႔ အတြက္ လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာ့ တိုင္းရင္းေဆး ထုတ္လုပ္မႈကို အေထာက္ အကူျပဳၿပီး ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူလူထု အတြက္ အက်ဳိး ျဖစ္ထြန္းေအာင္ ယခုထက္ ပုိ၍ စိတ္ဝင္ တစားျဖင့္ ေအာင္ျမင္ ႏုိင္ရန္ လုပ္ေဆာင္ စုိက္ပ်ဳိး ထုတ္လုပ္ ႏိုင္မည္ ဆုိပါက မ်ားစြာေသာ အက်ဳိး ရလဒ္ကို ရရွိမည္မွာ ဧကန္မလြဲ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပပါသည္။
#Themyawadydaily
No comments:
Post a Comment