ေဆာင္းရာသီႏွင့္အတူ လုိက္ပါလာမည့္ ႏုိ႐ုိဗုိင္းရပ္စ္

ေဆာင္းရာသီႏွင့္အတူ လုိက္ပါလာမည့္ ႏုိ႐ုိဗုိင္းရပ္စ္

ေဆာင္းရာသီတြင္ ျပည္သူ႕ရန္သူ နံပါတ္တစ္ မွာ ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ျဖစ္သည္။ ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ကို အစာအိမ္ တုပ္ေကြး ဟုလည္း ေခၚဆိုၾကၿပီး အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု တြင္ ႏွစ္စဥ္ လူေပါင္းသန္း ၂ဝ ခန္႔ကို ဖ်ားနာ ေစေသာ တရားခံ ျဖစ္သည္။

ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ေၾကာင့္ ေရွးဦးစြာ အစာအိမ္ နာက်င္မႈကို ခံစားရၿပီး အစာအိမ္ ေရာင္နာ ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားသည္။ အစာအိမ္ ေရာင္နာ ေဝဒနာခံစား ရသူထက္ဝက္ ခန္႔ကို ေဆး႐ုံတင္ ရေလ့ရွိၿပီး ၄င္းတို႔ အနက္ ၈၆ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ မွာ အသက္ဆုံး႐ႈံး ရေလ့ရွိသည္။ ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ သည္ ကေလးသူငယ္ မ်ားကို အဓိကထား ေရြးခ်ယ္ ကူးစက္ေၾကာင္း သိရသည္။

ႏို႐ိုဗုိင္းရပ္စ္ သည္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ကူးစက္ႏုိင္ၿပီး မသန္႔ရွင္းေသာ ပရိေဘာဂ မ်က္ႏွာျပင္ ၊ အစားအစာ ၊ ေရ စသည္တို႔ကို သုံးစြဲမိျခင္း ေၾကာင့္လည္း ကူးစက္ ႏုိင္သည္။ ပိုးကူးမိလွ်င္ အစာအိမ္ ႏွင့္ အူမ်ားတြင္ ဆိုးရြားေသာ နာက်င္မႈကို ခံစားရမည္ ျဖစ္သည္။ ေဝဒနာရွင္မွာ ခံရခက္ လွေသာ အထက္လွန္ ေအာက္ေလွ်ာ ေဝဒနာကို ခံစားရၿပီး ႏွစ္ရက္ခန္႔ ေရအိမ္မွ မခြာႏုိင္ ျဖစ္ေန တတ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ေရာဂါပိုးမႊားမ်ား ႏွင့္ ထိေတြ႕မိလွ်င္ ဖ်ားနာမည္ပင္။ ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ကလည္း သင့္အား ဆိုးရြားစြာ ဒုကၡေပးမည္မွာ မလြဲႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကူးစက္ေရာဂါ တုိက္ဖ်က္ေရး ပါရဂူမ်ားက ေရာဂါပိုးမႊား မကူးစက္ရန္ ၊ က်န္းမာစြာ ေနထိုင္ႏုိင္ရန္ ၊ ဖ်ားနာလွ်င္ အျမန္ သက္သာရန္ ေအာက္ပါ အတုိင္း အႀကံျပဳ ထားသည္။

• သင့္ရန္သူကိုသိပါ

ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ သည္ ကူးစက္မႈႏႈန္း အလြန္ လ်င္ျမန္သည္။ ဗိုင္းရပ္စ္ ကူးစက္ခံ ေနရသူ တစ္ဦး စြန္႔လိုက္ေသာ က်င္ႀကီး တစ္ဂရမ္တုိင္း တြင္ ဗိုင္းရပ္စ္ အေကာင္ တစ္ဘီလီယံ ပါဝင္သည္။ ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ အေကာင္ ၁ဝဝဝ ခန္႔က လူတစ္ဦးကို ဆုိးရြားစြာ ဖ်ားနာ ေစႏုိင္သည္။ ပိုးကူးစက္ခံ ေနရသူမွ အဆက္မျပတ္ ေအာ့အန္ျခင္း ၊ ဝမ္းသြားျခင္း တို႔ျဖင့္ ရက္သတၱ ေျခာက္ပတ္ အထိ ႏို႐ိုဗုိင္းရပ္စ္ ပိုးျဖန္႔ျဖဴး ေနမည္ ျဖစ္သည္။ မိသားစုဝင္ တစ္ဦးက ႏို႐ိုဗုိင္းရပ္စ္ ကူးစက္ခံရလွ်င္ သာမန္အားျဖင့္ ေအာ့အန္ျခင္း ၊ ဝမ္းသြားျခင္းသာ ျဖစ္သည့္အတြက္ ခပ္ေပါ့ေပါ့ ေတြးကာ ေရအိမ္ တစ္ခုတည္း သုံးျခင္း ၊ အန္ဖတ္မ်ားကို ေဆးေၾကာျခင္း တို႔ ျပဳျခင္းျဖင့္ပင္ အလြယ္တကူ ပိုးကူး

စက္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။

• ဆပ္ျပာႏွင့္ေရျဖင့္ေဆးပါ။ေရမလိုေသာလက္ေဆးဆပ္ျပာမ်ား မသုံးပါႏွင့္

အယ္လ္ကိုေဟာ ပါဝင္ေသာ လက္ေဆး ဆပ္ျပာ မ်ားသည္ ဘက္တီးရီးယား ပိုးမႊားမ်ားကို ေသေစႏုိင္ သည္မွာ မွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ကို လက္ေဆး ဆပ္ျပာမ်ားျဖင့္ မသတ္ႏုိင္ေပ။

• အစြန္းခြၽတ္ေဆး ကို အသုံးျပဳပါ

လူနာ အသုံးျပဳ ထားေသာ လက္ကိုင္ပဝါ စသည္တုိ႔ကုိ သာမန္ ဆပ္ျပာျဖင့္ ေလွ်ာ္ဖြပ္ပါက ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ မေသႏုိင္ပါ။ ျပင္းထန္ေသာ အစြန္းခြၽတ္ေဆး အသုံးျပဳ၍ ေလွ်ာ္ဖြပ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။ လူနာ ေနထုိင္သည့္ အခန္းၾကမ္းျပင္ ၊ နံရံ ၊ ကုလားထိုင္ ၊ တံခါးလက္ကိုင္ စသည္ တုိ႔ကိုလည္း ေၾကြျပား ေဆးရည္ ၊ ပိုးသတ္ေဆးရည္ စသည္ျဖင့္ ေဆးေၾကာပါ။ တုိက္ခြၽတ္ ေဆးေၾကာျခင္း မျပဳမီ ၁ဝမိနစ္ခန္႔ ႀကိဳ၍ ပတ္ထားပါ။

• အိုးခြက္ပန္းကန္မ်ားကိုလက္ျဖင့္မေဆးပါႏွင့္

ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ သည္ ပစၥည္းပစၥယ မ်ား၏ မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ေနေလ့ရွိၿပီး  အလြန္ အသက္ျပင္း ပါသည္။ လက္ျဖင့္ ေဆးေၾကာလွ်င္ ပြက္ပြက္ ဆူေသာ ေရေႏြးကို သင္ကိုင္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ လူနာ အသုံးျပဳသည့္ ပန္းကန္ ခြက္ေယာက္မ်ား ႏွင့္ အိမ္တြင္ အသုံးျပဳေသာ ဇြန္း ၊ တူ ကအစ ပန္းကန္ ေဆးစက္ အသုံးျပဳ၍ ပြက္ပြက္ ဆူေသာ ေရေႏြး အသုံးျပဳကာ ေဆးေၾကာပါ။ ပန္းကန္ေဆးစက္ မရွိလွ်င္ ၁ဝ မိနစ္ခန္႔ ပြက္ပြက္ ဆူေအာင္ ျပဳတ္ေပးရ ပါမည္။

• အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ကို ဂ႐ုျပဳသုံးစြဲပါ

အတြင္းခံ အဝတ္အစား မ်ားကို အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ ျဖင့္ ေလွ်ာ္ျခင္းမွာ မထူးဆန္းပါ။ သို႔ေသာ္ သင္ေန႔စဥ္ ဝတ္ေသာ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ တုိင္းတြင္ မစင္ တစ္ဂရမ္ ၏ ဆယ္ပုံ တစ္ပုံခန္႔ ပါလာ ေလ့ရွိသည္။ အဆိုပါ ေဘာင္းဘီ မ်ားကို အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ ထဲတြင္ ပုံမွန္ေလွ်ာ္ဖြပ္ ရာမွ အဝတ္ကန္တြင္ မစင္မ်ား စုေနေလ့ ရွိသည္။ လူနာ၏ အန္ဖတ္ ၊ မစင္ စသည္တုိ႔ ေပက်ံေနေသာ အဝတ္အစား မ်ားကို အျခား အဝတ္အစား မ်ားႏွင့္ေရာၿပီး မေလွ်ာ္ပါႏွင့္။ ေလွ်ာ္သည့္ အခါလည္း ေရေႏြး ပြက္ပြက္ဆူ ႏွင့္ အစြန္းခြၽတ္ေဆး အသုံးျပဳ ရမည္ ျဖစ္သည္။ အျခား အဝတ္အစား မ်ား မေလွ်ာ္မီ အဝတ္ကန္ကို ပိုးသတ္ေဆး သို႔မဟုတ္ အစြန္းခြၽတ္ေဆး ပက္ဖ်န္းကာ ၁ဝ မိနစ္ခန္႔ ထားေပး ရမည္ျဖစ္သည္။

• အမွတ္တမဲ့က်န္ခဲ့ေသာေနရာမ်ားမွ ပိုးကူးႏုိင္သည္

ႏို႐ိုဗုိင္းရပ္စ္ သည္ ႏွစ္ရက္ခန္႔ အထိ သားဥ ဘဝျဖင့္ ေနထိုင္ ႏုိင္သည္။ ၾကမ္းျပင္ ၊ စားပြဲ စသည္တို႔ကို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္သည့္အျပင္ တံခါး လက္ကိုင္ ၊ ရီမုတ္ကြန္ထ႐ိုး ၊ ကြန္ပ်ဴတာ ကီးဘုတ္ ႏွင့္ လူနာမွ ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္

ခဲ့ဖြယ္ရွိေသာ ပစၥည္း ေသးေသးမႊားမႊား မ်ားကိုပင္ ပိုးသတ္ေဆး ရည္ျဖင့္ ေဆးေၾကာ သုတ္သင္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။

• ေကာ္ေဇာကို အထူးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ပါ

ႏို႐ိုဗုိင္းရပ္စ္ သည္ ေကာ္ေဇာမ်ားတြင္ ရက္သတၱပတ္ မ်ားစြာ ခုိေအာင္း ေနႏုိင္သည္။ လူနာက ေကာ္ေဇာအေပၚ အန္ခ်မိလွ်င္ အဆိုပါ ေကာ္ေဇာကို အျပင္ထုတ္၍ ပိုးသတ္ေဆးျဖင့္ ေဆးေၾကာရန္ လိုအပ္သည္။

• သင္ လူနာျဖစ္ေနလွ်င္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ေရာေထြးကာမေနပါႏွင့္

ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ပိုး ေၾကာင့္ ေဝဒနာ ျပင္းထန္စြာ ခံစားရၿပီး ေနာက္ သက္သာ လာသည့္အခါ လူအမ်ားႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း မေရာေထြး ပါႏွင့္ တစ္ပတ္ အၾကာအထိ သင့္တြင္ ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ရွိေနႏိုင္ ေသးသည္။ ေဝဒနာမွ သက္သာၿပီး ခုနစ္ရက္ခန္႔ တစ္ကိုယ္တည္း ေနႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ။

• ေရမ်ားမ်ားေသာက္ပါ

ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ကူးစက္ ခံရလွ်င္ ခ်က္ခ်င္းသတ္၍ မရႏုိင္ပါ။ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိ ေဝဒနာ ခံစားကာ ေနထုိင္ ရမည္ပင္။ သင္သည္ အဆက္မျပတ္ ေအာ့အန္ၿပီး ဝမ္းသြား ေနမည္ ျဖစ္သည့္ အတြက္ ေရဓာတ္ ခန္းေျခာက္မႈ ဆိုးရြားစြာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သင္ ေရဓာတ္ ျပန္လည္ မျဖည့္ႏုိင္ ပါက ေဆး႐ုံတက္ ရမည္ပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရကို ေတာက္ေလွ်ာက္ မေသာက္ ႏုိင္လွ်င္လည္း တစ္ငုံခ်င္း ေသာက္ေပးပါ။ အန္ေသာအခါ ၊ ဝမ္းသြားေသာ အခါ ခႏၶာကိုယ္မွ အလက္ထ႐ို လိုက္ဓာတ္ ကုန္ခန္း သြားသည့္ အတြက္ သင္ ေမာပန္း ႏြမ္းနယ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ထက္ ပိုဆိုးလာလွ်င္ ၾကြက္သားမ်ား ညႇစ္အား က်သြား ပါလိမ့္မည္။ သင့္ႏွလုံးသည္ ၾကြက္သား ဟုတ္သည္ကို မေမ့ပါႏွင့္။ ႏွလုံးညႇစ္အား က်သြားလွ်င္ သင့္အတြက္ အသက္ အႏၲရာယ္ ရွိမည္ပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဓာတ္ဆားရည္ ၊ ေဖ်ာ္ရည္ ၊ ဂလူးကို႔စ္ရည္ မ်ားကို ခႏၶာကိုယ္မွ ဆုံး႐ႈံးသည့္ ေရဓာတ္ ထက္ပင္ ပို၍ ေသာက္ေပးရန္ လိုအပ္ ပါသည္။

• မ်ဳိး႐ိုးဗီဇ ကံေကာင္းပါေစ

ကမၻာ့ လူဦးေရ၏ ၂ဝ ရာခုိင္ႏႈန္း ခန္႔ကို ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ေရာဂါပိုး မကူးစက္ ႏုိင္ပါ။ အူနံရံရွိ ဗီဇ လကၡဏာေဆာင္ ပ႐ိုတိန္းမ်ား တြင္ ႏုိ႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ပြားမ်ား ႏုိင္သည့္ ေနရာပုံစံခြက္ မပါရွိ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေဆာင္းကာလတြင္ လူသားမ်ား၏ အဓိက ရန္သူ ျဖစ္ေသာ ႏို႐ိုဗိုင္းရပ္စ္ ေဘးမွ အားလုံး ကင္းေဝး ၾကပါေစ။