မတူညီေသာ ေက်ာင္းသူႏွစ္ဦး
အရွင္အဂၢသာရ (မႏၲေလး)
မူလတန္း ၊ အလယ္တန္း ေက်ာင္းေတြ စာေမးပဲြၿပီးလုိ႔ တစ္ပတ္ေလာက္ အၾကာမွာ ရဟန္းဒကာမ ျဖစ္သူရဲ႕ အိမ္ကုိ ဆြမ္းခံရင္းနဲ႔ ေရာက္ျဖစ္ ခဲ့ပါတယ္။
" အိမ္က ကေလးေရာ မေတြ႕ပါလား ၊ အခု ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ ၊ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ၿပီဆုိေတာ့ " ဟု ဆုိၿပီး စကားစပ္မိရင္း ေမးလုိက္ မိသည္။ အိမ္က ကေလးဆုိတာ ရဟန္း ဒကာမ ျဖစ္သူရဲ႕ အငယ္ဆံုး သမီး သံုးတန္း ေျဖဆုိထားတဲ့ ေက်ာင္းသူေလး ကုိ ရည္ရြယ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
" ကေလးလား ေႏြရာသီ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ေတာ့လဲ မနားရ ပါဘူး ဦးပဥၥင္းရယ္ .." ဟု အစခ်ီကာ " မနက္ ကုိးနာရီကေန ဆယ့္တစ္နာရီထိ ျမန္မာေက်ာင္း ၊ ေန႔လည္ ႏွစ္နာရီ ကေန ေလးနာရီ အတြင္းက အဂၤလိပ္ေက်ာင္း ၊ ေလးနာရီ ေနာက္ပုိင္း က်ေတာ့ ပန္းခ်ီ သင္တန္း ၊ ေရကူး ၊ ညပိုင္း က်ရင္ေတာ့ လာမယ့္ႏွစ္ အတန္း အတြက္ ဘာသာစံု က်ဴရွင္ ... " ဟု တစ္ေနကုန္ အခ်ိန္ေတြကုိ စီကာ ပတ္ကံုး ကေလးအတြက္ ဂုဏ္ယူ ၀င့္ၾကြားတဲ့ ေလသံနဲ႔ ရြတ္ျပ ေနပါတယ္။
" အင္း ကေလးကလည္း မနားရပါလား .." ဆုိေတာ့ " မနားရေတာ့ဘူး ဦးပဥၥင္းေရ ၊ တစ္ပတ္ ငါးရက္လံုးပဲ ၊ စေန တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္ပဲ နားရက္ ရွိတာ ၊ အဲဒီ ႏွစ္ရက္ အတြင္းပဲ နားေပါ့ ၊ အခု ကတည္းက ႀကိဳသင္ ထားမွလဲ ေနာက္ႏွစ္အတြက္ အဆင္သင့္ ျဖစ္လာမွာေလ ... " တဲ့။
-------------------
ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္ ၊ သံုးရက္ က မိဘႏွစ္ပါး နဲ႔ ေမြးခ်င္းေတြ ရွိတဲ့ ဇာတိရြာေလး ဆီကုိ အလည္ ေရာက္သြား ခဲ့ပါတယ္။ ေန႔လယ္ ႏွစ္နာရီေလာက္ ရြာကုိ ေရာက္သြားခဲ့ၿပီး ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ကုိ လွဴစရာ ရွိတာေလး လွဴၿပီး ေက်ာင္းနဲ႔ မလွမ္းမကမ္း မွာရွိတဲ့ မိဘေတြရွိရာ အိမ္ကုိ ထြက္လာခဲ့တယ္။
မိဘေတြနဲ႔ စကားေျပာ ေနရင္း ကုိးတန္း ေက်ာင္းသူ ညီမေလး တစ္ေယာက္ကုိ မေတြ႕ရလုိ႔ " ဘယ္သြားတာလဲ ၊ အိပ္ေနတာလား ..." လုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့
" ဦးပဥၥင္း ညီမက ဒီႏွစ္ကုိးတန္း ေျဖထားတယ္ေလ ၊ ေနာက္ႏွစ္ ဆယ္တန္း တက္ရမွာ ၊ အိပ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ေတာထဲလုိက္ သြားတာ ... " တဲ့။ အေမ့ရဲ႕ စကားကုိ ၾကားလုိက္ ရေတာ့ " ဟာ ... ေတာထဲ လုိက္သြားတာ ဟုတ္လား ၊ ေနက ဒီေလာက္ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနတာကုိ ဒကာမႀကီး တုိ႔ကလဲ ကေလးကို ထည့္ရသလား ... " ဆုိေတာ့ အေမက စာေရးသူ ကုိ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး ျပန္ၾကည့္ၿပီး " ဦးပဥၥင္း ကလဲ ေနမူတာမ်ား အဆန္းမွတ္လုိ႔ ၊ ေနပူလုိ႔သာ အလုပ္ မလုပ္ရဘူး ဆုိရင္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ တစ္ရြာလံုး ဘယ္လုိ အသက္ရွင္ ေနႏုိင္မွာလဲ ..." တဲ့။
" ဦးပဥၥင္း ညီမက ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့လဲ ေက်ာင္းစာေတြနဲ႔မုိ႔ ပင္ပန္းရသလုိ ၊ ေက်ာင္းပိတ္ ျပန္ေတာ့လဲ အိမ္ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခန္း နားရတယ္ကို မရွိဘဲ ပင္ပန္း လိုက္တာေတာ့ ေျပာမေန ပါနဲ႔ေတာ့ ၊ မနက္ အိပ္ရာထ ငါးနာရီ ေလာက္ဆုိရင္ ထမင္းၾကမ္း စားၿပီး ေတာထြက္ ၊ ေန႔ခင္း ဆယ့္တစ္နာရီ ေလာက္ ျပန္လာ ထမင္းစားၿပီး ခဏတျဖဳတ္နား ၊ ေန႔လယ္ တစ္နာရီထုိးရင္ ျပန္ထြက္ ညေန ေမွာင္ရီပ်ိဳး မွပဲ ျပန္လာရတယ္ ၊ လုပ္အားခ က်ျပန္ေတာ့ တစ္ရက္မွ ေငြ ၁၂၀၀ ၊ ၁၃၀၀ ေလာက္ရတာ ၊ ဒီအလုပ္မွ မလုပ္ခ်င္ဘူး ဆုိရင္လဲ ဘာမွ လုပ္စရာ မရွိေတာ့ဘူးေလ ၊ ဒီလုိပဲ တပည့္ေတာ္ တုိ႔ရြာ တစ္ရြာလံုး လုပ္စားေနရတာပဲ ၊ ပင္ပန္းပါတယ္ ... ဦးပဥၥင္း ညီမေလး လဲ တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခန္း သူပဲ ဒုိင္ခံ လုပ္ေနရတာ ...." ။
" လာမယ့္ႏွစ္ ဆယ္တန္း တက္ရမွာလဲ ဆုိေသး က်ဴရွင္ေလး ဘာေလး မယူဘူးလား ... " ဆုိေတာ့ ဦးပဥၥင္းရယ္ အဲဒါေတြက ေ၀းပါေသးတယ္ ၊ အခု ေလာေလာဆယ္ က်ဴရွင္ တက္ဖုိ႔ထက္ လာမယ့္ႏွစ္ ဆယ္တန္း ဆက္တက္ ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အခု ကတည္းက ေက်ာင္းစရိတ္ ရေအာင္ ရွာေနရ တာပဲ ၊ သူရတဲ့ လုပ္အားခလဲ တပည့္ေတာ္ တို႔ကုိ တစ္ခ်ိဳ႕ တစ္၀က္ပဲ ေပးၿပီး က်န္တာ သူဘာသာသူ စုထားတာပဲ ၊ က်ဴရွင္ ကေတာ့ ယူမေနေတာ့ ပါဘူး ၊ အခ်ိန္လဲ မရပါဘူး ၊ တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခန္း အလုပ္လုပ္ၿပီး ပင္ပန္းထားေတာ့ ညေရာက္ ျပန္ေတာ့လဲ ထမင္းစားၿပီး အိပ္ရာထဲ တန္း၀င္ ေတာ့လာပဲ ... "
အေမျဖစ္သူရဲ႕ စကားကုိ နားေထာင္ၿပီး " သူတုိ႔ ေျပာတာလဲ ဟုတ္တာပဲေလ " ဆုိၿပီး ညီမျဖစ္သူ အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္႐ံုက လြဲၿပီး ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ခဲ့ဘူး ။ " ကဲ ... ဦးပဥၥင္းလဲ ေက်ာင္းျပန္ၾကြ ေတာ့မယ္ ညက်မွ တစ္ေခါက္ ျပန္လာ ခဲ့မယ္ ..." ဆုိကာ ေက်ာင္းကုိ ျပန္လာ ခဲ့တယ္။
ေက်ာင္း အျပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္ စားေရးသူ မ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ယခုႏွစ္မွာ ကုိးတန္းေျဖဆုိ ထားၿပီး လာမည့္ ပညာသင္ႏွစ္မွာ ဆယ္တန္း တက္ရမယ့္ ညီမျဖစ္သူနဲ႔ သံုးတန္း ေျဖထားလုိ႔ ေလးတန္း တက္ရမယ့္ ၿမိဳ႕ျပက ရဟန္း ဒကာမ သမီးငယ္ ေလးတုိ႔ရဲ႕ မတူညီတဲ့ တစ္ေန႔တာ မအားရပံုေတြကုိ ျမင္ေယာင္ ေနမိ ပါေတာ့တယ္။
#Themyawadydaily
No comments:
Post a Comment