ေခၽြးထြက္ျခင္း (Sweating) အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွင့္ ေရာဂါမ်ား
ေဒါက္တာ လြင္သန္႔
လူတို႔ခႏၶာကိုယ္မွာ တစ္ကိုယ္လံုးကို အေရျပားနဲ႔ ဖံုးအုပ္ထားတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုး အႏွံ႔အျပားေအာက္ ေခြၽးဂလင္းေတြ တည္ရွိေနတယ္။ ေခြၽးဂလင္းက ေခြၽးရည္စိမ့္ထြက္ျခင္း ျဖစ္စဥ္ကို ေခြၽးထြက္ျခင္းလို႔ ေခၚတယ္။ ယင္းေအာက္ရွိ ေသြးေၾကာငယ္မ်ား၊ ေခြၽးဂလင္း တို႔ရဲ႕ အေျခအေနေပၚ မူတည္ၿပီး ေခြၽးထြက္နည္းျခင္း၊ မ်ားျခင္းျဖစ္တယ္။
ျပင္ပစိုထိုင္းမႈမ်ားၿပီး အပူခ်ိန္ ျမင့္တက္ကာ ေလတိုက္ခတ္ႏႈန္း နည္းေနရင္ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ အေနနဲ႔ ေခြၽးထြက္ႏိုင္တယ္။ အပူခ်ိန္နိမ့္က်ၿပီး ေလတိုက္ခတ္ႏႈန္း ျမန္ရင္ ေခြၽးထြက္နည္းၿပီး အေငြ႔ျပန္ႏႈန္း ျမန္ဆန္လို႔ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ မျမင္ႏိုင္ဘူး။
အလြန္ေအးတဲ့ ေန႔မွာ လူတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေခြၽးမထြက္ သေလာက္ ရွိႏိုင္သလို ေလေအးစက္ အခန္းထဲမွာ အလုပ္လုပ္ ႏိုင္သမွ် ေခြၽးထြက္နည္း ပါတယ္။ အလြန္ ပူအိုက္တဲ့ေန႔မွာ ေခြၽးရွစ္ပုလင္းထိ ေခြၽးထြက္ႏိုင္ ပါတယ္။ အေရျပားနဲ႔ ယင္းေအာက္၌ ေသြးေၾကာငယ္ေတြ က်ယ္ျပန္႔ ေသြးစီးႏႈန္း ေကာင္းမြန္ ျမန္ဆန္ရင္ ေခြၽးထြက္မ်ားၿပီး ခႏၶာကိုယ္မွ ျပင္ပကို အပူပိုမိုထြက္ ေစတယ္။ ေခြၽးဂလင္းေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ လႈံ႔ေဆာ္ေပးတဲ့ အာ႐ံုေၾကာ ေတြထံ လႈံ႔ေဆာ္ျခင္း ပိုမိုခံစား ရရင္လည္း ေခြၽးပိုမို ထြက္ေလ့ ရွိပါတယ္။
ေခြၽးထြက္ျခင္းအက်ဳိးေက်းဇူး
ေခြၽးထြက္ျခင္းဟာ ခႏၶာကိုယ္ က်န္းမာေရးအတြက္ အက်ဳိးရွိတယ္။ ေခြၽးေငြ႕ရည္ ျပန္ျခင္းဟာ ခႏၶာကိုယ္တြင္ ပိုလွ်ံတဲ့အပူကို ျပင္ပထြက္ေစလို႔ ခႏၶာကိုယ္ အပူခ်ိန္ကို ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ အေျခအေနမွာ ထိန္းေပးထားတယ္။ လူဟာ ေသြးေႏြးသတၱဝါ ျဖစ္လို႔ ျပင္ပအပူခ်ိန္ လိုက္ၿပီး ေခြၽးထြက္မႈ အနည္းအမ်ား ကြာျခားပါတယ္။ သာမန္ လူတစ္ေယာက္ ရွိသင့္တဲ့ ကိုယ္အပူခ်ိန္မွာ ပါးစပ္အတြင္း ၃၇ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ သို႔မဟုတ္ ၉၈ ဒသမ ၆ ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုက္ ျဖစ္တယ္။ အေရျပားမွာ ရွိသင့္တဲ့ အပူခ်ိန္ဟာ ၃၃ ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုက္ ျဖစ္ၿပီး အေရျပား အပူခ်ိန္ဟာ ၃၄ ဒသမ ၅ ဒီဂရီ ေရာက္တဲ့အခါ ေခြၽးစတင္ ထြက္ေလ့ရွိတယ္။
ေခြၽးထြက္ျခင္းဟာ ခႏၶာကိုယ္တြင္းရွိ အညစ္အေၾကး တစ္စိတ္ တစ္ေဒသကို ထုတ္ပစ္ႏိုင္တယ္။ ေခြၽးမွာ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ မလိုအပ္တဲ့ အညစ္အေၾကးေတြ ျဖစ္တဲ့ ယူရီးယား အဆီအက္စစ ္ဓာတ္ေတြ ပါဝင္တယ္။ ေခြၽးထြက္နည္း ရင္ ခႏၶာကိုယ္တြင္း အညစ္အေၾကးကို ေက်ာက္ကပ္က က်င္ငယ္ရည္ အျဖစ္ ပိုထုတ္ေပးတယ္။ ေအးတဲ့ရာသီမွာ ပူတဲ့ရာသီထက္ ပိုၿပီး ေက်ာက္ကပ္ အလုပ္လုပ္ကာ ဆီးပိုသြားရေလ့ ရွိပါတယ္။ ေခြၽးဟာ အေရျပားကို အၿမဲစြတ္စို ေနလို႔ အေရျပား ေျခာက္ေသြ႔ျခင္းမွ ကာကြယ္ေပး ႏိုင္တယ္။ ယင္းကို ႏိႈးဆြေစတဲ့အရာ ေတြနဲ႔ ပိုးမႊားေတြကို ေခြၽးက ေဆးေၾကာေပးႏိုင္တယ္။
ေခၽြးထြက္ျခင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး
စိတ္လႈပ္ရွားတဲ့အခါ အလြန္ပင္ ေၾကာက္လန္႔ တုန္လႈပ္တဲ့အခါ၊ နာက်င္လြန္းတဲ့ အခါ၊ ေသြးထြက္လြန္ၿပီး ေမ့ေျမာခါနီး မွာလည္း ေခြၽးထြက္တတ္တယ္။ ေျခဖဝါး၊ လက္ဖဝါးမွ ေခြၽးထြက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ သာမန္ ပူအိုက္ခ်ိန္၊ ကိုယ္လက္ လႈပ္ရွားခ်ိန္ ေခြၽးထြက္ရာမွာ ခႏၶာကိုယ္ အေရျပား တစ္ခုလံုးမွ ျဖစ္ၿပီး နဖူး၊ ႏႈတ္ခမ္း အေပၚပိုင္း၊ လည္ပင္း၊ ရင္ဘတ္၊ ေက်ာတို႔မွ ေခြၽးထြက္တာကို သတိထားမိ ၾကတယ္။
ေခြၽးထြက္ျခင္း ႏွစ္မ်ဳိးလံုးကို အာ႐ံုေၾကာ အဖြဲ႕အစည္းက ထိန္းခ်ဳပ္လႈံ႔ေဆာ္ ေပးတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ေခြၽးထြက္ျခင္းမ်ဳိးကို ဦးေႏွာက္ အျပင္ပိုင္းရွိ ဗဟိုဌာနမွ ထိန္းခ်ဳပ္ ကြပ္ကဲတယ္။ ကိုယ္ခႏၶာတြင္း အပူခ်ိန္လိုက္ ျဖစ္ေပၚတဲ့ သာမန္ ေခြၽးထြက္ျခင္းကို ဦးေႏွာက္တြင္းရွိ အျမင့္စား အာ႐ံုေၾကာ အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုျဖစ္တဲ့ 'ဟိုက္ပိုသားလမတ္' ရဲ႕ အေရွ႕ပိုင္းရွိ ခႏၶာကိုယ္ အပူခ်ိန္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေပးတဲ့ ဗဟိုဌာနမွ ထိန္းခ်ဳပ္ကြပ္ကဲ ေပးတယ္။ ေခြၽးထြက္ျခင္းေတြ အသီးသီး ထိန္းခ်ဳပ္ ကြပ္ကဲထားေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ရံ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ေခြၽးထြက္ လြန္ျခင္း၊ ေခြၽးထြက္နည္းျခင္း စတဲ့ ေခြၽးႏွင့္ဆိုင္ရာ ေဝဒနာအမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ေခြၽးထြက္လြန္ကဲျခင္း
ေခြၽးထြက္ လြန္ကဲျခင္းမွာ တစ္ကိုယ္လံုး ေခြၽးထြက္ လြန္ကဲျခင္းနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ေနရာရာမွာသာ ေခြၽးထြက္ လြန္ကဲျခင္း ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ ျပင္းထန္တဲ့ ကိုယ္ကာယ ေလ့က်င့္္ခန္းမ်ား၊ ကိုယ္ခႏၶာ အပူခ်ိန္မ်ားျပားတဲ့ အေျခအေနမ်ား ဥပမာ-ဖ်ားနာျခင္း၊ ျပင္ပအပူခ်ိန္ အလြန္မ်ားေနျခင္း၊ ျပင္းထန္စြာ စိတ္လႈပ္ရွားျခင္း၊ ေသြးလန္႔တုန္လႈပ္ ေမ့ေျမာျခင္းနဲ႔ တစ္ခါတစ္ရံ အမ်ဳိးသမီးေတြ ရာသီလာစဥ္၊ ရာသီေသြးဆံုးတဲ့ အရြယ္ေတြမွာ တစ္ကိုယ္လံုး ေခြၽးထြက္လြန္ကဲ တတ္တယ္။
အဆုတ္တီဘီ ေရာဂါမွာ ညဘက္ ေခြၽးထြက္လြန္ကဲ တတ္တယ္။ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ တက္စဥ္ ခ်မ္းတုန္ၿပီး ကိုယ္အလြန္ပူျခင္း၊ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ ထြက္ျခင္း အဆင့္ဆင့္ ျဖစ္တတ္တယ္။ လည္ပင္းရွိ သိုင္းရြိဳက္ဂလင္း လုပ္ငန္း လြန္ကဲျခင္း၊ ကေလးမ်ားမွာ ျဖစ္တဲ့ ဗီတာမင္စီ ခ်ဳိ႕တဲ့ေရာဂါ တို႔မွာ ေခြၽးထြက္မ်ား တတ္တယ္။ အရက္၊ ဘီယာနဲ႔ အပူက်ေဆးေတြ ေသာက္ရင္လည္း ေခြၽးပိုမိုထြက္တယ္။ ေနရာအလိုက္ သီးျခား ေခြၽးထြက္မ်ားျခင္း မ်ဳိးကို အာ႐ံုေၾကာ အဖြဲ႕နဲ႔ဆိုင္တဲ့ ေရာဂါေတြမွာ ေတြ႕ရတယ္။ ဦးေႏွာက္ အသားပို အက်ိတ္ျဖစ္ျခင္း၊ ေက်ာ႐ိုးမွ အာ႐ံုေၾကာမ ႀကီးနဲ႔ အျခား အာ႐ံုေၾကာမ်ား ထိခိုက္ျခင္းတို႔မွာ ျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။ အခ်ဳိ႕ စိတ္ေရာဂါ ေတြမွာ လက္ဖဝါးနဲ႔ ေျခဖဝါး ေခြၽးထြက္လြန္ကဲ တတ္တယ္။
ေခြၽးထြက္လြန္ကဲတဲ့ အခါ ေခြၽးနဲ႔အတူ ဆားဓာတ္ေတြ ပါဝင္သြားလို႔ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဆားဓာတ္ နည္းသြားတတ္တယ္။ ေခြၽးထြက္မ်ားၿပီး ေရကိုပိုေသာက္တဲ့ အခါမွာ ေသြးအတြင္း ဆားဓာတ္ပါဝင္မႈ အခ်ဳိးအဆ ပိုၿပီး နည္းသြား တတ္တယ္။ အားကစား သမားေတြ၊ အလြန္ပင္ပန္းစြာ အလုပ္လုပ္တဲ့ လုပ္သားေတြ ဆားမ်ားမ်ား စားေပးဖို႔၊ ဆား၊ ေဆးျပား ေသာက္ဖို႔၊ ဓာတ္ဆားရည္ ေသာက္ဖို႔ အႀကံေပးၾကတယ္။
ေခြၽးထြက္နည္းျခင္း
ေခြၽးထြက္ အလြန္နည္းျခင္း ဟာ အလြန္ရွားတဲ့ ေမြးရာပါေရာဂါ ျဖစ္တယ္။ တစ္ကိုယ္လံုး သို႔မဟုတ္ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ေနရာရာမွာ ေခြၽးထြက္နည္းျခင္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေခြၽးလံုးဝ မထြက္ျခင္း၊ အလြန္နည္းပါးစြာ ထြက္ျခင္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အာ႐ံုေၾကာအဖြဲ႕နဲ႔ ဆိုင္ရာေရာဂါမ်ား၊ သြိဳင္းရြိဳက္ဂလင္း လုပ္ငန္း ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈေရာဂါ မ်ားမွာ ေခြၽးထြက္နည္း တတ္တယ္။ အခ်ဳိ႕ မ်ဳိး႐ိုးလိုက္ၿပီး ေမြးရာပါ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ အရ ေခြၽးထြက္ နည္းတယ္။
ေခၽြးန႔ံျပင္းထန္ျခင္း
ေခၽြးထြက္စမွာ ေခၽြးဟာ ပုိးမႊား ကင္းစင္ၿပီး အေရျပားေပၚမွာ ၾကာလာတဲ့အခါ ဗက္တီးရီးယား ပိုးမႊားမ်ား ဝင္ေရာက္ ေပါက္ဖြားလာၿပီး ယင္းတို႔ေၾကာင့္ ေခြၽးမွာ ကေစာ္ေဖာက္ခံ ရသလိုျဖစ္ကာ ဗက္တီးရီးယား ပိုးမႊားမ်ား ပိုဝင္ေရာက္ ေပါက္ဖြားလာၿပီး ေခြၽးနံ႔ျပင္းထန္ လာတယ္။ သာမန္ထက္ ပိုမိုဆိုးရြား ျပင္းထန္တဲ့ ေခြၽးနံ႔နံျခင္း ကို ေသြးအတြင္း ယူရီးယားဓာတ္ မ်ားေနျခင္း၊ ဗီတာမင္စီ ခ်ဳိ႕တဲ့ေရာဂါ၊ အဆုတ္ေရာင္ ေရာဂါ၊ ျပင္းထန္တဲ့ ေလးဖက္နာ ေရာဂါ၊ အူေရာင္ငန္းဖ်ား ေရာဂါတို႔မွာ ေတြ႕ရတယ္။ အမွန္မနံပါဘဲ မိမိကုိယ္တိုင္ ေခြၽးေစာ္ အလြန္နံတယ္လို႔ ထင္တဲ့စိတ္ေရာဂါ ရွိတယ္။
ေခၽြးအေရာင္ေျပာင္းျခင္း
သာမန္႐ုိး႐ုိး ေခၽြးထြက္ျခင္း မွာ ေခြၽးက အေရာင္မရွိပါ။ အေရာင္ရွိ ေခြၽးထြက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ေခြၽးအေရာင္ ေျပာင္းျခင္းကို ခႏၶာကိုယ္မွ ပိုမိုေနတဲ့ သတၱဳဓာတ္ ပစၥည္းမ်ား ဥပမာ-သံ၊ ေၾကးနီ တို႔ အညစ္အေၾကး အျဖစ္ ေခြၽးမွစြန္႔ထုတ္ ရာမွာလည္းေကာင္း၊ ေခြၽးအတြင္း အေရာင္ျခယ္ ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္တဲ့ ဗက္တီးရီးယား ပိုးမႊားမ်ား ေပါက္ဖြားရာမွာ လည္းေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕ဓာတုပစၥည္း စက္႐ံုလုပ္သား မ်ားမွာ လည္းေကာင္း ေတြ႕ရတယ္။
အျပာေရာင္ ေခြၽးေတြ ထြက္တတ္တယ္။ အေၾကာင္းရင္းကို လိုက္ၿပီး အနီ၊ အစိမ္း၊ အဝါ၊ အနက္ စတဲ့အေရာင္ရွိတဲ့ ေခြၽးေတြ ထြက္တတ္တယ္။
မိတ္ဖုထြက္ျခင္း
တစ္ခါတစ္ရံ အေရျပားရွိ ေခၽြးထြက္ေစတဲ့ ျပြန္ငယ္ေလးမ်ား အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ ပိတ္ဆို႔တဲ့အခါ ေခြၽးမ်ား ျပင္ပကို မထြက္ႏိုင္ေတာ့လို႔ အေရျပား ကသိကေအာက္ ျဖစ္ေစၿပီး အလြန္ယားယံ ေစတဲ့အဖု ကေလးေတြ အသြင္ ေပၚေပါက္လာ တတ္တယ္။ ယင္းျဖစ္စဥ္ကို မိတ္ဖုထြက္ျခင္း၊ မိတ္ေပါက္ျခင္း ေခၚတယ္။ ေႏြရာသီလို ရာသီဥတုျပင္းထန္တဲ့ ကာလမွာ မိတ္ေပါက္ ေလ့ရွိတယ္။ အေရျပားႏူးညံ့တဲ့ ကေလးငယ္နဲ႔ ဝတဲ့သူမ်ားမွာ ပိုၿပီး ျဖစ္တတ္တယ္။ မိတ္ဖု မထြက္ေစဖို႔ ပူအိုက္တဲ့ ရာသီဥတုမွာ အဝတ္ၾကမ္း ဝတ္ျခင္း၊ အေရျပား အေပါက္ငယ္မ်ား ပိတ္ဆို႔ေစတဲ့ အဆီမ်ား လိမ္းက်ံျခင္းတို႔ ေရွာင္ၿပီး ေခ်ာင္ခ်ိတဲ့ အဝတ္မ်ားဝတ္ကာ ေန႔စဥ္ ေရမွန္မွန္ခ်ဳိး ရမယ္။
ေနပူထဲထြက္ရင္ လံုေလာက္တဲ့ အေဆာင္းပါရမယ္
ေခြၽးထြက္ျခင္းဟာ က်န္းမာေရးအတြက္ အေရးႀကီး လွေၾကာင္း၊ က်န္းမာျခင္းရဲ႕လကၡဏာ တစ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ၿခံဳငံုသိသာ ႏိုင္ပါတယ္။ က်န္းမာေရးကို လိုလားတဲ့ လူသားတိုင္း ေန႔စဥ္နာရီဝက္မွ တစ္နာရီအထိ အားကစား (အေျပး၊ လမ္းေလွ်ာက္၊ စက္ဘီးစီး၊ ေရကူး) တစ္ခုခုလုပ္သင့္ ပါတယ္။ ေခြၽးမွန္မွန္ ထြက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္တြင္း အဆီပိုမ်ား စုေဆာင္းျခင္း ကင္းကာ ဣရိယာပုတ္ မွ်တေစပါတယ္။ ေခြၽးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ေရာဂါေဝဒနာမ်ား မျဖစ္ေစဖို႔ အဓိက အေနနဲ႔ ေန႔စဥ္ခႏၶာကိုယ္ သန္႔ရွင္းေရး၊ တစ္ကိုယ္ေရ သန္႔ရွင္းေရးကို အေလးဂ႐ုျပဳ ေဆာင္ရြက္ရမယ္။
ျမ၀တီေန႔စဥ္သတင္းစာ ၊ စာ(၇)
No comments:
Post a Comment